Siem het lam! (Fanfiction)

Fotolijstje

Pov Mees

Ik word wakker door geklop op mijn deur. "Binnen" Zeg ik zacht en rek me langzaam uit waarna ik m'n ogen open. "Hey jongen." Zegt Raoul vrolijk. Ik kijk naar zijn handen waar hij een dienblad in vast heeft, met daarop van alles en nog wat. "Kijk eens een lekker ontbijtje." Zegt hij terwijl hij het dienblad op mijn nachtkastje zet. Terwijl hij dat doet stoot hij het fotolijstje met die foto van Bo en mij erin om. Het flikkert op de grond en zo te horen is het gebroken. Ik laat me uit m'n bed op de grond vallen en gris het fotolijstje van grond. Helemaal kapot. Het lijstje is gescheurd en het glasplaatje is in meer dan honderd stukjes gebroken. Ik voel de tranen in mijn ogen staan en kijk Raoul aan. "Oh, sorry jongen zullen we anders straks een nieuwe kopen, bij de Action?" Jezus, wat denk die gast wel niet. Ik heb dat lijstje gekregen voor m'n verjaardag. Bo heeft het zelf gemaakt en het hele lijstje mooi versierd. Op de foto sta ik samen met Bo boven op de Eiffeltoren terwijl ik haar kus, en dan denkt hij dat ik wel effe een nieuwe ga kopen bij de Action?! "HOU JE BEK ROEL!" Schreeuw ik terwijl de tranen over mijn wangen stromen. "Doe is even rustig joh, het is maar een lijsie." Zegt hij geïrriteerd terug. "MAAR EEN LIJSIE?! FLIKKER OP! Bo heeft het zelf gemaakt speciaal voor mij! EN NU MAAK JIJ HET KAPOT!" Schreeuw ik terwijl naar achter duw en hem een klap tegen zijn arm geef. "Doe is even normaal man! Jij hebt zeker ook al te weinig slaap gehad!" Zegt hij terug terwijl ik hem mijn kamer uit probeer te duwen. "NEE! ZOIETS IS GEWOON KOSTBAAR EN ALS JE DAT SOORT DINGEN NIET SNAPT DAN KOMT DAT MISSCHIEN OMDAT JE ZELF NIET EENS WEET WAT LIEFDE IS!" Schreeuw ik hem nog steeds. "Ja ja het zal allemaal wel." Zegt hij waarna hij de kamer uit loopt. Ik gooi de deur met een knal dicht, waarna ik me op bed laat vallen en in huilen uit barst. Ik kruip dicht tegen de hoek van de muur aan, terwijl ik huilend op mijn bed zit met het kapotte lijstje in mijn handen. Waar is Bo überhaupt?! En wat bedoelde Raoul met 'Jij hebt zeker ook al te weinig slaap gehad?" Wie was die andere? Veel tijd om er over na te denken krijg ik niet want er wordt alweer op mijn deur geklopt. "Als je Raoul bent kan je oprotten!" Snauw ik nog steeds huilend. Dan hoor ik de deur opengaan en niet veel later een hand op mijn opgetrokken been. "Hey, ik ben het." Ik kijk naar de hand op mijn been, volg de arm die eraan vast zit en zie dan dat het Robbie is die nu naast me op bed zit. Ik kijk naar het fotolijstje, dan naar Rob, en barst gelijk weer in tranen uit. "Och, is het nou echt gebroken? Wat zonde.." Zegt Robbie en trekt me in zijn armen. "Hoe is het gebeurd?" Vraagt hij me medelevend. "Raoul, Raoul heeft het kapot gemaakt!" Vertel ik hem boos verdrietig en nog zoveel door elkaar. "Deed hij het met opzet?" Ik zucht. "Nee maar hij vond dat hij gewoon wel even een nieuwe kon halen bij de Action!" Zeg ik hem terwijl er weer tranen over mijn wangen rollen. "Misschien snapte hij gewoon niet hoe kostbaar het voor jou is." Vertelt hij me. Ik zucht. "Is er iets met Bo? Is zij degene die te weinig slaap heeft gehad? Kwam dat door mij?" Ratel ik aan één stuk door. "Nee jongen hoe kom je daar bij?" Vraagt Rob me. "Nou Raoul schreeuwde dat ik vast ook al te weinig slaap heb gehad." Nadat ik dat hem verteld heb blijft het stil. "Er is wel iets met haar hè?" Vraag ik met alweer de tranen in m'n ogen. "Nee, jongen, echt niet." Verteld Rob me. "Maar wie dan, en waar is Bo dan?" Dram ik door. "Het was papa, hij heeft vannacht niet zo lekker geslapen en Bo zit gewoon rustig beneden op de bank." Nadat hij zijn zin heeft afgemaakt, spring ik uit zijn armen en ren in een rotgang naar beneden.

Pov Robbie

Mees springt uit mijn armen en vliegt de deur uit. Nou weet ik niet of dat hij naar Bo of zijn vader gaat maar ik hoop naar Bo. Matthy moet nog steeds echt z'n rust pakken. Nadenkend loop ik ondertussen de trap af. Ik werd vannacht wakker gemaakt door Carolijn die huilend naast mijn bed stond. Ze zei dat Matthy bijna geen adem kreeg en hij keihard moest huilen. Toen vroeg ze me of ik hem rustig kon krijgen omdat het haar niet lukte. Uiteindelijk kwam ik binnen en zag Matthy helemaal overstuur op bed liggen, terwijl hij met zijn armen en benen huilend in het rond spartelde. Na een halfuur heb ik hem eindelijk rustig gekregen door ademhalingsoefeningen. Ik loop de woonkamer binnen. "Hey Robbie goedemorgen." Hoor ik van allerlei kanten. Dan komt Sem op me af rennen en vliegt me in de armen. "Papa papa! Ik heb net van Koen en Noah gewonnen met mariokart!" Verteld de jongen in mijn armen. "Echt waar?" Vraag ik enthousiast, waarna hij hevig knikt. "Heb je al ontbeten?" Vraag ik hem. "Ja Robbie wij allemaal behalve jij en Mees." Ik kijk opzij en zie mijn prachtige vriendin staan. Ik geef haar een kus en zet Sem weer neer. Dan zie ik Mees zich, ik denk voor mij, verstoppen achter Bo terwijl ze elkaar stevig knuffelen. Ik loop naar de bank toe, waar die twee zitten en sla een arm om Bo heen. "Goedemorgen schat." Zeg ik haar terwijl ik een kus op haar wang druk. "Ahh Pap!" Zegt ze en veegt met haar mouw over haar wang. "Kom je even wat eten Mees?" Vraag ik aan de jongen die achter mijn dochter verscholen zit. Zachtjes schudt hij zijn hoofd. "Jawel kom! Je vader vertelde me dat we nog hele lekkere Breakers hebben liggen. "Oh die zijn voor hem!?" Hoor ik Koen uit de keuken schreeuwen terwijl hij aan een halfvolle breakers aan het zuigen is. Ik zucht. "Ja Koen die waren voor hem ja." Zeg ik hem. "Anders haal ik vanmiddag wel nieuwe bij de Jumbo!" Roept Carolijn vanuit de keuken. "Oké!" Antwoord ik haar. "Yes!" Hoor ik zacht naast me. "Mees dat betekend niet dat je niets gaat eten." Zegt zijn moeder terwijl ze ondertussen gehurkt voor hem zit. "Maar mam.." Zeurt Mees dan. "Ja schatje?" Antwoord Carolijn hem. "Ik heb gewoon geen trek ik ben net wakker." Zegt hij. "Dan zorg je dat je over een uurtje wel trek hebt oké?" Vertelt Carolijn hem, waarna ze opstaat en wegloopt. Hoe kan hij er nou voor zorgen dat hij over een uur opeens wel trek heeft? Dat gaat echt niet gebeuren hoor. "Mag ik naar pap!?" Roept Mees richting Carolijn. "Nee hij slaapt!" Roept Carolijn terug. Ik sta op en wil naar de keuken lopen als Carolijn me tegen houdt. "Zou jij zo even bij Matt kunnen kijken? Gewoon of dat alles wel echt goed met hem gaat?" Fluistert ze me. "Hoe bedoel je? Je kunt dat toch ook zelf vragen, je bent tenslotte zijn vriendin en eigenlijk vrouw." Carolijn glimlacht. "Bedankt, maar hij wil zich soms nogal stoer gedragen om te laten zien dat alles wel gaat, omdat hij zich niet zielig wil voelen." Ja precies weer iets voor Matt, ik snap Carolijn wel. "Oké is goed. Ik maak eerst even een broodje als je het niet erg vind?" Zeg ik haar. "Nee tuurlijk niet rustig aan." Zegt ze me waarna ik wegloop naar de keuken.  

Even later kom ik teruglopen uit de keuken met twee bolletjes met Nutella. Ik weet niet of Matt al wat heeft gegeten dus heb er ook maar één voor hem gesmeerd. Ik loop richting zijn kamer en leg mijn oor op de deur, in de hoop iets te kunnen horen want ik wil hem niet wakker maken. Ik hoor niks dus doe zachtjes de deur open. Hij ligt op zijn rug naar mij toe maar zodra ik naast hem ga zitten draait hij zicht om. "Hey, Matt heb je nog een beetje kunnen slapen?" Vraag ik hem terwijl ik door zijn haar ga. Hij haalt zijn schouders op en maakt weer van die knijphandjes. Ik snap wat hij bedoelt en trek hem op mijn schoot. "Wil je ook een broodje?" Vraag ik hem, terwijl ik hem over zijn rug kriebel. "Wa zi op?" Vraagt hij moeilijk alsof hij niet uit zijn woorden komt. "Er zit Nutella op, wil je er eentje?" Vraag ik hem, waarna hij knikt. Ik geef hem zijn broodje waarna hij het traag op begint te eten. "Heb je nog last van je buik?" Vraag ik hem. Gister vertelde hij me moeilijk dat hij veel stress ervaarde en een zwaar gevoel en pijn in zijn buik voelde daardoor. Matthy schudt zijn hoofd terwijl hij zijn broodje verder naar binnen duwt. "Kijk je uit, goed kauwen, anders stik je." Zeg ik hem, Hij knikt maar doet volgens mij niet echt iets met mijn advies. "Weet je verder zeker dat verder alles goed gaat?" Vraag ik hem voor de zekerheid. "Ik hoe nie meer" Zegt hij terwijl ik een halve korst in m'n hand gedrukt krijg. Zijn spraak is gelukkig al wat verbeterd dus wordt hij ook al wat meer wakker denk ik. Ik pak de korst aan en leg het voor nu even op zijn nachtkastje. "Ga je mee naar de woonkamer of blijf je hier nog even liggen?" Vraag ik hem. Hij kijkt me met wat glazige ogen aan, waarna hij zijn schouders ophaalt. "Ben je nog moe?" Vraag ik hem dan, waarna hij weer zijn schouder ophaalt. "Ja daar heb ik niks aan hè?" Zeg ik lachend terwijl ik hem over zijn rug wrijf. Hij ontspant en legt zich weer lekker tegen me aan. "Jij zegge lijn, jiam en mee ik hou hun." Matt brabbelt maar halve woorden en vecht tegen de slaap, maar ik versta hem wel. "Is goed, maatje ik zal tegen ze zeggen dat je van ze houd." Vertel ik hem. "Dankje" Fluistert hij terug, waarna ik hem zijn ogen zie sluiten. Die heeft geen idee van wat er nou allemaal om zich heen gebeurd maar ik vind het lief wat hij zegt. Op dat moment komt Carolijn binnen. "Oh hey, jongens uhm kan ik iets doen?" Vraagt ze me. "Uhm ja als je Matt even over zou willen nemen?" Vraag ik haar. "Ja tuurlijk geen probleem." Zegt ze en pakt Matthy van me over waarna ze op mijn plek gaat zitten. "Oh ik moest nog van hem zeggen dat hij van je houd." Zeg ik haar. "Ach, wat een schatje." Zegt ze me. "Ja het kan zijn dat hij eventjes wakker wordt, wat rare dingen brabbelt en dan weer in slaap valt, maar dat komt gewoon door het slaaptekort." Zeg ik haar. Ze knikt. "Komt goed." Antwoordt ze. Ik zeg haar nog gedag en loop dan terug de woonkamer in. "Heb je met papa gepraat?" Vraagt Liam die alweer voor m'n neus staat. "Ja en hij zei dat hij van jullie allemaal hield." Zeg ik hem. Liam glimlacht. "Hoor je dat mam! Mam?" Hij kijkt zoekend rond. "Ja mama is net naar pap gegaan hè kneus!" Roept Mees vanuit de woonkamer. Ik kijk hem met een -niet-doen- blik aan, waarna hij met z'n ogen rolt. "Robbie heb je nog gepraat over mijn trainingen?" Vraagt Mees enthousiast. "Nee sorry, je ouders waren nog niet echt goed in staat om te praten." Mees zucht en laat zich achterover op de bank vallen. "Het komt wel goed schatje." Vertelt Bo hem, waarna ze hem een kus geeft. "Zullen we samen een nieuw fotolijstje maken?" Vraagt ze dan. Mees knikt waarna ze opstaan en verdwijnen richting het schuurtje. Niet veel later komen ze terug met houten latjes, verf, lijm en nog wat zooi. En niet veel later zitten ze samen aan de keukentafel te knutselen. Dat wordt nog eens wat...

~

Ja mensie's weer ff nieuw deeltje

hopelijk vinden jullie het leuk

Vanaf het volgende deel komt er waarschijnlijk niks meer met Matt of gwn net een paar zinnen maar vond dit wel soort van mooi om mee af te sluiten ofzo

Ja ik weet niet echt wat ik allemaal zeg ben nogal ziek en ben me stem kwijt

Dus op school lachte iedereen me facking hard uit en verstonden ze me niet, vandaar de prachtige inspiratie voor dit deel met Matt

Ja echt facking cringe dit weer maar goed

Zorg goed voor jezelf mensen!❤❤❤