Siem het lam! (Fanfiction)

Terug naar Lieke en Raoul?

Pov Robbie

*piep* *piep* *piep*

Het is de wekker die overgaat. Ik doe m'n ogen open en kijk recht in de ogen van Mees die ook net zijn ogen opendoet. Hij schrikt en schiet van me af waardoor hij met een harde bonk op de grond valt. "Auw!" Schreeuwt hij en huilt. Ik sta snel op en til de krijsende Mees van de grond af. Ik zet hem op mijn heup en probeer hem te sussen, maar dat gaat alleen niet echt. "Robbie, wat is er gebeurd?" Ik kijk om en zie Jamie al bezorgd kijken. "Hij is uit bed gevallen." Zeg ik haar en ga met mijn hand over zijn hoofd om te checken of hij geen gat in z'n hoofd heeft. Maar gelukkig is dat niet het geval. Ik ga terug in bed zitten en zet Mees op mijn schoot. "Lieverd wordt even rustig oké?" Zeg ik hem en wrijf over zijn hoofd. Het duurt gelukkig niet lang voordat hij weer wat rustiger is. Het was waarschijnlijk gewoon van de schrik. Ik leg Mees naast me neer en stap uit bed. "Nee Robbie blijf hier." Zegt Mees zachtjes. "Sorry jongen ik moet Bo en Sem straks naar school brengen, en ik moet hun tassen nog klaar maken." Zeg ik hem. "Sluit anders je ogen maar alvast vriendje, dan kom ik als ik terug ben wel weer eventjes bij je liggen." Vervolg ik. Hij knikt zachtjes waarna hij op zijn zij draait en zijn ogen sluit. Ik kijk op en zie dat Jamie ook al wakker is. "Hey schat." Zegt ze en geeft me een kus. "Goedemorgen lieffie." Zeg ik haar. We kleden ons aan en lopen naar de keuken, waar ik broodjes begin te smeren. "Ik ga Bo en Sem maar alvast uit bed halen." Zegt Jamie. Ik knik en ga verder met waar ik mee bezig was. Ik heb al snel de boterhammen van Sem gesmeerd en doe die in zijn broodtrommel. Twee broodjes met smeerkaas samen met een zakje smoeltjes gaan uiteindelijk in zijn tas. Bij Bo doe ik er drie boterhammen in, één met boterhamworst een andere met nutella en weer een andere met kaas. Bo koopt ook wel eens een broodje uit de kantine, maar toch doe ik er gewoon drie broodjes in samen met een appel en ook een zakje smoeltjes. Dan kan ze kiezen waar ze zin in heeft. En precies als ik Bo's tas dichtrits komt ze samen met haar broertje de kamer binnenlopen. "Goedemorgen lieverds." Zeg ik ze vrolijk. "Morgen papa." Antwoord Sem en gaat aan tafel zitten. "Goede morgen pap." Zegt Bo en gaat ook aan tafel zitten. Ik zet wat yoghurt met wat fruit op tafel samen met twee bakjes, dan kunnen ze het zelf inschenken. Ik loop terug naar de keuken als ik m'n telefoon in mijn broekzak voel trillen. Ik kijk en zie dat Matthy mij probeert te bereiken. Ik loop even naar de gang waar ik opneem. 

U: Hey Matt, wat is er?

M: Robbie! Mees is weg! Dat zei Lieke die mij belde wat moet ik nou doen straks ligt hij ergens onder een trein of auto, misschien is hij 's nachts wel ontvoerd Robbie?!

U: Ho ho rustig aan Mattje hij is bij mij. Ik heb hem vannacht opgevangen en met schone, warme kleding in bed gelegd.

M: Oh mijn God, dankje Robbie echt dankjewel!

U: Geen probleem Matt hij ligt nu nog te slapen ik bel je anders wel even als hij wakker is dan kan je even met hem praten. 

M: Oké bedankt Robbie, alsnog.

U: Geeft niet Matthy, maar ik ga nu even mijn kinderen naar school brengen dus dan hang ik op oké?

M: Ja ja tuurlijk geen probleem.

U: Oké doei Matt! Spreek je later!

M: Doegg

Ik hang op en loop weer terug naar de woonkamer en keuken. Gelukkig zitten Bo en Sem diep in hun schermpjes dus hebben niets gehoord. Dan komt ook Jamie de kamer inlopen. "Hey schatje van me." Zeg ik haar. Ze legt haar armen in mijn nek, en ik leg mijn handen op haar onderrug waarna ik haar een kus geef. "Iew papa!" Ik kijk om en zie Sem zitten. "Niet zo vies doen." Zegt hij. Ik glimlach. "Wacht maar tot je vijftien bent jongen dan praat je wel anders." Zeg ik hem. "Nou Robbie kom op. Vijftien? Vind je dat niet een beetje vroeg?" Ik kijk terug in de prachtige blauwe ogen van Jamie. Ik geef haar een kus en schud mijn hoofd. "Bo is pas dertien hè?" Zeg ik haar glimlachend. "Ja oké." Zegt ze en geeft me nog een kus. "Nou ik ga naar mijn werk toe jongens." Zegt ze daarna. Sem komt gelijk op ons aflopen en geeft zijn moeder een knuffel. "Doei mama." Zegt hij. "Doei jongen." Zegt Jamie en geeft hem een kus op zijn wang. "Doei Bo!" Roept ze naar de tafel. "Doei mam." Zegt Bo en gaat verder op haar telefoon. "Tot vanavond schat. Red jij het hier?" Vraagt Jamie me dan. "Ja lieverd komt goed." Daarna zwaaien Sem en ik haar uit bij de deur. "Kom ga je zus halen dan breng ik jullie naar school." Zeg ik de jongen voor me, waarna hij al snel richting de woonkamer loopt. Ik pak mijn telefoon erbij en stuur even een berichtje naar Mees voor als hij wakker straks wordt.

Ik steek de sleutel van het appartement in het sleutelgat en open de deur. Ik heb zojuist de kinderen naar school gebracht en dat ging gelukkig een keer zonder slag of stoot. Zodra ik naar binnen loop zie ik Mees' koffer nog in de gang staan en de jongen zelf voor m'n neus. "Robbie." Zegt hij vermoeid en komt op me afgelopen. Ik til hem op en zet hem op mijn heup. "Waar was je?" Vraagt hij. "Ik was Sem en Bo naar school brengen." Zeg ik hem en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. "Oh." Komt er alleen uit. "Moet je niet nog even slapen?" Vraag ik hem, terwijl ik doorloop naar mijn kamer. Maar hij schudt zijn hoofd. "Weet je het zeker?" Vraag ik hem voor de zekerheid. Hij knikt. Dan loop ik maar richting de woonkamer en leg hem in het hoekje op de bank. "Wanneer heb je voor het laatst gegeten Mees?" Vraag ik en voel aan z'n hoofd. Gloeiendheet. "Gisteravond bij Roel, dat was echt niet te eten!" Zegt hij boos. "Hey, ik heb geen sondevoeding hier maar wel breakers, wil je er daar één van?" Tot mijn grootste verbazing knikt de jongen in plaats van dat hij er tegenin gaat. Ik sta op en haal een breaker uit de koelkast en geef hem aan het jongetje op de bank. "Dankje." Zegt hij. Hij probeert de dop er af te draaien maar heeft niet genoeg kracht in zich om het open te krijgen. "Kom maar." Zeg ik, pak het zakje van hem open en haal de dop er af. Zodra ik het terug wil geven zie ik hem alweer bijna wegdommelen. Eigenlijk zou ik hem willen laten slapen maar hij moet echt even wat eten. "Even wakker blijven vriendje." Zeg ik hem en ga naast hem op de bank zitten. Ik geef zijn breaker aan en sla een arm om hem heen. Maar zodra hij zijn breaker vast heeft laat hij zijn arm vermoeid op de bank zakken. "Moe Robbie." Zegt hij, draait zich op zijn zij en sluit zijn ogen. "Mees kom, je moet echt even wat eten jongen." Zeg ik hem, maar hij schudt zijn hoofd. Ik kan hem echt niet laten slapen nu, dus besluit ik hem maar even een handje te helpen. Ik pak hem vast en til hem tussen mijn benen met zijn rug tegen mijn borst. Ik pak de breaker uit zijn hand en breng hem naar zijn mond. Langzaam zuigt hij aan het pakje en komt de vloeistof eindelijk in zijn mond terecht. Ik leg mijn andere arm om zijn buik en maak er wat figuurtjes over met mijn hand. 

"Op." Zegt hij na een tijdje en drukt mijn hand aan de kant. "Goed gedaan jongen." Zeg ik hem en geef hem een kusje in zijn nek. Ik hoop dat ik hem hier voorlopig een thuis kan geven, dat hij zich hier weer gelieft en gewild voelt. Dat hij in gaat zien dat als hij nog verder aan zichzelf werkt hij echt wel weer aan een normaal eetpatroon kan komen. Ik hoop gewoon dat hij een mooie toekomst tegemoet kan gaan en hij een gelukkig persoon kan zijn. Mees draait zich op zijn buik en slaat zijn armen om mijn middel. Ik ga iets meer onderuitgezakt zitten en sla allebei mijn armen om de jongen. "Moet ik terug naar Roel en Liek?" Ik kijk naar de jongen op mijn borst. Nog steeds zijn zijn ogen gesloten. "Nee, je blijft hier." Zeg ik hem. "Mag ik ook naar papa en mama terug?" Vraagt hij. "Als papa weer beter is en jij ook weer beter bent goed?" Vraag ik aan hem. "Waarom was je hier en niet bij papa?" Vraagt hij dan. "Gister ging ik uiteten met Jamie, Bo en Sem, maar het was al laat dus daarom bleef ik slapen." Zeg ik hem. "Ik wil ook met papa leuke dingen doen." Zegt Mees. Hij opent zijn ogen en kijkt me met tranen in zijn ogen aan. "Dat snap ik jongen. Maar dat komt allemaal wel, dat weet ik zeker. Binnenkort kan je weer leuke dingen doen met papa." Vertel ik hem. Hij knuffelt me stevig. "Zeker?" Vraagt hij. "Ja, dat weet ik zeker."

~

Mensen ik weet niet echt meer hoe ik verder moet gaan, ik heb wel een paar ideetjes maar weet het ook weer niet echt, dus kan zijn dat het weer lang duurt voordat het volgende deel online komt.

ik was helaas niet bij afas maar voor alle mensen die er wel waren hoop ik dat ze echt de avond van hun leven hebben gehad want het was volgens mij echt heel vet.

Maar goed, 

de groeten...