You Are Mine (Published Under LIB)

Chapter 30

Jackpot na ba ?

I grinned.

Galit pa kaya sakin to ? Kung galit pa, I'm willing to say sorry.

Ayokong magka-away kami. Gusto ko lagi lang kaming masaya. Lagi kaming nagtatawanan, naglalambingan, nagkukulitan, at hinding-hindi ko na siya tatanggihan kapag gusto niya ng ano ... ng alam niyo na yun, gusto niyo pa bang sabihin ko ?

I smiled.

Mukhang naramdaman naman niya na kanina ko pa siya tinitingnan kaya, napalingon siya.

He smiled when he stares at me. "I call you later, okay ?" sabay baba ng cellphone niya at agad na lumapit sakin.

Napangiti ako ng halikan niya ako sa labi. "Good morning, baby. How's your sleep ?"

"I did sleep well."

"Galit ka pa rin ba sakin ?" at hinawi ang ilang hibla ng buhok ko at inipit sa tenga ko.

"I should be the one to ask you that. Galit ka pa rin ba sakin ?"

He smiled. "No. Not anymore. Siguro careless ka lang talaga. And I think I need to be with you all the time, para mabantayan ka."

$hit. Umagang-umaga, kinikilig ako.

Hindi ko na pinigilan ang sarili ko. I pull him and hug him tight.

"Shaun ..."

I feel his grin and hug me back.

"Yes ?"

"Thankyou. I owe you a lot." at mas niyakap ko pa siya. Bakit ganito ang nararamdaman ko ?

Feeling ko sobrang saya ko. Sobrang gaan sa pakiramdam. With Shaun by my side, I feel safe all the time.

"Then kiss me, baby." at humiwalay sakin.

I willingly kiss him. It's not a quick one. I made it passionate. Wala akong pakialam kung hindi pa ako nagto-toothbrush.

He's responding to my kiss while starting to carress my thigh, dahil tshirt lang niya ang suot ko bukod sa undies ko. Hindi kasi ako nagba-bra kapag natutulog. Uncomfortable ako.

I want to please him.

Pero bumitaw siya. At natitigan ako.

"That's sweet ..." at ngumiti sakin saka hinaplos ang mukha ko.

Ayaw niya ba ?

"... Now get up and we will have our breakfast. Nagpa-deliver na lang muna ako dahil wala akong time para ipagluto ka ngayon. Next time na lang, ha."

"Wala kang pasok ngayon, di ba ?"

Tumango siya. May lakad ba siya ?

Hindi ko na matiis ang hindi magtanong.

"Aalis ka ba ?"

"Yea."

Bigla akong nalungkot. Akala ko, magsosolo lang kami ngayon.

"Ah, okay." hindi ko maiwasang hindi ma-disappoint.

"Kakausapin ko lang yung lawyer ko." At natingnan ko siya.

"Bakit ?"

"Magsasampa ako ng kaso dun sa hayop na lalaking yun kagabi."

Oo nga pala, pero, akala ko nagbibiro lang siya kagabi. Akala ko, binabantaan niya lang yung lalaking yun.

"Sha----"

"Wag ka ng kumontra, Celine. This time, hindi na kita papakinggan. Dapat turuan ng leksyon ang g'gong yun." at napatiim bagang siya.