Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφαλαιο ⁷¹

Κλείνω τα μάτια μου στιγμιαία. Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Δεν μπορώ να την αφήσω,μόνη της,εδώ έξω από ένα μπαράκι σχετικά ερημικό,με μεθυσμένους,χωρίς να είναι καλα ντυμένη και να βρέχεται.

''Με συγχωρείς,αλλά δεν μπορώ να την αφήσω εδω''γυρναω και λεω στην Ιβετ. Εκείνη κοιτώντας με,ξεφυσάει απογοητευμένη,αλλά ταυτόχρονα κουνάει το κεφάλι της θετικά,δείχνοντας να καταλαβαίνει.

Η καλοσύνη της,φαίνεται από τον τρόπο που δεν δυσανασχετεί,ενώ έχει καταλαβει ότι είναι πρώην μου. Σκέφτεται το καλό της Καμέλιας,αφήνοντας δευτερα όλα τα αλλά. Ίσως για αυτο να μου φαίνεται τόσο καλή.

Ανοίγω την πόρτα όσο βγαίνω έξω από το αυτοκίνητο. Γυρνάει να με κοιτάξει. Τα μάγουλα της είναι βρεγμένα,τα μάτια της γυαλίζουν στα λιγοστά φώτα. Τα μαλλιά της είναι υγρά.

Δεν είμαι σίγουρος αν είναι από την βροχή μόνο οι σταγόνες στα μάγουλα της. Κλείνω την πόρτα πίσω μου. Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και την κοιτάζω. Κοντοστέκεται.

''Θα μπεις;''ρωταω τελικά. Ήρεμα. Εκείνη ρουφάει την μύτη της και περνάει από μπροστά μου μπαίνοντας στο αυτοκίνητο. Είναι μαζεμένη στην θέση της. Κλείνω την πόρτα και κάνω τον γύρω του αυτοκινήτου.

Μπαίνω μέσα. Την κοιτάζω να σκουπίζει τα μάγουλα της και να τρίβει ελαφρώς τα μάτια της. Έπειτα γυρνάει να με κοιτάξει. Είναι κατακόκκινα. Σαν να έκλεγε;

''Που είναι το σπίτι σου;''ρωταω προσπαθώντας να προσποιηθώ ότι δεν το καταλαβα,ότι κατι δεν πάει καλα. Δεν καταλαβαίνω γιατί στον διάολο κλαίει. Μετάνιωσε;

''Ας πάμε πρώτα την κοπελα''απανταει χωρίς να με κοιτάξει και εγω κολλάω το βλέμμα μου πάνω της,φανερά μπερδεμένος. Δεν καταλαβαίνω εάν το κάνει για πλακα.

''Δεν θα πάει εμένα σπίτι! Εσένα θα πάει!''απανταει εκείνη αντί για εμένα. Η Καμέλια ρίχνει ένα βλέμμα προς τα πίσω. Έπειτα κοιτάζει εμένα.

''Είναι αργα και φαίνεται να είναι λίγο μεθυσμένη. Νομίζω πρέπει να την πας σπίτι της.''λεει τώρα σε εμένα όσο εγω γελάω ειρωνικά και βαζω μπρος το αυτοκίνητο.

''Εάν δεν κατάλαβες καλα, η βραδιά θα συνεχιστεί για εμάς, απλώς κάνουμε ένα διάλειμμα για μια καλή πράξη,όσο πιο γρήγορα το αποδεχτείς,τόσο το καλύτερο''απανταει η Ιβετ.

Ίσως υπό άλλες συνθήκες να είχα ήδη επέμβει. Όμως δεν θέλω να δείξω κατι στην Καμέλια. Δεν θέλω να είμαι,όπως ήμουν πριν μαζί της. Σαν να μην έχει συμβεί τιποτα.