Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφαλαιο ⁷¹

Guillen's PoV.

Flashback

''Τι κάνεις εδώ;''ρωτάει σαν να μην άκουσε την ερώτηση μου. Μου κάνει πραγματικά σκηνή; Τι στον διάολο;

''Προσπαθώ να πηδηχτώ''απανταω εντονα και εκείνη φαίνεται να το χάνει για μια στιγμη''τωρα απαντά και εσυ στην ερώτηση μου!''λεω ειρωνικά και εκείνη δαγκαει τα χείλη της νευρικά.

''Ήρθα να σε βρω''απανταει μετά από λιγο''δεν γίνεται να μου αρνηθείς την βοήθεια σου. Αν δεν ήταν σημαντικό δεν θα στο ζητούσα το ξερεις. Πρέπει να συμφωνήσεις.''επιμένει όσο τα μάτια της κοιτάζουν τον γυμνο μου κορμό.

Μικρές σταγόνες βροχής,πέφτουν πάνω μου. Σταδιακά τα μάτια της κατεβαίνουν χαμηλά στο παντελόνι μου. Περιττό να πω ότι όταν άκουσα την φωνή της έξω από το αυτοκίνητο,αυτόματα η στάση μου χάθηκε.

''Γκουιλεν,λίγο πιο γρήγορα σε παρακαλω,βαριέμαι εδω''λεει από πίσω μου η Ιβετ. Χαμογελάω πλαγιά στην φωνή της,όσο το βλέμμα μου καρφώνει την Καμέλια.

''Την άκουσες. Πρέπει να φύγεις τωρα''λεω και εκείνη ανοίγει το στόμα της ελάχιστα από έκπληξη. Έπειτα κουνάει το κεφάλι της.

''Δεν παω πουθενα μέχρι να δεχτείς,ότι θα με βοηθήσεις''λεει αμέσως σαν απάντηση και εγω απλώς εξακολουθώ να την κοιτάζω. Δυσανασχετώ. Ή τουλάχιστον παριστάνω,οτι το κάνω.

''Οκευ. Θα σε αναλάβω. Δίνε του τώρα από εδώ!''λεω ελαφρώς πιο απότομα και εκείνη σταυρώνει τα χέρια της κάτω από το στήθος της.

''Σταματα να μου μιλάς σαν...''την διακόπτω.

''Σαν τι;''ρωταω αποτομα''σαν να είσαι σαν όλες τις άλλες;''ρωταω ειρωνικά.''Εάν θυμάμαι,είσαι ακριβώς ίδια με όλες τις υπόλοιπες. Τιποτα ξεχωριστό τελικά,τιποτα σπάνιο.''μιλαω αργα.

''Γκουιλεν,Αντε!''φωναζει τώρα η Ιβετ. Η Καμέλια εξακολουθεί να στέκεται εκει. Φαίνεται στεναχωρημένη. Όσο μπαίνω μέσα την κοιτάζω, μέχρι που κλείνω την πόρτα,του αυτοκινήτου.

Κλείνω για λίγο το πρόσωπο μου στα χέρια μου. Γιατί νιωθω άσχημα; Γιατί δεν μπορώ απλά να είμαι πιο ψυχρός απέναντι της,χωρίς να νιωθω απαίσια; Η Ιβετ βάζει το χερι της,στον ώμο μου για συμπαράσταση.

Σηκώνω το βλέμμα μου και κοιτάζω έξω από το παράθυρο. Στέκεται ακόμη εκει έξω. Τώρα είναι με γυρισμένη πλάτη προς τα εδώ. Η βροχή δεν έχει σταματήσει έξω. Αγκαλιάζει με τα χέρια της το σώμα της.