Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφαλαιο ³⁹

Guillen's pov.

Flashback

Στέκεται για λιγο εκει και κοιταζει την κοπέλα ονόματι Κλελια να απομακρύνεται.

Κανω ενα βημα για να ειμαι διπλα της και γυρίζει το κεφάλι της προς το μερος μου. Αργα το σηκώνει ψηλά και αντικρίζει τα ματια μου.

Ειμαι μπερδεμένος απο την ολη κατάσταση. Η μερα ηταν επεισοδιακή και η νύχτα ειναι περισσότερο. Δεν μπορω ομως απλα να την βλεπω να κλαίει.

Δεν προλαβαίνω να αντιδράσω γιατι γυριζει και φεύγει με γοργά βήματα προς την μπροστα όψη του κτηρίου.

Την ακολουθώ απο πισω κάνοντας μεγάλα βήματα για να την φτάσω,παρολα αυτα δεν τα καταφέρνω ποτε γιατι αυξάνει ρυθμο και σχεδον τρέχει.

"Καμελια"φωναζω αλλα δεν γυριζει καν να με κοιταξει. Η Κλελια πιανει το μπρατσο μου και εγω σταματαω και την κοιτάζω.

"Δεν νομιζω πως ειναι παρα πολυ καλη ιδεα να τρεξεις απο πισω της μετα απο αυτο"λεει σοβαρη και εγω κοιταζω το χερι της πανω στο μπρατσο μου.

Αντιλαμβάνεται οτι με ενοχλεί το άγγιγμα της και ετσι το τραβάει. Ριχνει μια ματια γύρω της σαν να φοβάται οτι θα μας ακουσει καποιος.

"Ξερεις...θελω να σου προτείνω κατι αλλα δεν θελω να νευριάσεις. Ξερω ποσο βίαιος μπορεις να γινεις και δεν θα 'θελα."μου εξηγεί σε εναν αρκετά ήπιο τονο φωνής.

"Ποια στον διαολο εισαι; Πως ξέρεις εσυ τι νιώθω εγω; Πως ξερεις τι εγινε την ημερα που πηγα στο σπιτι της Καμελιας; Πως σκατα γνωριζεις για τον αδερφό της; Γιατι με υπερασπίστηκες;"ρωταω φανερα υποψιασμένος απο την κατασταση. Κατι δεν παει καλα,ειμαι σιγουρος για αυτο.

"Δεν χρειάζεται να ειμαι κάποια συγκεκριμένα. Ας πουμε οτι ειμαι μια τυχαία κοπελα, που βρεθηκε στο κατάλληλο μερος,την κατάλληλη στιγμή"λεει ήρεμη.

"Δεν με καλύπτει αυτο!"απανταω αποτομα.

"Λυπάμαι Γκουιλεν, αλλα δεν ειμαι υποχρεωμένη να απαντήσω σε καμία απο τις ερωτήσεις σου. Θέλησα να βοηθήσω να βγεις απο μια απαίσια κατάσταση που η Καμελια έφτιαξε στο μυαλο της και σε εκλεισε εκει. Για το καλό και των δύο σας."μιλαει και εκεινη αποτομα τωρα.