Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφάλαιο ³¹

Guillen's pov.

Flashback

"Χρειάζεσαι κατι Γκουιλεν;"ρωταει η γριούλα απο πίσω μου. Τον τελευταίο χρόνο που βρίσκομαι εδω την εχω δει να αλλαζει πολυ γρήγορα.

Πλέον δεν υπαρχουν μαυρες τρίχες στο κεφαλι της για να σπανε το λευκο. Το πρόσωπο της ειναι λαμπερο αν και ταλαιπωρημένο.

"Δεν χρειαζομαι τιποτα"απανταω απλα και ευγενικα στην γυναικα. Τα χρονια που ημουν στο ορφανοτροφείο και την γνώρισα ηταν καλη ακόμη και οταν ημουν άτακτος και το εσκαγα.

Πλεον δεν θα εχει ενα ακομη βαρος πανω απο το κεφαλι της. Δηλώνω το τελευταίο μου μπλουζάκι άτσαλα και το πετάω μεσα στην παλια τσαντα.

Τα χαρτια μου πλεον ειναι στα χερια μου λες και θα τα χρειαστώ ποτε στην ζωη μου. Δεν ξερω τι δουλεια θα μπορούσα να βρω αφου δεν εχω καποια συγκεκριμένη ειδίκευση.

Ειναι το τελευταίο βεβαια που με απασχολεί αυτην την στιγμή. Το οτι φεύγω απο αυτο το απαισιο μερος για εμενα ειναι μικρή λύτρωση.

Παιρνω την τσαντα μου στα χερια μου και γυρναω για να βγω απο το δωμάτιο. Εκεινη πιάνει το χερι μου οταν περναω απο διπλα της και την παρατηρώ.

Μερικά δάκρια εχουν κυλήσει στο πρόσωπο της αλλα δεν ξερω αν ειναι χαρας ή λύπης μιας και δεν μπορω να προσδιορίσω το μειδίαμα που εχει.

"Να προσέχεις παιδι μου"μιλαει χαμηλα και εγω απλα γνεφω. Αφήνει το χερι μου και συνεχίζω να περπατάω.

Βγαινω απο την πορτα του κτηριου και βλέπω στον προαύλιο χωρο τον Ιγκνασιο να στέκεται και να παρατηρεί τα παιδια τριγύρω.

"Να υποθέσω οτι περιμένεις εμενα;"δυνατά μιλαω και γυρναει προς το μερος μου και κατευθύνεται αμεσως κοντα μου.

Σφίγγει τα χερια του γύρω μου και επειτα με βαράει απαλα στην πλατη και με αφηνει.

"Ετοιμος για την καινουργια μας ζωη;"ρωταει καθως παιρνει την τσαντα απο τα χερια μου,λες και ειμαι μικρο παιδι και δεν μπορω να την κρατήσω.