Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφάλαιο ⁵³

Guillen's pov.

Μερικα δυνατά χτυπήματα ακούγεται απο την εξώπορτα του σπιτιού. Ανοιγω τα ματια μου διαπλατα και αποτομα σηκώνομαι καθιστος στο κρεβάτι.

Οσο ακομη ειμαι καθιστος και προσπαθω να καταλάβω, αν όντως ειναι πραγματικότητα ή αν προέρχεται απο καπου αλλου ο ήχος,ακούγονται ξανα χτυπήματα.

Η Καμελια σηκώνεται και αυτη διπλα μου και τριβει τα ματια της,μετά απο τα δεύτερα χτυπήματα.

"Τι συμβαίνει; Ποιος μπορει να ειναι,τοσο πρωί;"ρωταει διπλα μου οσο εγω σηκώνομαι απο το κρεβατι.

Δεν της απανταω γιατι καλα-καλα ουτε εγω μπορω να σκεφτώ ποιος θα μπορούσε να ειναι την συγκεκριμένη ωρα.

Διασχίζω το χολ και οταν τελικα μπαινω στο σαλονι και φτάνω προς την πορτα. Τα χτυπήματα ακούγονται,για τρίτη φορά.

Χωρίς δεύτερη σκέψη ανοιγω αποτομα την πορτα,ετοιμος για καθε πιθανή αντίδραση μου,σε αυτον που στέκεται πισω απο αυτήν.

Η Ντελια κατεβαζει το χερι της και με κοιτάζει,περιμένοντας την αντίδραση μου. Ξεφυσαω και κανω στην άκρη για να της αφήσω χωρο να μπει στο σπίτι.

Μπαίνει μεσα και εγω κλεινω την πορτα και γυρναω προς το μερος της. Την ιδια στιγμη μπαινει και η Καμελια στο σαλόνι και την κοιταζει.

Η Ντελια χαλαρή πηγαινει και κάθεται στον καναπέ. Προφανώς και καμια απο τις δυο δεν γνωρίζει τι συμβαίνει,την συγκεκριμένη στιγμή.

"Γκουιλεν;"ρωταει η Καμελια οταν περνάω απο διπλα της και εγω της χαμογελαω στοργικά καθως με το χερι μου αρπάζω την μεση της και την τραβαω προς την πολυθρόνα να καθίσει.

"Οταν σου ειπα να ερθεις με την πρώτη ευκαιρία οταν μπορεσεις,δεν εννοούσα ακτιβως αυτο"λεω οσο καθομαι και εγω και την κοιτάζω.

"Τι ακτιβως θελεις να κανω;"ρωταει εκεινη"τωρα μπορεσα να ερθω και τωρα ηρθα. Ειναι καλυτερα απο το καθολου νομιζω."λεει λιγο εντονα.

"Ασε αυτο το υφακι ,μικρή κλέφτρα. Δεν πιάνει σε εμενα και το ξερεις καλα. Μην παίρνεις θαρρος,επειδη ειναι η Καμελια μπροστα"μιλαω ειρωνικα και ταυτόχρονα σοβαρα.

Ακουγοντας το,κουνιέται λιγο στην θεση της αμηχανα και μεταφέρει το βλεμμα της στο τραπεζακι που βρίσκεται μπροστα της.