Κεφάλαιο ²⁶

233 17 1
                                    











Guillen's pov.


















Το σιγανό μουρμουρητό της ειναι αυτο που ακούγεται μέχρι εδω και χαμογελαω στο γεγονός πως μπορω να ξυπνάω, με κατι τοσο όμορφο.



Συνειδητοποιώ σύντομα ομως πως μιλαει με κάποιον και ετσι σηκώνομαι απο το κρεβάτι και ανοιγω την πορτα του υπνοδωματιου.



Εκείνη την στιγμή αφήνει καφε στο τραπέζι και με κοιτάζει και αφήνει ενα μικρο γρήγορο χαμόγελο.



"Ναι Μαρκο,σε ευχαριστώ πραγματικά για οτι κανεις για εμενα."με εναν θεωρώ πολυ γλυκο τόνο του μιλαει.



Η περιέργεια με σκοτώνει και το δερμα πανω μου αρχίζει να ανεβαζει θερμοκρασία, ηδη.



"Ενταξει ναι,θα μιλησουμε ξανα. Αντιο"το κλείνει και το αφήνει πανω στο τραπέζι καθως με πλησιάζει.



Δεν κανω καμία κίνηση να την πλησιάσω. Οταν τελικά φτανει κοντα μου τυλίγει τα χερια της γύρω απο τον λαιμο μου και σηκώνεται στις μυτες των ποδιών της, για να μπορέσει να φιλήσει τα χείλη μου.



Κοιταζω απλα τα ματια της αλλα δεν σκύβω καθόλου ωστε να μην καταφέρει να με φίλησει.



"Συμβαίνει κατι;"ρωταει και γαμωτο μοιάζει να ειναι τοσο αθώα. Σχεδόν σαν να μην καταλαβαίνει πως άκουσα ενα αλλο αντρικό όνομα απο τα χείλη της και ζήλεψα.



Με κοιταζει μεσα στα ματια και δείχνει πρόθυμη να μαζι τι εχω. Ειναι τοσο όμορφη και ας μην της το λεω συνέχεια.



Σηκώνω το χερι μου και περνάω απαλα τον αντίχειρα μου πανω απο τα χείλη της. Κοιταζει το χερι μου και αφου ρίξει μια γρήγορη ματιά στα χειλη μου ξανακοιταζει τα ματια μου.



"Λοιπον;"ρωταει ξανα για να τραβήξει την προσοχή μου και να με αναγκάσει να της απαντήσω,ισως.



"Με ποιον μιλουσες;"ρωταω εγω και χωρις να το σκεφτεί καθολου ανοίγει το στομα της να απαντήσει.



"Με τον Μα.."σταματαει ανοιγοκλείνει τα ματια της και οι άκρες των χειλιών της ανεβαίνουν προς τα πάνω τραβώντας μου την προσοχή.



Χωρίς να το περιμένω τα χερια της γραπωνουν τον λαιμο μου και με τραβαει χαμηλά. Έρχεται πιο κοντα στο σωμα μου καθως τα χείλη της πιέζουν τα δικά μου.



Rare mafia(Υπό διόρθωση)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα