ភាគទី12: កុំបារម្ភអីគ្រប់យ៉ាងបងអ្នកចាត់ចែង🔞

Beginne am Anfang
                                    

"មែនហើយយើងចង់អោយថេហ្យុងធ្វើសរសៃអោយយើង"ដៃមាំចាប់ក្រសោបចង្កេះរាងតូចនឹងមកទាញមកអង្គុយនៅលើភ្លៅរបស់នាយដោយថេហ្យុងលួចជ្រិញទឹកមុខស្មើរព្រោះគេថាផែនការណ៍គេកំពុងតែដើរទៅមុខហើយតែអារម្មណ៍ភ័យបារម្ភក៏កើតឡើងដូចគ្នា

"លោកម្ចាស់ចង់អោយធ្វើសរសៃបែបមិច ទើបបានជាខ្ញុំត្រូវអង្គុយបែបនេះ?​"ថេហ្យុង

"ហ្ហឹស?​...សឺត"ជុងហ្គុកមិនទាន់ឆ្លើយតែនាយនៅវែកសក់រាងតូចស្រាលៗរួចក៏អោនទៅថើបថ្ពាល់ក្រពុំមួយខ្សឺត មើលចុះក្រអូបដូចដែលនាយគិតពិតមែនថ្ពាល់គេទន់ៗមត់រលោង

"លោកម្ចាស់?​មិចក៏ថើបខ្ញុំ"ថេហ្យុង

"ថើបព្រោះពេញចិត្ត"ជុងហ្គុក

"ថេហ្យុងដឹងទេយើងលួចពេញចិត្តថេយ៍មកយូហើយគឺមើលឃើញតាំងពី2ឆ្នាំមុនតែសុខៗក៏បាត់ថេហ្យុងទៅដឹងទេយើងតែងតែទៅមើលផ្ទះតូចមួយនោះតែមិនដែលដឹងដំណឹងនោះទេ​រយ:ពេលកន្លងមកនេះតើទៅណា?​"ជុងហ្គុក

"នេះលោកម្ចាស់ធ្លាប់ស្គាល់ខ្ញុំ?​"ថេហ្យុងបើកភ្នែកធំបេះដូងលោតដុកដាក់ពេលជុងហ្គុកចាំគេបានទាំងដែលជួបម្ដងនៅទីចាត់ការនោះសោះ?​ពូកែចំណាំម្លេះខួរក្បាលមនុស្សចាស់ តិចនាយដឹងពីរឿងគោលបំណងគេទៅ?​

"អ្ហឹម..ប្រហែលជាថេហ្យុងភ្លេចហើយទេដឹង?​"ជុងហ្គុកមិនចង់រំលឹករឿងហ្សារីតាវៃបងស្រីគេទេបើថេហ្យុងមិនចាំគឺល្អហើយ

"ខ្ញុំភ្លេចបាត់ហើយ ខ្ញុំមិនដែលជួបលោកម្ចាស់ផង"ថេហ្យុង

"មិនសំខាន់ទេតែសំខាន់ពេលនេះ..អ្ហឹម..តើព្រមកំដរយើងទេ?​"ជុងហ្គុកលើកបីរាងតូចក្រោកឈឡើងហើយដើរសំដៅទៅពូកតែម្ដងមនុស្សនាយមិនសាំុញាុំសុភាពបុរសច្រើននោះទេតែចង់បានគឺយកហើយធម្មតាស្រីៗផ្សេងនាយគ្រាន់តែនិយាយត្រង់ៗព្រោះពួកនាងមករកនាយតែសម្រាប់ថេហ្យុងគឺរៀងពិសេសជាងគេសូម្បីតែឋាន:អ្នកស្រីម៉ារីជាប្រពន្ធនាយមិនអោយចូលមកគេងបន្ទប់នាយផងគិតទៅថេហ្យុងនេះពិសេសណាស់មកដល់គ្រែជុងហ្គុកទម្លាក់រាងតូចស្រាលហើយក៏ទ្រោមពីលើដៃមាំចាប់ច្បាមភ្លៅស្រឡូនមកកាន់ស្រាលៗ

មហិច្ឆតាប្រពន្ធចុង[complete✅]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt