" Biz'e iki Tane Gönüllü Gerek!"🔷️

51 9 11
                                    

•Merhaba sevgili okurlarım.
-Hepinizi sevdiğimi belirtmek isterim.

Bu kitabın içerisinde bulunan şiir ve sözler şahsıma aittir..️️️️️️️️️️.️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️🔶️

-Başladığınız saat:

•İyi Okumalar Sevgili Okurlarım.

•Okumaya Başladığınız Saat Lütfen:

Yıldızı Unutmayalım Lütfen🌠

Bölüm Doksan Bir.
“Biz’e iki Tane Gönüllü Gerek!”🔷️

Ey insanoğlu!
Sadakatini sorgula bu dünyanın.

Sonsuzluk hep baki mi kalırdı bulunmaz bir kumaş gibi ?

Yoksa geçici miydi acımasızca soyulan bir deri misali?

                       #nurdanküçükfısıltılar.

“Ben doğru mu anladım baba?
Sen ölmek mi dedin?”

“Evet doğru anladın oğlum ama ben fiziksel bir ölümden bahsetmiyorum.”

“Ölümün kaç türü vardır peki baba?
Benim bildiyim ölüm kendi içinde sadece bir anlam barındırır.”

“Ölümün iki türlüsü olur oğlum.
Bir tanesi her kesin bildiyi normal fiziksel ölüm ama bir tanesi de var o ölüm şekli kimse tarafından pek bilinmez.”

“Meraklandırma insanı Hades.
Söyle işte!”

“Ruh ölümü çocuklar.
Hepimiz tek tek kendi ruhumuzu bedenimizden büyü yardımı ile ayırdıktan sonra dilediğimiz gibi istediğimiz yere gidebiliriz ama çok riskli bir durum bu.”

“Ne gibi riskleri var peki Hades?”

“GERÇEKTEN ÖLMEK GİBİ DİNA!”

Benim için bir sorun yoktu çünkü ben zaten pek de yaşıyor sayılmazdım.

Ölmek Azizim!

Sadece nefesin durması kanaatine gelmek değildir.

Soyunur ruhun bir çırpıda bedeninden sanki bunca yıl sana hiç sarılmamış gibi.

“Bu çok riskli bir durum çocuklar ve aranızdan bana sadece iki kişi lazım bu büyünü yapmam için.”

Hades çaresiz bakışları ile her birimizin yüzüne doğru bakmaya başladı.

“Çocuklar yüzünüz oluşan bu endişenin gayet farkındayım ama bana bu işe gönüllü katılabilecek bir kadın ve bir erkek lazım.
Hanginiz geliyorsunuz?”

Hades bir kadın ve bir erkek demişti değil mi?

Erkeğin kim olacağını bilmiyordum ama gönüllü gidecek kadın çoktan belliydi.

Ne de olsa bir insan ikinci kez ölemezdi değil mi?

Evet bence de öyle.

Bu ilk ölüşüm değildi!

“Ben gelmek istiyorum Hades.”

Tam ağzımı açacağım sırada bu kendini bilmez de kimdi böyle?

“Emin misin Sezar?”

Sezar mı?
Ben Lücifer katılır sanmıştım.

Ben bu hayatın sandıklarımızdan ibaret olmadığını çoktan öyrenmeme rağmen bıkmadan usanmadan tam tersine davranmaktan hiç çekinmiyordum.

Bu da benim bir tür pes etmemek için zihnimde kurduğum yanılgı ritüelimdi.

“Eminim Hades.”

“Ben de sizinle geleceğim Hades!”

“Sormaktan yoruldum ama bu çok riskli bir durum Dina.
Sen peki bu kararından emin misin kızım?”

“Ben dünyaya göz açtığım ilk günden hep ölüm ile bir yarış içindeyim Hades ve pes etmek bana yakışmaz.
Bu yüzden verdiğim kararımdan eminim!”

“Ben de hepinizi yeni tanıdım ama bazen çok iyi olduğunuzu anlamak için yıllar gerekli olmaz çocuklar
Sizinle gurur duyuyorum ben.”

Takdir mi gerekliydi bir ruhun uyanması için?

Yoksa tahrikler mi tek bir takdirden geçerdi?

Hades kendisine bu iş de yardımcı olarak gönüllü olan kendi oğlu ve bana dönerek

“Siz ikiniz benimle geliyorsunuz ve siz de burada kalıp bizim yardım getirmemizi bekleyin.
Çok yakında kurtulacağız buradan çocuklar!”

Bence Sezar ve ben çok iyi ikili olacaktık.

Çünkü bir kaç parça şiirden ibaretti bizim anlaşmamız.

Kısa kes denilirdi ya bazen insanlara.

İşte o terim terzilere daha iyi otururdu bence.

Çünkü bir şiir yarım kaldığı zaman anlamı olmazdı yorgun hecelerin.
    
                                   
                             #nurdanküçükfısıltılar.

Bölüm sonu...

Bölüm hakkında düşüncelerinizi lütfen burada belirtin 🦄'tek boynuzlu atlar gerçektir bu arada'...

Melodi ÇığlıklarıWhere stories live. Discover now