Melodi Çığlıkları

"Lücifer'in Lanetli Evi."🔷️

•Merhaba sevgili okurlarım.
-Hepinizi sevdiğimi belirtmek isterim.

Bu kitabın içerisinde bulunan şiir ve sözler şahsıma aittir..️️️️️️️️️️.️️️️️️️🔶️

-Başladığınız saat:

•İyi Okumalar Sevgili Okurlarım.

•Okumağa Başladığınız Saat Lütfen:

Yıldızı Unutmayalım Lütfen🌠

Bölüm Elli yedi.
"Lücifer'in Lanetli Evi."🔷️

Anlamak lazımdı bazı şeyleri.
Dinleyerek ölçmek lazımdı gerçekleri.
Yanlışları sıra ile iplere düzerken
Arada gerçeğe de yer bırakmak gerekiyordu.

Korkusuzca kırmak lazımdı bu çirkin düşünceleri.
Bir kumanda kullanırmış gibi kurcalamak lazımdı zihinimizi.

#nurdanküçükfısıltılar

Etrafta bu yaşanan durum ile ilgili her ağızdan bir ses çıkarken ben bazı yaşanan şeyleri artık anlamamaya başlamıştım.

Melekler ve Şeytanlar turnuvası da neydi?
Peki bizden kim şeytan kimler melekti?
Nasıl ayırt ediliyordu ki bu durum?

Anonsta ki ses acele etmemizi söylemişti.
Bizim çoktan bazı şeylere geciktiğimizi bilmeden.

Üzerimde yoğun bakışlar hiss ettiğimde kafamı kaldırarak bu hissin neye sebep olduğunu görmek istedim.

Lücifer biraz ileride durarak gözlerini üzerimden ayırmadan bana bakıyordu.
Başım ile ne var dercesine ona sordum.
Karşılığında bana manidar bir gülüş sunan sevgili şeytan artık sinirlerimi bozmaya başlamıştı.

Onu umursamamak için yönümü bizimkilere çevirerek şu an yaşanılan durumdan bahs etmeye başladım.

"Arkadaşlar şimdi ne yapacağız?
Bu turnuva da nereden çıktı?"

Noyan hemen ortaya atılarak saçlarını çekiştirerek sinirli bir şekilde konuşmaya başladı.

"Dina ben de anlamadım bu durumu.
Neler yaşayoruz,niye yaşıyoruz inan hiç bilmiyorum.
İçimde çok kötü hisler var ve bu duruma sebep olan şeyi bilmemek beni delirtiyor."

Şu an buradaki herkes aynı durumdaydı.
Sinirli,gergin ve düşünceli.
Bize bunları yapan kimdi?

Niye sonu olmayan uçurumları durmadan kovalıyorduk biz?

Grupun içinde en sakin olanımız Zemheri idi.
Köşede durup bir şeyleri harıl harıl düşünmek ile meşguldu.

Neyi düşünüyordu yine?

"Aptal kozalaklar takip edin beni!
Turnuva başlamak üzere."

Bir sen eksiktin zaten!
Tam oldu.

Lilith elini kolunu sallayıp aramıza girerek

"Acele edin!
Diğer oyunlara benzemez bu turnuva.
Asıl oyun şimdi başlıyor!"

Yanıma yakınlaşarak kulağıma eğildi

"Sera'nı size vermemi istiyorsanız eğer beni takip edin Dina!"

Şimdi de şantaja başlamıştı bu lanet olası kadın!
Sera bize lazımdı.
Sera'nı onun elinde bırakamazdım.

Bizimkilere dönerek

"Gidelim hadi çocuklar.
Güvenin bana"

Uzay bana olumsuz bir bakış atarak

"Bu kadına nasıl güvenirsin Dina?
Bu kadın mahv etti bizi.
Arkadamızı kaçırdı ve Sera hala onun elinde."

Doğru söylüyordu ama bilmediği tek şey benim bu durumu kabul etmem zaten Sera'nı kurtarmak içindi.

"O kadına güvenmiyorum Uzay.
Kendime,size ve bize güveniyorum.
Onun canı cehenneme!"

Uzay başını sallayarak

"Tamam o zaman Dina.
Öyle diyorsan seninle geleceğim."

Diğerleri de aynı şekilde beni onaylayarak Lilith'i takip etmeye başladılar.

En arkada ben ve Zemheri gidiyorduk.
Diğerleri öndeydi.

Lücifer'de Lilith'in yanında önden gidiyordu.

Kral vezirsiz olmazdı ne de olsa değil mi?
Ha işte o hesap!

Yolda yürürken kimseden bir çıt dahi çıkmıyordu.
Lücifer bile lâl olmuş durumdaydı.

Biraz yürüdükten sonra Lilith önde giden adımlarını durdurarak bize taraf dönmeye başladı.
Hepimizin yüzüne teker teker bakarak konuşmaya başladı.

"Şimdi akademi'ye bu şekilde gidersek geç vara biliriz ama şu ormandan geçersek belki biraz daha erken ulaşmak şansımız olacak.
Ne diyorsunuz nasıl yapalım?"

Fikrimizi mi soruyordu bize?
Aman ne düşünceli bir kadın!

Tabi ki hepimiz onun dediğini cevapsız bıraktığımız için kendisi bir karar vererek orman olan taraftan gitmeye başladı.

Bu o ormandı!
Lilith'in söylediği lanetli orman!

Hani Lücifer'in evi olan lanetli orman!

Arkadan Lücifer'e seslenerek

"Evine geldik şeytan.
Misafir böyle mi karşılanır?"

Bizimkiler neyden bahsettiğimi tabi ki anlamamıştılar.

Lücifer gülerek

"Sen misin evime gelen misafir Evrika?"

Sonra grupa dönerek

"Siz evime hoş geldiniz arkadaşlar ama Dina'nı bu orman kabul etmiyor."

Acaba neden kabul etmiyordu?
Bak sen!

Kendimden hiç ödün vermeden ona dönerek

"Kabul etmiyorsa ben de girmem evine Şeytan!
Senin lanetli evin çok mu umrumda?"

Lücifer ona söylediğim sözlerden sonra bana kızgın bir bakış atarak

"Bu ormandan özür dilemeden içeri giremezsin Evrika!"

Evrikan Batsın!

Bölüm sonu..

Bu bölüm hakkında düşüncelerinizi lütfen burada belirtin🦄 'tek boynuzlu atlar gerçektir bu arada'...