Melodi Çığlıkları

"Biri Kader mi Dedi?"🔷️

•Merhaba sevgili okurlarım.
-Hepinizi sevdiğimi belirtmek isterim.

Bu kitabın içerisinde bulunan şiir ve sözler şahsıma aittir..️️️️️️️️️️.️️️️️️️️️️️🔶️

-Başladığınız saat:

•İyi Okumalar Sevgili Okurlarım.

•Okumağa Başladığınız Saat Lütfen:

Yıldızı Unutmayalım Lütfen🌠

Bölüm Altmış Beş.
"Biri Kader mi Dedi?"🔷️

Kalbim buz tutunca sevemem sandım seni.

Oysa sen, bu soğuk kalbimi bir çırpıda erittin.

Tüm dünyayı dolaşıp yine bana sonda geldin

Ellerimden tutarak sevelim beraber dedin.

#nurdanküçükfısıltılar.

Donald'ın az önce yaptığı konuşmasından sonra artık herkes merakla neler olacağını beklemeye başlamıştı.

Turnuva'ya yirmi kişi katılacaktı ve sadece bir takım kazanacaktı.

Kazanan takım kim olacaktı?

Oyunlar peki?

Donald konuşma sırasında hangi oyunların olacağını söylememişti.

En önemlisi Lücifer ne yapmaya çalışıyordu?
Niye katılmıştı bu turnuva'ya?

Kafamdaki soruların git gide çoğalmasıyla birlikte artık delirme noktasına varmak üzereydim.

Kafamdaki soruları şimdilik boş vererek dikkatimi birazdan başlayacak olan turnuva'ya yöneltmeye başladım.

Bizimkiler bir tarafta durarak kara kara neler olacağını düşünmeye başlamıştılar.

Lilith ile Lücifer kimse duymasın diye aralarında fısıldayarak konuşmaya çalışıyordular.

Lola ise eşi ile beraber düşdükleri bu durumu durmadan sorgulamaya devam ediyordu.

Kayıp giden bu yolculuk nereye kadar sürecekti bilmiyordum.

Ben kendi içimde kendim ile çelişkideyken beni bu durumdan çıkaran Lücifer'in büyük bir telaş ile bağıran sesi olmuştu.

Lücifer hepimize bakarak bağırmaya ve bizi uyarmaya çalışıyordu.

"Dikkat edin ve sıkı tutunun!
Galiba turnuva'nın yapılacağı alana doğru ışınlayacaklar bizi."

Lücifer doğru mu söylüyordu?

Peki bu durumun olacağını nereden biliyordu?

Lücifer'in bizi uyarması ile etrafa büyük bir kargaşa hakim olmaya başlamıştı.
Lilith dahil herkes korkarak yere çökmeye başlamıştı.

Bir dakika bunlar niye bu kadar telaş yapmıştılar?

Ah Lücifer insanları telaşlandırmaya bayılı.... Aaaaaaaaaaaaa!

Durduğumuz zemin sanki altımızdan bir anda kaymaya başlamıştı.
Ayaklarımı artık hissedemiyordum.
Neler oluyordu?

Başımı kaldırarak etrafıma baktığımda sadece benim değil herkesin telaş içinde olduğunu görmeye başlamıştım.

Oysa biz yere düşmeden önce herşey normalmiş gibi görünuyordu.
Şimdi neden böyle olmuştu?

Çılgın sorularım beni ordan oraya doğru durmadan sürüklerken uzatılan bir kol ile bu sorulardan kurtulma umudu ile uzatılan kolu tutmaya çalıştım.

Uzatılan Kolun sahibini görmek için kafamı yerden kaldırdığımda gülerek beni izleyen bir adet Zemheri ile karşılaştım.

Tam niye güldüğünü ondan soracaktım ki,daha fazla gülerek beni sinirlendirmeye devam etti.
Dişlerimi sinirden bir birine sürterek ona bakmaya devam ettim.

"Niye gülüyorsun acaba Zemheri?
Çok mu komik?
Neden güldüğünü ben de öğrenebilir miyim?"

Zemheri ona karşı sorduğum bu sorunu rahat bir şekilde cevaplayarak

"Az önce ki halini görmen gerekiyordu Dina.Lücifer'e durmadan saydırıyorken bir anda yere düşmeni saymıyorum bile."

Gülüşleri artık kocaman kahkahayı andırdığı zaman gerçekten de bu olaya bir dur demem gerektiğinin farkındaydım.

Ona karşı fazla sert çıkışarak

"Kes artık Zemheri!
Uğraşmamız gereken daha önemli şeyler varken geçmiş karşıma kahkaha atmaya devam ediyorsun.
Çocuk musun sen?"

Elimden geldiğince sinirlerime hakim olarak

"Diğerlerinden belki ama senden bu tavırları asla beklemezdim Zemheri!"

Ona söylediğim sözlerden sonra

"Kusura bakma Dina düşünemedim."

Dedi ve arkasını dönerek çekip gitti.

Söylediklerim acaba çok mu ağır olmuştu?

Sinirlerimi bir köşede bırakarak düştüğüm yerden ayağa kalkmaya çalıştım.İşte o zaman tanıdık bir ses kulaklarımda yankılanmaya başladı.

"Büyük gün geldi Evren'in kızı!
Bugün kendini ait olduğun bu evrene kanıtlayacaksın sen.

Bekliyoruz Dina!
Seni sabırsızlıkla bekliyoruz!"

Biri Kader mi Dedi?

İşte Gelmişti!

Bölüm sonu...

Bu bölüm hakkında düşüncelerinizi lütfen burada belirtin🦄 'tek boynuzlu atlar gerçektir bu arada'...