សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ១០៣

ម្ចាស់តូច ញ័រដៃ ញ័រជើងណាស់ គ្រាន់តែឃើញ ប្រពន្ធក្មេងកាន់របស់ទាំងនេះ ម្ចាស់តូចបានកញ្ឆក់ ឧបករណ៍តេស្តទឹកនោម ពីដៃស្រីល្អ រួចយកវាមកបង្ហាញ ដោយសង្កត់សំណួរសួរទៅកាន់នាង ទឹកមុខមិនសូវសប្បាយចិត្ត មុខឡើងក្រហម ភ្នែកក៏ក្រហមដែរ ខឹងកម្រោលចូល និងនាង ចង់ចេញផ្សែង តាមត្រចៀកហើយ ក៏ជ្រុលសម្តីធំ ស្រែកគំហក ដាក់នាង ៖
" ចាំបាច់ខឹងធ្វើអី កុំខឹងមើល៍ អស់ង្ហាហើយ កូនថាលេងតើ ជុប!! សុំវិញណា ហិហិ " នាងតូចក្រោកឈរឡើង ទៅអង្អែលថ្ពាល់លោកប៉ា រួចថើបបបូរមាត់លោកប៉ា ជាការលួងលោម មុននេះនាងគ្រាន់តែចង់ដឹងថា អារបស់នេះគេប្រើដូចម្តេចទេ ទើបនាងដកយកមកមើល ថាចប់ស្រីតូចក៏យករបស់នោះពីដៃប៉ាវិញរួចសើចក្អាកក្អាយ ធ្វើដូចធម្មតា។
" លេងសើចជាមួយបងពេកហើយ ចុះនោះជាថ្នាំអី? " ជុងហ្គុកឈានជើងចូលទៅជិតប្រពន្ធ រួចចង្អុលថ្នាំម្យ៉ាងដែលនាងលួចដាក់
ចូលថង់វិញ យ៉ាងលឿនរហ័ស មិនឱ្យគេឃើញ គេខឹង គេខឹង
និងនាងខ្លាំងណាស់ នាងជាក្មេងម្នាក់ ដែលមានចរិតខ្ចីល្ហក់ អ្វីក៏មិនគិត អ្វីក៏មិនធ្លាប់ដឹង។
" កូនអត់ដឹងទេ ទាំងអស់ហ្នឹងអៃលីង ផ្តាំឱ្យទិញផ្ញើ កូនក៏មិនដឹងថានាងកើតអ្វីដែរ " នាងតូចងើបមុខតបលោកប៉ាវិញ រួចដកវាចេញមកបង្ហាញ លោកប៉ា ព្រោះនាងមិនដឹងពិតមែន របស់ទាំងនេះនាងទិញឱ្យអៃលីង ព្រោះមិត្តនាងផ្តាំមកឱ្យទិញផ្ញើ។
" ពេលទិញមិនចេះសួរពេទ្យ ឬចង់ឱ្យបងខឹងបែកផ្សែង " ជុងហ្គុកថយទៅអង្គុយ លើសាឡុងទល់មុខនាង រួចងាកមុខចេញ មិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វី ឱ្យសាកសម មិនដឹងថាត្រូវស្តីឬត្រូវប្រដៅនាង
តាមរបៀបណាទេ។
" ឈប់ខឹងទៅ ញ៉ាំបាយរួច ចាំយ៉ាយ៉ាឱ្យមួយ " នាងល្អិតក្រោកឡើងទៅអង្គុយលើភ្លៅប្តីចាស់ នាងកំពុងតែលួងលោមគាត់ មើលចុះពេលគាត់ខឹង គួរឱ្យស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់ នាងខាំមាត់ញញឹម ឱ្យភ្នែកគាត់ ឱ្យដៃគាត់ ដាក់លោកប៉ា ជៀសវាងគាត់ខឹងនិងនាងកាន់តែខ្លាំង។
" ទៅជុះនោម ដាក់កំប៉ុងនេះមក ចាំបងប្រាប់ថាវាជា
របស់អ្វី " ប្រយោគបញ្ជា ក៏បានបន្លឺឡើង ព្រោះកំហឹងមិនទាន់រលប់ នាងធ្វើអ្វីមិនចេះគិតដល់ចិត្តគេសោះ ស្ទើរតែលស់ព្រលឹង
ក៏ដោយសារតែនាង លេងមួយក្បាច់មុននេះ ស្មានថានាងលាក់បាំងរឿងមានកូន រួចក៏ទិញថ្នាំ មករំលូតកូនចោល ទេតើ
គិតទៅក្មេងសម័យនេះ ចេះច្រើន ចេះជាងមនុស្សចាស់ តែមិនមែនហ្វីយ៉ា។
" តែវាជារបស់អៃលីងពិតមែន កូនមិនបានកុហសប៉ាប៉ាទេ
លោកប៉ា ជឿងកូនទៅ "
" ឆាប់ឡើង មិនទៅ ឬចង់ឱ្យបងវ៉ៃកំប៉េះគូទ កុំក្បាលខូចពេក "
" អាប៉ាគួត(ឆ្គួត) ហ្អឹក!! អាកញ្ចាស់ហ្គុកប្លោកយារ "
" ស្រីជើងល្អ "
" រួចហើយ " ជុងហ្គុកអង្គុយរងចាំប្រពន្ធក្មេង ចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញ ភ្លាមនោះនាង ក៏កាន់កូកំប៉ុងតូចមួយ ដាក់ទឹកនោមក្នុងនោះ យកមកប្រគល់ឱ្យលោកប៉ា ព្រោះលោកប៉ាបានបង្ខំនាងធ្វើ
រឿងនេះ។
" អង្គុយចុះសិនមក រងចាំមើលវាជាមួយគ្នា " នាយសង្ហាចាប់ទាញចង្កេះមួយក្តាប់ មកអង្គុយលើភ្លៅមាំរបស់ខ្លួន រួចហែកបន្ទះស្តើងស តេស្តទឹកនោម រងចាំមើលលទ្ធិផល ជាមួយនាង។
" ប៉ាធ្វើអី? លេងសៀក? "
" បើឡើង២ឆ្នូតអូនមានកូន តែបើ១ឆ្នូត គឺធម្មតា "
" ប៉ានិយាយអី អាប៉ាឆ្គួត "
" ភ័យធ្វើអី បើមានក៏ល្អ "
" មិនចង់មានទេ ពេលមានទៅ ប៉ាស្រលាញ់កូនប៉ា ហើយប៉ាឈប់ស្រលាញ់កូន ហ្អឹក!! " ពេលនិយាយរឿងមានកូន នាងក៏ចាប់ផ្តើមភ័យ ព្រោះខ្លាចប៉ាឈប់ស្រលាញ់នាង ប៉ានិងស្រលាញ់តែកូនគាត់ ដែលមិនមែនជានាង ហ្វីយ៉ាពេបមាត់យំ រលីងរលោងទឹកភ្នែកដូចកូនក្មេង នាងជាក្មេងដែលមិនដឹងអីសោះ អ្វីក៏មិនដឹងដែរ នាងក្មេងខ្ចីណាស់។
" ផ្លាច់!! អ្នកណាថា មួយជាកូន មួយប្រពន្ធ បងស្រលាញ់ស្មើគ្នា " នាងនិយាយចេញមក ដូចក្មេងបៀបដៃ អាយុ១៨ឆ្នាំហើយ អ្វីក៏មិនដឹងអ្វីក៏មិនចេះធ្វើ ថ្នមពេកឡើងខូចក្មេងហើយ បុិនងរង៉ក់ មាយាដកខ្ញី នរណាមិនស្រលាញ់ប្រពន្ធនោះ កូនក៏ស្រលាញ់
ប្រពន្ធក៏ស្រលាញ់។
" ប៉ា...វាអត់ឡើងពីឆ្នូតផង " ដៃតូចចាប់កាន់ បន្ទះតេស្តទឹកនោម មកបង្ហាញលោកប៉ា រួចធ្វើមុខឆ្ងល់។
" អ្ហឹម...ដឹងទេដោយសារអូននៅរៀន ទើបបងមិនចង់បំផ្លាញអនាគតអូន តែតទៅ បងឈប់ខ្វល់ទៀតហើយ បងចាស់ហើយ អូនត្រូវយកកូនឱ្យបង ធ្វើជាម្តាយកូនបង ហើយថ្នាំទាំងនេះ
ហាមទិញវាមកប្រើ ដូចអៃលីង បើចង់ឱ្យបងសប្បាយចិត្ត "
ជុងហ្គុកអង្អែលថ្ពាល់ប្រពន្ធក្មេង រួចថើបបូរមាត់នាងមួយខ្សឺត! បឺតជញ្ជក់ថ្នមៗ ពោពេញដោយការស្រលាញ់ កន្លងមកគេរក្សា
កិត្តយស ឱ្យនាងណាស់ នាងទើបតែរៀនសកលវិទ្យាល័យ បាន១ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ជាហេតុនាយ មិនអាច ធ្វេសប្រហែស ឱ្យនាងតូចមានកូន បានឡើយ វាអាចជាបញ្ហាស្មុកស្មាញ ណាមួយ
ជុងហ្គុកកំពុងតែផ្សាំខ្លួន និងរៀនសម្របខ្លួន រស់នៅជាមួយនាង ចង់ឱ្យនាងស្រលាញ់គេ ក្នុងនាមជាប្តី មិនមែនជាលោកប៉ា ទើបមិនចង់បង្ខំនាងយកកូនឆាប់ពេក តែចាប់ពីពេលនេះទៅ ប្រហែលលែង
តមហើយ ព្រោះអាយុកាន់តែច្រើន កាន់តែស្រលាញ់ក្មេង កាន់ចង់បានកូន ដែលកើតចេញពីផ្ទៃ របស់នាង។
" តើវាជាថ្នាំអី? " ហ្វីយ៉ាលើបន្ទះថ្នាំមកបង្ហាញលោកប៉ា នាងធ្វើ
មុខភ្លឹះៗ ពេលស្តាប់លោកប៉ារៀបរាប់។
" ថ្នាំរំលូតទារក វាគ្រោះថ្នាក់ ខ្លាំងណាស់ " ជុងហ្គុកញញឹមស្ងួត
រួចតបប្រពន្ធ ថ្នាំប្រភេទនេះ មិនមែនចេះតែលេបៗ បាននោះទេ វាអាចប៉ះពាល់សុខភាពបាន ណាមួយនាងតូចនៅក្មែង បើប្រើវាអាចនិងស្ពឹកស្បូន លទ្ធិភាពមានកូនលើកក្រោយ ក៏អាចចុះខ្សោយជាងមុន ឬមិនអាចមានរហូតទៅ។
" អ្ហឹក! ពុទ្ធោ...នេះនាង កូនតើកូន គួរតែប្រាប់ពូថេយ៍ដែរទេ? កូនសុំទោសលោកប៉ា ហ្អឹកៗ ប៉ាអាចជួយអៃលីងផងបានដែរទេ? " នាងតូចផ្ទប់មាត់យំ ឱបលោកប៉ាជាប់ ក្រោយដឹងថានាងសាងកំហុស ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដោយមិនដឹងខ្លួនដ៏តែសោះនាងអាណិត
អៃលីង ត្រឹមចម្លើយប៉ុណ្ណឹង ក៏នាងអាចស្មានដឹងហើយ ថាអៃលីងច្បាស់ជាមានកូន តែអៃលីងព្យាយាមលាក់លៀម មករហូត ណាមួយអៃលីងឈឺ មិនបានទៅរៀនច្រើនថ្ងៃមកហើយ ហ្វីយ៉ាញ័របបូរមាត់ទទ្រើក រួចអង្រួនដើមដៃ ពឹងលោកប៉ា ឱ្យទៅជួយអៃលីង ឬរិះរកវិធីអ្វីផ្សេងក៏បាន កុំឱ្យអៃលីងគិតខ្លី ចង់រំលូតកូនចោល។
" ចាំបងជួយ តែរឿងនេះក៏មិនទាន់អាចប្រាប់ពូថេយ៍ របស់
អូន ឱ្យគាត់ដឹងភ្លាមៗនោះដែរ ចាំបងដោះស្រាយ ហើយថ្នាំ
ទាំងនេះ យកទៅបោះចោល ទាំងអស់ទៅ "
" ហ្អឹក! ប៉ាប៉ា កូនខ្លាច កូនធ្វើខុស កូនសុំទោស "
" អូនមិនបានខុស តទៅធ្វើអ្វី ត្រូវប្រាប់បងជាមុន អូនមានប្តី
អូនត្រូវពិភាក្សា ជាមួយប្តីសិន ឮទេ? "
" ជុប!! បបូរមាត់ប៉ាផ្អែមម្លេះ ហិហិ "
" ក្មេងតូចរបស់បង "