Hani Ahmet Şafak diyor ya ; Sana elveda dedim, gönlüme diyemedim öyle işte.. Sevgilim, canımın içi, biriciğim, kalbimin tek sahibi, sabrım, özlemim, ulaşamayışım...
Bi konuşsak herşey geçecek.
Bi konuşsak herşey bitecek.
Bi konuşsak sadece biz kalacakmışız gibi değil mi? Vazgeçemeyişim gittiğim her yoldan yine sana döndüm. Vardığım hiçbir noktada senin yanındaki kadar huzurlu olamadım. Aslında hiçbir zamanda gitmedim. Zaman akışında yanımdan gelip geçen hiçbir şey tam hissettirmedi.. Sol yanım, gülüşünden öptüğüm öyle hazırdım ki seni sevmeye, sana inanmaya. Öyle tamamdım ki senin olmaya. Sadece sev ve var ol istedim. Sadece seveyim ve kal istedim. İnandım. Korkularımı ardımda bırakmak zordu, bıraktım. Tüm ihtimalleri göz ardı ettim yanında kaldım. Gitmezsin sandım. Üzmezsin sandım. Kırmazsın sandım. Bir daha yapmazsın sandım. Yıkmazsın sandım.. Çok şey sandım. Her şeysin sandım. Hep varsın sandım.. Canımın içi herşeye rağmen, sevdim. Her ne olursa olsun severdim. Her ne olursa olsun yüreğindeki derdi paylaşırdım. Kalsaydın, acabalara kalmasaydın ben seninle herşeye vardım..
Bilirsin ben vedaları hiç sevmem ama seninle bir peri masalının son sayfasına geldik. Her masal güzel biter sanırdım ama bizim masalımızda peri öldü masal bitti.
KAMU SEDANG MEMBACA
RUHUMUN İZİ 🥀
NonfiksiKalmak istedim, hep yanında kalmak istedim. Gözlerinde kalmak, yüreğinde kalmak, sol yanında, ömründe kalayım istedim. Gitmem için onca bahanem varken, kalmak için sebepler yarattım kendime. Hep kaldım, varlığında da kaldım yokluğundada. Zaman dedim...
