RUHUMUN İZİ 🥀

Ruhu öldürmek de cinayet sayılmalı.🥀

Düşünüyorum yine seni düşünüyorum. Tam tamamdır artık unutcam diyorum. mesajinla ya da farkli bir seyle bana geri dönüyorsun ne yapacağımı şaşırıyorum. Artik sevsemde sonlandırmam gerek. Ne olursa olsun bitirmem gerek kalbim acıyor unutmalıyım seni
Özür dilerim, ben yine tutamadım kendimi. Ve Yine nefret edemedim senden, yine bitiremedim seni. Ne kadar denesemde, silemedim içimdeki sevgini. Öyle çok özlüyorum ki seni bazen aklıma geliyorsun, ve işte o zaman herşey yine eskiye dönüyor. Her neyse alışıyorum yokluğuna.
Her vedanın ardından kendince haklıdır herkes…
Kendine yediremediğin şeyler olduğu sürece giden de olsan kalan da kaybetmişsin demektir. Aşk bir savaşsa, savaşmışsak birbirimizle kıyasıya ve kırmışsak kalbimizi nefret ve hırsla; ikimiz de malubiyetin doruklarındayız demektir sevgilim… Birbirimizden kurtulduğumuzu düşünmemiz boşuna.
Biliyorum, bu ikimizi de hiç yakışmayan bir sondu…
Ve anladım ki ; çok seversen çok canın yanar. Sevdiklerin sana acı verir. Değer verdiklerin kaybetmekten korktuğun için saçmalarsın. Karışmaya hakkın olmadığı insanları kıskanırken cinnet geçirirsin. Hiç kimse senin kadar hassas değil. Zamanın ne getireceğini bilemezsin. Bugün en değerlim dediğin insanın yarın yüzüne bakamayabilirsin. Ya da yüzüne bile bakmadığın, tanımadığın ‘herhangi biri’ gün gelir senin yaşama sebebin olur. Ve nolursa olsun ‘tam’ olamazsın. Aradığın aşkı bulamazsın, verdiğin değerin karşılığını alamazsın, birilerini kaybedersin, hak etmediğin sözler işitirsin, kırılırsın, pişman olursun, yanlış seçimler yaparsın, eksik hissedersin, yorgun, yalnız, çaresiz hissedersin. Güçsüz düşersin. Hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu olamazsın. Belki de mutlu olmanın ne olduğunu bile bilmezsin. Sanki çok zamanın varmış gibi her anın tadını çıkarmak yerine bunları düşünürken tüketirsin ömrünü. Ve ben anladım ki tek başına ayağa kalkmayı öğrenmediğin sürece hep güçsüzsün, mutsuzsun, çaresizsin.Kimseye muhtaç yaşamayacaksın. Çünkü insanlara güvenemezsin. Kimseye inanamazsın. Ve ben anladım ki o ‘yaşama sebebi’ne yabancı gibi bakma duygusunu tattıktan sonra tek başına ayağa kalkmayı öğrenirsin. Küllerinden yeniden doğarsın, güçlenirsin.

Sen sevemeyecek kadar korkak olduğundan gidecek kadar cesurdun.
Hepsi bu... :)