RUHUMUN İZİ 🥀

Ben Bu Kış Çok Üşüyorum. Geçen Kış Sen Hayattaydın..

Bir gün en sevdiğim öldü. Bütün renklere, herkese herşeye küstüm. Uzaklaştım herşeyden onu bana hatırlatan herkesten bir bir muhabbetimi kestim onlara bakınca onu görüyordum.
Biz onunla  ilk kavgamızı edemedik hiç.
Hiç kokusunu içime çekemedim.
Hiç böyle doyasıya sıkı sıkıya sarılamadım ona.
Ellerini tutamadım hiç.
Ellerim ellerini tutunca heyecandan terlemedi hiç.
Biz onunla  4 mevsime giremedik hiç.
'Seni çok seviyorum' diyemedik hiç.
Öyle güzel gülüşü vardı ki gözlerine bakıp 'beni tebessüm edince dudağının kenarında çıkan çukura gömsünler' diyemedim hiç.
Yanakları soğuktan kızarırdı hep ellerimi yanaklarına bastırıp üşümesin diye üfleyemedim hiç.
Uzaktan bana bakınca gözlerinin içi gülerdi. O gülüşünden öpemedim hiç.
Ondan sonra yaşamak nedir bilemedim hiç.
Özledim, çok özledim.
'Gitme' dedi. 'Gidersen nasıl nefes alırım' dedi..
'Çaresizim, beni de anla elimde olsa gider miydim' dedim..
Sustu.
Sustum.
Öyle güzel severdi ki dokunmaya kıyamazdı.
Gittikten 2 gün sonra onun kazara  öldüğünü duydum. O an sanki dünya başıma yıkıldı. Anlatamam acımı yaşayan bilir. Dile kolay kalbe zor gelir..
Ondan sonra kalbimi kimseye açamadım. Kimseyi sevemedim. Hep onu aradım. Ondan bir iz aradım yollarda deli divane olurken  ona benzeyen kişileri o sanarak hep durdurdum, onun yüzünü görmeyi bekledim hep Bi umutla, onun yüzünü göremediğim her an yüzüm düştü umutsuzluğa kapıldım ona ulaşamadığım her an kalbimden bir parça koptu.. Onu düşünürken özlem şarkılarını ezberledim. Kaç gece sabahı geçirdim gözlerimi kapamadan, her yağmur yağdığında onlar aslında benim sana olan özlemime ağlıyorlardı..hep seni aradım. Yüreğimde fırtına koparken senden gelecek bir iz aradım. Öldüğünü kabullenmek istemedim. Sen benim diğer yarımdın. Sen olmadan ben nasıl tam olurum. Her kapı çalışında belki sensindir diye kapıya koştum senden başka gördüğüm her yüzde hep aynı hayal kırıklığını yaşadım.
İlk defa çaresizliğimden nefret ettim. Aklımı yitirdim.
İlk defa 1 ay sonra rüyama geldi. Uzaktaydı arabaya yaslanmış bana gülümsüyordu. Ona koştum yanağına dokundum sen ölmedin dimi biliyordum rüya görmüşüm diyerek sarıldım ona doyasıya seni çok seviyorum çok korktum beni bıraktın sandım dedim.
Başımı okşayıp alnımdan öptü. Gerçek gibiydi sanki..
Uyandım.. sevinçle onu aradı gözlerim gittim odaları kontrol ettim yoktu o an öyle bir yere çöküp oturdum ki 1-2 saat boyunca öyle kaldım onu düşündüm. Ben ondan sonra toparlanmam öyle zor oldu ki.
Ondan sonra ben hiç kendim olamadım..
Ondan sonra ben hiç tam olamadım..
Özlüyorum ve hala canım yanıyor..hayat devam ediyor lakin eksik yarım.