Melodi Çığlıkları

Bir 'Samelone' Kükremesi🔹️

Söylediklerinden sonra cevap vermemi beklemeden içeri geçti.

Bundan bana ne seni aptal?

Arkasından bağırarak

"Burada olduğun müddet yoluma çıkma yeter!"

Onu hiç umursamadan Hera'nı da yanıma alarak akademinin binasına doğru giriş yaptık.

Bir süre sonra akademinin içini tanımak için ikimiz uzun koridorda dolanmaya başladık

Burası aslında güzel bir yere benziyordu.Klasik bir yapıya sahipti.

Sıcak duvarları soğuk koridorlarının ayıbını örtüyordu.
Ben beğenmiştim.

"Dina Lilith bizi bu odada bekliyor.
Hadi gel!"

Ben kafamda oluşan manzara detaylarını bir bir hafızama yerleştirmek ile meşgulken Hera hala beni Lilith'in yanına götürmekte çok ısrar ediyordu.

Sinirlenerek ona doğru döndüm

"Hera affedersin ama Lilith kim oluyor ki ben kalkıp ona hesap vereceğim?
Çok istiyorsa o gelsin biz burada kalıyoruz ve hiç bir yere gitmiyoruz
Sen niye hep o kadını savunuyorsun?
Senin arkadaşın benim,o değil!"

Hera benim ona bağırmam ile korkarak geriye çekilmeye başladı.
Korkmasın diye kısık bir ses ile konuşmaya devam ettim.

"Hera affedersin sana sesimi yükseltmek istemezdim ama gerçekten merak ediyorum o kadın sana neler vaad etti?
Sen niye hep onu bana savunuyorsun?"

O an hiç duymak istemediğim o sesi kader yine son ses kulağıma açmayı başarmıştı.

"Lilith'e benzemeye mi başladın
küçük kız?
"Ayıp değil mi birine bu kadar bağırmak Evrika?"

İşte tam da o an arkamızda kalan kapıdan her kafadan ayrı bir ses geldi.

Zemheri elimden tutarak

"Evrika kim Dina?

Noyan Hera'nın yanına giderek

"Sarışın bu adam kim?
Sen sabahtan beri nereye kayb oldun?"

Nora hepimize bakarak tek mantıklı soruyu sormaya başladı.

"Burada neler oluyor biri söylesin lütfen?"

Lilith yanında Milerta ile beraber yanımıza doğru gelmeye başladı.Başını kaldırıp Lüciferi gördü.

"Çürük kozalağımız da diğer kozalaklara katıldı işte.
Köpeğin nerede Lücifer?
Yoksa korkudan kaçtı mı?"

Lilith'in kimden bahsettiğini az çok biliyordum ama o Rodin'in de burada olduğunu bence birisinin ona söylemesi gerekiyordu.

Çünkü eğer bilseydi şu an ona gülerek bakan Rodin'i hemen fark ederdi.

Lücifer Lilith'e durumu belli etmeden

"Ben senin gibi boyunlara tasma takmam Lilith.Benim ağzımdan çıkan her söz onlar için bir emirdir Lilith!"

Tabi ki bunu duyan Lilith ona cevap vermeden duramazdı.

"Hah pabucumun şeytanı!
Seni ciddiye alan bir kişi bile yok ahmak.

Sen sadece kendini kandırıyorsun."

Lücifer ağzını açarak Lilith'e bir şeyler söylemeye başladı ama yukarı kattan gelen gürültü ile dedikleri bir an yarıda kesildi.

"Bu bir Samelone kükremesi!
Hepiniz kaçın hadi!"

Bölüm sonu...

Bu bölüm hakkında düşüncelerinizi lütfen burada belirtin 🦄 'tek boynuzlu atlar gerçektir bu arada'...