Chapter 63
သူမကအမေနဲ့ ငြင်းခုံနေမှာမဟုတ်ဘူး။
ချူယင်းပေါ်လာမည်ဟု မီဒီယာများက မမျှော်လင့်ထားကြပေ။ကနဦး၌ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားသော်လည်း များမကြာမီ၌ပင် ကင်မရာ တဖျပ်ဖျပ်သံများက ညတာကို လွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ကောင်းကင်သည် မှောင်ရီနေပြီး ကော်ဇောနီတစ်ဝိုက်ရှိ ဆလိုက်မီးများမှာလည်း အလွန်လင်းမနေချေ။ထို့ကြောင့် ကင်မရာမှထွက်ပေါ်လာသောအလင်းစူးစူးများက များစွာထင်ရှားနေလေသည်။
ချူယင်းမှာ ဤသို့သောအခြေအနေများအား အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်နေပြီး ယခုအချိန်၌နေရခက်နေမည်မှာ ကျိန်းသေ၏။ထို့ကြောင့် စုယိက သူ၏လက်ကိုလှမ်းဆွဲကာ လက်မောင်းကိုဖက်တွယ်ထားလိုက်ပြီး ကင်မရာများဘက်သို့လှည့်လျက် ပြုံးပြနေတော့သည်။
" ရှင်လာမယ်ဆိုတာကို ဘာလို့မပြောတာလဲ "
အထဲသို့ရောက်လာချိန်မှ စုယိက ခပ်တိုးတိုးမေး၏။
“ နောက်ဆုံးမိနစ်ကျမှ ကပ်ပြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတာ...အလုပ်ပြီးလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အချိန်လောက်နေတာနဲ့ လာခဲ့လိုက်တာ "
ထို့နောက်ချူယင်းက စုယိ၏ခြေတံများကိုကြည့်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
"အပြင်မှာ အပူချိန် ဘယ်လောက်ရှိလဲ သိလား"
"၁၀ဒီဂရီကျော်လား....ရှင်ကျတော့ ၂ဒီဂရီကျော်မှာတောင် အင်္ကျီလက်တိုလေးဝတ်ထားပြီးတော့ "
ထိုအခါချူယင်းက ခြေလှမ်းများကိုခေတ္တရပ်တန့်ပြီး စုယိအား တစ်ဖက်မှ စိုက်ကြည့်၏။
"အင်္ကျီလက်တိုဝတ်တာကို ဘယ်တုန်းကတွေ့ဖူးတာလဲ"
မတော်တဆပြောထွက်မိသွားသောစုယိမှာ ချူယင်းထံမှ အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ခပ်တင်းတင်းစေ့လိုက်၏။
စုယိက ချူယင်း၏လက်ကိုတွဲပြီး အနောက်နည်းနည်းကျသောအလယ်တန်းသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။တက်ရောက်မည့် နာမည်ကြီးအရေအတွက်ကိုမသိသော ပွဲဦးစီးသူများက နေရာထိုင်ခင်းများကိုအတိအကျစီစဉ်ထားခြင်းမရှိဘဲ ထိုင်ခုံတန်းများကိုသာ ထားရှိပေးထားသည်။
