Chapter 60
ငါ့ယိလေးကို ဆွဲမထည့်နဲ့...။
ဤအချိန်တွင် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသောပြိုင်ဘက်ကိုမြင်နေရသည်ဟုဆိုခြင်းမှာ ချဲ့ကားပြောဆိုခြင်းမဟုတ်ပေ။ထူကျင့်လန်မှာမည်ကဲ့သို့ပင်တွေးပါစေ ဒီတိုင်းငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ သူမသည် စုယိအား လုံးလုံး စိုစွတ်သွားအောင်ရည်ရွယ်ကာ ခွက်ထဲမှရေများအား တမင်တကာမှောက်ချခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။လူအများအပြားရှိနေခြင်းကြောင့် စုယိဘက်မှ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ပြုလာမည်မဟုတ်ဟု ထူကျင့်လန်က အပိုင်တွက်ထားသည်။
သို့သော်လည်း မလိုမုန်းထားမှုများသောကြောင့် သူမသည် ကောင်းကောင်းမထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ဘဲ စုယိ၏ခြေထောက်ကိုသာ စိုစွတ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။
တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် လေယာဉ်ထွက်ခွာမည့်အချိန်သို့ ရောက်ရှိခဲ့၏။စုယိတို့ သုံးယောက်သားက နေရာမှထလိုက်ကြပြီး business classသို့ ဦးတည်လာခဲ့သည်။
"ထူကျင်လန့်က ဘာတွေတွေးနေတာလဲပဲ...သူ့အပုပ်သတင်းအကြောင်းက အခုထိ လူပြောများနေတုန်းကို လက်ထောက်မပါပဲ အခုလိုလျှောက်သွားနေနိုင်သေးတယ်...လိုင်းပေါ်အတင်ခံရမှာကို မကြောက်ဘူးလားမသိဘူး "
" နင့်ကိုမေးလား "
စုယိက ဝူရွှယ်အား တစ်ချက်တည်း ပွဲသိမ်းပေးလိုက်၏။
စုယိနှင့် ဝူရွှယ်က ဘေးချင်းကပ်အတူထိုင်ခဲ့ပြီး ချူရှီးမှာ သူတို့၏ရှေ့ခုံ၌ နေရာယူခဲ့သည်။သုံးယောက်သား နေရာယူပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပင် ထူကျင့်လန်က လေယာဉ်ပေါ်တက်လာခဲ့၏။ထူကျင့်လန်က ဘေးဘီကြည့်ပြီးနောက် ချူရှီး၏နံဘေး၌ဝင်ထိုင်လာသည်။
လမ်းခရီးတစ်ဝက်ရောက်လာသောအခါ လေယာဉ်ဝန်ထမ်းများက သောက်စရာများ လာရောက်ပေးဝေ၏။
"ကော်ဖီပူပူလေးပေးပါ…ကျေးဇူးတင်ပါတယ် " ချူရှီးက လေယာဉ်မယ်အား ပြုံးပြုံးလေးပြောသည်။
" ဧည့်သည်မှာထားတဲ့ကော်ဖီရပါပြီ "လေယာဉ်မယ်လေးက ကော်ဖီတစ်ခွက်ငှဲ့ပေးပြီးနောက် ချူရှီးထံသို့ ကမ်းပေးလာ၏။
