Parallel Universe

Chapter 47

★★★★★

“Ilang oras ka na ba'ng nakatitig diyan sa bintana?” biglang tanong sa 'kin ni Saldy at tumabi sa akin at tiningnan ang mga tinitigan ko.

“Theres a piece of a memory in my head whose playing unconstrained. Parang pakiramdam ko ay totoo talagang nangyari.” wika ko at hinarap siya. He stared at me intently like seeking an answers on my eyes.

Ilang oras ng pagkatitig niya sa akin ay bigla na lamang siyang tumawa at saka napayuko.

“You are in the condition of regaining your lost memories. There's a possible that you got a trouble thorough regaining your memories and some piece of this become a vague. There have a possibilities that you got a delusional memories. Don't worry, it will be a temporary memory and the day come it lost voluntary.” he whispered.

Pinaglaruan ko ang daliri ko at napatingin rito. Kung sakaling hindi 'yon totoo ay maaring isang bangungot ang lahat ng nangyayaring iyon.

“I hope kuya Saldy.” usal ko habang hindi pa 'rin siya tinitingnan.

“Tara kain na.” wika nito at tinapik ang braso ko. Nagpatiuna na siyang naglakad patungo sa kusina kaya sumunod na lamang ako.

It is almost a month since I recovered from a coma. Sina Auntie naman ay namimili muna kasama ang kaniyang anak na babae na si Eden at ang anak nitong si Amaya. Amaya? I heard it once if I'm not wrong but it is vague in my memory.

“Lindelle, tulala ka naman.” sabi nito at kinawayan ako sa mata kaya napakurap ako at napatingin sa kaniya.

“Hindi ba na'tin aantayin sina Auntie?” taas kilay na tanong ko at nanghila ng silya sa may dining table. Hindi nakasagot sa 'kin si Saldy. Nanatili lamang siyang nakatayo habang kinakalikot ang cellphone niya.

“Sa restaurant lang 'daw sila magtanghalian. Sana sumama na lamang ako sa kanila.” nakanguso nitong sabi habang nasa cellphone niya pa 'rin ang tingin.

“E'de puntahan mo sila kung naiinggit ka.” wika ko at pinag-cross ang hita ko habang nakatingin sa kaniya.

“Hindi ka 'ba maghahain?” sarkastiko kong tanong kaya napabaling ang tingin niya sa akin. Napanunto hininga muna siya bago nagsimula nang maghain.

Ilang sandali pa ay nagsimulang na kaming mananghalian. Panay ang kwento niya sa mga nangyari sa loob ng isang taon simula nang comatose ako.

Pati na 'rin kina Janisse at Kyle ay naikwento niya ito sa 'kin. Nakaramdam ako ng kaunting kirot ng maalala kung paano nila ako pagtaksilan. Nakaramdam ng guilty ang dalawa matapos nalaman ni'lang naaksidente ako.

Bago pala 'raw ako nakalabas sa café ay napansin nila ako na nagmamadaling lumabas. Medyo nakaagaw atensyon kasi ang ginawa ko sa café. Pagkatapos, nalaman ni'lang naaksidente ako. Grabe 'raw ang iyak ni Janisse noon at halos hindi mapatawad ang sarili niya. Magkaibigan kami mula pagkabata kaya labis siyang nagdamdam ng nalaman ang nangyari.

“Balita ko napatawad mo na 'raw ang dalawa.” wika nito habang panay pa 'rin ang subo sa bibig.

“Oo, para saan pa? Hindi ko madadala 'yan kapag m4matay na ako.” mapakla akong tumawa.

“Lindelle,” napatigil ako sa pagtawa at napatingin sa kaniya. Seryoso ang mga mata niya habang nakatingin sa 'kin. Tumawa naman ako dahil sa paraan ng pagtitig niya sa 'kin.

“I am just joking.” wika ko bago sumubo. Mula sa peripherals vision ko nakita ko siyang uminom ng tubig.

“Hindi biro ang ganyang mga salita, Lindelle. Kung mag-joke ka sa susunod 'wag mo'ng gawin biro ang k4matayan.” bakas nito ang inis kaya umiling lang ako sa kaniya.

“Ano na, masarap ba ang niluto ko? Noon lagi mo 'kong hinahamak dahil hindi ako marunong magluto. Ngayon, ano na ma-say mo?” tanong nito sa 'kin kaya tumigil ako sa pagkain at tiningnan siya.

“M-Masarap.” wika ko at habang ngumunguya. Napangisi naman siya sa sinabi ko.

“Sabi nila, when the foods is yummy it can hurts your tummy.” napahawak naman ako sa bibig ko at tiningnan siya ng masama.

“Nilason mo ba ako?” gulat na tanong ko sa kaniya.

“Easy, I'm just joking around.” he said. “Oo nga pala, balak ko sanang magtayo ng restaurant at sarili kong recipe ang gagamitin ko. At gusto ko, ikaw ang kaunaunahang customer ko.”

“Syempre, basta libre lang.” nakangiti kong wika. Ngumuso naman siya sa 'kin bago nagsalita.

“Syempre, hindi. I-ba-bangcrupt mo ba ang negosyo ko?” tanong nito kaya napangiti na lamang ako habang umiiling-iling.

Pagkatapos namin kumain ay ako na ang naghuhugas ng pinggan. Si Kuya Saldy naman ay nakaupo sa sofa at panay ang mvra. Naglalaro kasi siya ng ML at naiinis kapag n4mamatay ang hero niya.

“Ahhh!” narinig kong tili nito kaya napailing na lamang ako.

Pagkalabas ko ay sakto 'ring pagdating Nina Auntie, Eden at Amaya. Nakasuot na ngayon ng magandang damit si Amaya at iba na sa damit niya kanina.

“Ate Lindelle!” sigaw nito at patakbong pumunta sa akin. Sinalubong ko naman siya ng yakap.

“Mmm... Ba't ka bumili ng bagong damit?” tanong ko bago siya pakawalan.

“May kid pageants ang paaralan nila at kasama si Amaya.” wika ni Eden at naglakad na papasok sa silid nito. Napatitig naman ako kay Amaya habang nakangiti.

“Woah, ang ganda pala ng kapatid ko para makasali sa pageant nito.” nakangiting usal ko at saka pinakawalan siya sa pagkakayakap.

“Alam mo ba, Ate. Gusto kong sumali ng Mini Miss U.” masayang wika ni Amaya. Napangiti naman ako at ginulo ang buhok niya. Tumakbo naman siya sa unahan at biglang nakapamewang.

“Hello, madlang people mabuhay.” wika nito at kumakaway pa kaya napangiti na lamang ako habang nakatingin sa kaniya.

Ilang minuto ang lumipas ay napagdesisyunan kong mag-s-scroll na lamang sa FB. Napangiti na lamang ako habang nanunuod ng K-Drama sa video ng TV.

“Haist,” reklamo ko ng matapos na ang pinanuod ko at nagnext ang isang video. Mag-s-scroll na sana ako sa susunod na video pero napatigil ako ng mapagtanto kung tungkol saan ang balitang ito.

NAAALALA NIYO PA 'BA ANG AKSIDENTENG NANGYARI DITO SA PILIPINAS NA ISANG TAON NA ANG NAKAKALIPAS? ANG AKSIDENTENG TINAGURIAN NG BUONG BANSA NA 'THE CATASTROPHE OF THE EAST'. ISANG DAAN ANG TINATAYANG KASAMA SA AKSIDENTE AT LIMAMPUNG PORSYENTO DITO ANG NASAWI AT TATLONG PORSYENTO ANG NANATILING COMATOSE ANG KALAGAYAN AT LABING LIMA NA ANG NAKALIGTAS AT LIMA NAMAN ANG NAWAWALA. NITONG BAGO LAMANG AY NAPABALITANG NAGISING ANG ISANG COMA PATIENT NA SI LINDELLE DIZON AT KASABAY NITO ANG PAGKAMATAY NI GALLEL MANDROSO 'O MAS KILALA SA TAWAG NA GAMAEL.

Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay kusang tumulo ang luha ko. Hindi panaginip ang lahat. Totoo ang lahat.

TO BE CONTINUED...

A/N:Last two chapter na'lang at epilogue na softies.