Parallel Universe

Chapter 14

★★★★★

"Alam mo ba ang Lenggwahe'ng iyan?" tanong sa akin ni Amiel habang hindi ako nilulubayan ng tingin. Napanganga na lamang ako habang nakatingin sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya.

"Don't try to lie, I heard you speak Eartheran. I remember what you asked then. 'Can you know how to speak English?' But, the word that I first encountered at you is English. What is English?" Tuluyan na akong naging alinganga sa narinig ko. He had a retentive memory to remember.

"You can't answered? Its okay. I bide your answer and explanation and all the whole. Nothing lie but all are truth."

Gabi na ako nakabalik sa bahay ng mga Aesthria este building pala. Pagtuntong ko pa'lang mismo sa pintuan ay sinalubong na agad ako ng sermon ng prinsesa.

"Aba. Ang isang katulong na kung makapaglakwatsa ay umasta na parang isang amo. 'Wag kang mangarap na maging isa sa amin sapagkat kahit pagbaliktad-baliktarin man ang mundo ay hanggang isang alila ka'lang." matapang na wika nito sa akin. Tinitigan ko naman siya sa mata.

"Kahit ganito lang ako, may karapatan pa'rin akong umalis ng ganitong oras lalo na't wala akong trabaho. Kumbaga, wala akong trabaho sa araw na ito. Bukas pa." madiin kong wika.

"Aba! Mas matapang ka'pa key'sa sa akin?" taas kilay na tanong nito habang tinitingnan ako. Hindi naman ako nagpatinag sa titig niya at nilabanan ko iyon.

"Ano kaya kung tanggalin kita sa trabaho mo?" taas kilay na tanong nito kaya nanlaki ang mata ko habang nakatingin sa kanya.

I want to argued him but no words come out to my mouth. My composure was remain. Silence was occupied both of him. No one tried to answer between me and him. Until she uttered a word that my world was down.

"Sumunod ka sa lahat ng gusto ko. Sa ayaw at sa gusto mo. Hindi ka lalabas dito hangga't walang pahintulot mula sa akin. Lalabas ka'lang kung kinakailangan." Nakangising wika nito sa akin.

"Sobra naman 'yan." reklamo ni Aquiro na kanina lang pala nasa likod namin.

"Wala kang pakialam, rito. Por que dito ka nakitira, 'wag ka 'ring umasta na mataas. Kung tutuusin alila lang naman kayo pareho ng ate mo." Kita ko ang laglag panga na reaksyon ni Aquiro sa sinabi ng prinsesa. Sigurado akong offended siya sa mga sinabi nito.

"Magpasalamat ka't may utang na loob sa iyon ang Amang Hari kaya dito ka niya pinatira hangga't hindi pa nahuhuli ang Maia na 'yon. Aquiro, marunong kang lumugar sa lugar mo." wika ni Prinsesa at umalis na sa harap namin. Tunog lang ng sandalyas ng prinsesa ang maririnig habang paalis ito.

Silence predominated again.

Until, Aquiro broke the Ice.

"Akala mo kung sino!" Halos magdadabog na reklamo nito at napaupo sa hagdan. Napabuntong hininga na'lang ako kaya napatingin naman siya sa akin.

"Ikaw kasi, 'eh! Pinagtanggol lang naman kita... at isa pa... bakit ngayon ka lang?" Medyo dismayadong boses nito at napatingin sa akin.

"May lakad lang." bored kong sagot.

"Bakit?" Naka-pout niya'ng tanong.

"Personal."

"Sinong kasama mo?" I released a heavy sigh and look at his eyes.

"Si Amiel."

Kita ko ang mapanukso niyang ngiti at mukha. Pinanlakihan ko naman siya agad ng mata.

"N-Nag-d-date ba kayo?" Gulat na tanong sa'kin. Halos batukan ko si Aquiro sa sinabi niya pero kinalma ko lang ang sarili ko.

"Date agad?" nakapamewang kong tanong sa kanya.

"Ano na pa'lang tawag no'n?" ganti naman niya sa akin. Kaya ng 'di na ako nakatiis at kinurot ko siya sa tagiliran.

"Hindi ba pwedeng nagpatulong lang!" medyo tumaas na 'rin ang boses ko. Offended na kasi ako sa sinasabi niya.

"Akala ko, kayo 'na." malungkot na wika nito at iniwan ako. Nagkibit balikat na lamang ako sa inasal niya. Ano kayang problema ng lalaking iyon?

Kinaumagahan ay ako ang nakatokang magluluto. Infairness, alam na alam ko na kung paano magluto ng mga ulam nila at kanin.

Habang naghihiwa ako ng gulay ay biglang nahiwa ko ang kamay ko at dumugo iyon.

"Ohw! Nakulangan ka'ba sa hihiwaing gulay-." hindi niya natapos ang sasabihin niya ng makitang nagsimula ng tumulo ang d*go mula sa kamay ko. Nakatitig lang siya doon at parang may iniisip.

"D-Danaya, i-ibig ba'ng sabihin nito na isa kang E-Eartherian?" nanlaki ang mata ko habang nakatingin sa kamay ko. Tama, may naalala ako.

"Remember this Danaya. Iwasan mo'ng masugatan ka. Lila ang dugo nila at hindi pula. Pagdududahan ka nila." -Scarlet

"L-Lila?" taas kilay na tanong ko sa kanya. Tumango naman siya ng marahan.

"Lila ang dugong mayroon sila. Pangalawa, huwag na huwag kang magpahalata sa pakay mo. Kaibiganin mo ang lahat ng nandoon para madali silang magtiwala sa'yo. At pangatlo, make sure na mahahanap mo ang portal sa madaling panahon bago tayo maubusan ng oras." -Scarlet

"I believe your skill. You can do it." -Gamael.

"Aquiro, let me explain. Kung ano man ang iniisip mo, nagkakamali ka. Hindi lahat ng Eartherian ay tulad ng iba. Magkaiba kami, ibang-iba." paliwanag ko at halos magmakaawa na sa harap niya.

"Aquiro, pakiusap. Huwag mo ako'ng isuplong sa mga Aesthria. May kinakailangang pa akong balikan sa mundo namin. Hayaan mo akong mamuhay ng mapayapa at makakauwi ng payapa." piyok na boses ko at saka tuluyan ng humagulgol.

"D-Danaya." He look at my eyes with pitiful.

"D-Danaya, lagyan na'tin ng bendahe ang kamay mo at baka mahuli ka pa nila." wika nito at pinunit ang kanyang damit saka maingat na nilagyan ng bendahe ang kamay ko na may sugat.

Nagulat ako sa biglaang pagkilos niya. Hindi ko aakalaing kapakanan ko pa'rin ang iniisip niya. I am grateful that he is the Aestherian that only know who am I.

"Can I know how to speak Eartheran even tho they didn't like to teach me. The reason is, I am from the uncouth family." malungkot niyang wika at tiningnan ako.

"However, I know how to communicate at you. You might struggles our language because this is not your reelevated language-."

"But, what if I told you that English, Eartheran language is not my reelevated language." wika ko kaya sandaling natahimik si Aquiro. He tried to say something but no words completed.

"What do you want to imply?" he asked while confuses draw to his face.

"I know this language because I studied." I smiled at him weakly.

TO BE CONTINUED....