Parallel Universe

Chapter 39

★★★★★

“Kanina, si Kuya Gamael ang nakatulala diyan sa bintana at malayo ang tingin. Ngayon naman, kayo naman, Ate? Sino ang susunod?” tanong ni Lyka at saka pinagpatuloy ang binurdahan niyang panyo.

Masyado na kasing bored si Lyka ng maiwan siya ng kaniyang Kuya at panandaliang umalis kaya napagdesisyunan niyang magburda na lamang.

“Mukha kang si Maria Clara na nagbuburda ng panyo.” bulong ni Scarlet pero hindi pa 'rin nililingon si Lyka.

“Eschoss.” narinig ni Scarlet ang mahinang bulong ni Lyka kaya napangiti na lamang siya at nakatutok pa 'rin sa bintana ang mga mata.

“Tea?” Gamael asked him because of the deafening silence. Scarlet heard the noise from the stiring tea.

“Please.” Scarlet said in the monotone voice.

Ilang oras pa nakatulala si Scarlet sa kawalan hanggang sa bigla na lamang hinaplos ni Gamael ang likod niya kaya napalingon siya dito. Ngumiti sa kaniya si Gamael at sinuklian naman niya ito ng pilit na ngiti.

“I remember my youngest brother at him.” Scarlet mumbled and his tears started to rolling down in the cheek.

“Tahan na.” bulong ni Gamael at niyakap si Scarlet na ikinabigla nito. Napatigil naman sa pagbuburda si Lyka at napatingin dito.

“I-I dreamed my brother last night.” hikbi na wika nito habang nakayakap kay Gamael.

“H-He asked me if I am willing to accompany him. I-Its all my fault! W-Wala akong nagawa para iligtas siya.” Her lips are slightly trembled and her voice are cracked.

“Hush, stop blaming yourself the d*ath of your brother. You can't move on from it—.”

“H-Hindi mo naranasan ang sakit na naranasan ko sa kamay nila, Gamael.”

Sa kabilang banda naman ay halos hindi mapalagay si Lindelle at kanina-nina pa palakad-lakad. Hindi niya alam kung paano kausapin si Amiel at isauli ang aklat nitong nasa kaniya.

Fvck you, Scarlet!

Daing ni Lindelle habang palakad-lakad. Wala kasing ideya ang pumapasok sa isipan niya kung paano niya kakausapin si Amiel at humanap ng lusot kung bakit nasa kaniya ito.

“There's something bothering at you?” napaiktad siya ng biglang may nagsalita sa kaniyang likod. Ngumiti naman siya ng pilit ng makitang si Amiel lang pala ito.

Mahinang napapukpok naman si Lindelle sa kaniyang dibdib habang ang mga mata niya ay nakatingin lang kay Amiel. Kumunot ang noo ni Amiel sa inasta ni Lindelle pero minabuti na lamang niya'ng iwaglit ang emosyon sa mukha niya.

“None.” Lindelle said in the low voice. She slightly vowed his head a bit.

“Please—.” hindi natuloy ang sasabihin ni Amiel ng biglang ibigay sa kaniya ni Lindelle ang aklat na matagal na niyang hinahanap. Nagtiim bagang siya habang nakatingin dito. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon niya kaya nag-iwas tingin na lamang siya.

“Bakit nasa 'yo 'yan?” tanong ni Amiel at malayo ang tingin. Hindi niya pa 'rin magawang tingnan si Lindelle. Pilit niya'ng pinapasok sa isipan niya'ng hindi si Lindelle ang kumuha nito.

“Someone handed me.” wika ni Lindelle ng mahina. Nang mapansin niyang hindi ito kinukuha ni Amiel ay niyakap niya na lamang ang aklat at yumuko habang ang mga tingin ay nasa kaniyang mga paa.

“Someone?” tanong ni Amiel at napatingin kay Lindelle. Sinubukan niyang tingnan ang mga mata nito ngunit kusa itong umiiwas.

“Ang sabi ay ibigay ko 'daw 'to sa 'yo.” wika ni Lindelle at panay iwas sa mga tingin na ipinukol sa kaniya ni Amiel. Amiel clenching his fists and his body shaking out frustration. Until, he released a heavy sigh.

“Fine.” wika nito kaya napatingin sa kaniya si Lindelle na may bahid ng pagkagulat ang kaniyang mga mata.

“Akin 'na.” wika ni Amiel kaya ibinigay ito sa kaniya ni Amiel.

Sunod naman na nangyari ay si Amiel na mabilis na naglalakad pabalik sa palasyo habang bitbit ang aklat sa kaniyang kanang kamay. Dumiretso siya sa silid niya at tinapon ang aklat sa kaniyang kama at naupo sa isang silya sabay hawak sa ulo.

“Arghhh!” sigaw niya at biglang ibinalibag ang isang lamesa kaya tumalsik ito sa gilid. “Maya? Kagagawan mo naman 'to di'ba?”

Ang prinsesa naman ay hindi mapakali habang nagpalakad-lakad sa kaniyang silid. Ilang beses na 'rin siyang nagbuntong hininga. Maraming sumasagi sa isipan niya na kung ano ang maaaring mangyari sa kaniya kapag nakatapak siya sa ibang mundo. Magiging masaya ba siya 'o magdudusa siya.

“Princess!” May tumawag sa kaniya kaya napalingon siya sa pinto ng kaniyang silid. Nakatayo mula doon ang kaniyang Inang Reyna. Nakangiti ito sa kaniya ng malapad kaya napatakbo siya agad rito at napayakap.

“Pinapatawad mo na 'ba ako, Ma?” malungkot na wika nito habang nasa balikat ng kaniyang Ina ang kaniyang labi.

“Matagal na, baby.” bulong nito at hinaplos ang likod ng prinsesa. Napahikbi ang prinsesa sa likod ng kaniyang Ina. Matagal na niyang hinihingi ang kapatawaran mula rito. Matagal na ang kasalanan na nagawa ng prinsesa sa Inang Reyna kaya simula noon ay kinamumuhian ito ng Reyna.

“Mom, can do me a favor?” The princess asked. His face is full of pleading.

“What is that, baby?” malambing na tanong ng Reyna at kumalas sa pagkakayakap sa prinsesa at tiningnan ang mukha nito. Hinaplos nito ng prinsesa at ngumiti ng pilit. Isang pagkukunwari lang pala ng lahat ang ginawa ng Reyna.

Sa simula pa lamang ay planado na niya ang pagdalaw sa silid ng prinsesa. Isa lang ang paraan niya upang tuluyang mawala na sa buhay niya ang prinsesa. Hindi kasi ni minsan sumagi sa Reyna na patatawarin ang sariling anak.

“Di'ba alam niyo naman ang plano ko?” tanong ng prinsesa kaya ngumiti naman ng malapad ang Reyna. Gumana ang kaniyang plano para sa mahal na prinsesa 'sa sarili niya'ng anak na ni minsan ay hindi niya pinaranas dito ang kaniyang pagmamahal bilang Ina.

“Anong plano?” Maang na tanong sa kaniya ng Reyna at naglakad ito papasok sa kaniyang silid at pumirme sa may bintana at napako doon ang kaniyang tingin.

“Balak ko sanang pumunta sa mundo ng mga Eartherian at pag-aralan kung anong klaseng mundo sila. Matutulungan mo 'ba ako?” tanong ng prinsesa habang nakatingin sa likod ng kaniyang Ina.

“Curiousity can drag you into harmed, baby. Dapat ko bang sisihin ka sa pag-aaral ng sikolohiya kaya ganito ka talaga ka pursigido?” mahinahon na tanong ng Reyna at tiningnan ang prinsesa. Napayuko naman ng ulo ang prinsesa at hindi alam ang gawin.

“I am willing to help you, baby.”

TO BE CONTINUED....