Master's Servant (SIR Series #1)

09

NAGISING ako dahil sa pagyugyog ni Jelay. Gabi na pala. Pagkalabas namin ay marami nang babae sa labas. May mga nauna na pala. Nasa MorkVille na pala kami, syempre nakita ko ang malalaking letter na may neon sa gilid na kulay green.

Nasa malayo pa lang ay nakalulula na ang mansyon. Para itong palasyo, kulay berde ang theme nito at kumikinang ang ilang bahagi nito. Napakaganda kaya naman nakakalaglag ng panga ito.

Hindi nakakasawang tingnan ang mansyon.

I'm already fascinated in to this beautiful and wonderful huge mansion. It was glittering green, and the moon are reflected into each emerald part of the mansion ...

Si Jelay naman ay literal na nakanganga at tila nag-pause sa kinatatayuan. Nakatutuwa ang itsura niya. But even she's in that reaction, she's still beautiful. Si Zilvane naman ay tahimik pero bakas sa mukha ang pagkamangha.

"Ang ganda," sabi ng mga babaeng nasa likod ko. In the trees, the lanterns are green too, and it was beautiful. All of this was beautiful.

Nanginginig pa ang tuhod ko na sumunod sa mga  guards. We're heading the mansion. Habang papalapit kami ng papalapit ay lalong lumalaki ang mansyon. Nang nasa harap na talaga, nang tingalain ko ito ay tila babagsak ito sa akin. Nakakalula.

"Heaven!" puna ni Jelay. Nakahawak ito sa ulo niya na tila nahihilo. Napahawak ito sa akin dahil parang hihimatayin nga siya. Kaya nabigla ako ng mawalan nga ito ng malay.

"Ay! Jelay!" naglapitan ang guards at binuhat ito. Gusto ko sanang sumama kaso bawal daw sabi ng naiwang guards. Hays, sana maging maayos iyon. Nahimatay ma ba naman sa laki ng mansyon!

Pinapasok na kami at lalo akong nalula sa laki ng loob. Sa harap ay isang babae na maganda, pero may edad na. Nakaupo ito sa isang upuan na tila tronong berde. Tumayo ito at lumibot sa amin. Tahimik lang ang lahat, at ang babae ay tila may hinahanap.

Nalaglag ang panga ko ng magkatinginan kami. This can't be! Siya yung nasa kotse dati nung last time na umalis na si Mavy. Siya nga!

Kinabahan ako ng maglakad ito sa akin papalapit, seryoso lang ang mukhang masungit niyang mukha. Nanginig ang tuhod ko ng tuluyan na siyang makalapit. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Nanliit ako ng tumaas ang kilay niya. Maya maya ang ngumiti ito bigla.

"You must be Athanea." kay tamis ng ngiti nito sa akin kaya ngumiti ako kahit tabingi. Hindi ko na nagawang ngumiti ng maayos dahil sa tingin niya kanina. Napatinaod ako ng hawakan niya ako sa braso. Ramdam ko ang titig ng lahat sa akin.

"Doon ka muna sa tabi." tumango lang ako at sumunod. Baka matanggal agad ako eh. Nangangawit na ako kakatayo sa pwesto ko kaya umupo muna ako. Nahiya ako sa linis at lambot niyon. Tatayo pa sana ako kaso masakit na talaga ang aking tuhod.

Nagtitingin muna ako sa ceiling at natakot bigla dahil sa laki ng chandeliers na nakakabit doon. Paano kapag lumindol? Edi laglag 'yan lahat? Nakakatakot naman!

Nabihag ang aking atensyon sa lalaking nasa ikalawang palapag. Isang lalaking nakahawak sa railings na itim at nakatingin mismo sa akin. Lalo naman akong nagulat. Bakit nandito siya?! Napatingin ulit ako sa babaeng nagsasalita, hindi kaya, mag ina sila?!

Grabe, hindi mag-sink in sa akin ang mga 'to! Napanguso ako at tiningnan ulit si Mavy—I mean, si Xander. Grabe, ang laki na ng pinagbago niya. Hindi na siya yung palangiti sa akin. Hindi na siya mabait!

He's wearing a black coat and his white sleeve tuck in his slacks. Umiwas ito ng tingin at umalis na. What a rudeness. Nantititig ng walang dahilan. May dumi ba ako sa mukha? Did I have pimples? Sa pagkakaalam ko ay wala dahil makinis ang mukha ko.