Arabada yanımda oturan adama baktım. Heyecanım hâlâ benimleyken suratımda ki sırıtışı perdelemeye çalışıyordum. Üçte çıktığım evime sekizde geri dönmüştüm. Birlikte çok güzel bir gün geçirmiştik. Bu sadece bir buluşma değil aynı zamanda vedaydı da bizim için. Askere gitmesine birkaç gün kalmıştı Sina nın. Ne kadar yirmi günde olsa zordu işte.. Her gün üçte başlıyordu bizim maratonumuz. Gün içinde de konuşuyorduk bazen. Üstelik neredeyse her hafta buluşuyorduk. Bunların hiçbirinin olmadığı yirmi gün çok uzundu işte,çok zordu benim için. Döndükten sonra olimpiyatlara daha çok çalışması gerekecekti. Olimpiyat tarihi yaklaşmıştı iyice. Sonrasında olimpiyatlar için yurtdışına çıkacaktı. Bunların hepsi ayrılıktı bana. Hiçbirini zerre kadar istemiyordum. Ama ona birşey diyemezdim. Katlanmaktan başka çarem yoktu. Allah'ıma sığındım. Onun bana kolaylık sağlayacağına emindim.
