សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ៤៩

១ម៉ោងក្រោយមក...
ជីមីនបម្រះខ្លួន ក្រឡេកឆ្វេងស្តាំ សម្លឹងមើលប្រឡោះបង្អួចរួចងាកមក ក្រសោបក្បាលកូនស្រី ឱបក្រសោបនាងកាន់តែខ្លាំង ស្រវាភួយមកគ្របជិតឆឹង ខ្លាចកូនស្រី ត្រជាក់ មុននិងថើបថ្ងាសកូនស្រីមួយខ្សឺត រំពេចនោះ ប្រុសកំលោះក៏ឈោងយកទូរស័ព្ទ មកមើលម៉ោង ទ្រនិចនាឡិការ បង្វិលដល់ម៉ោង ៩:០០ព្រឹក ទៅហើយ នាយស្ទាបក្បាលខ្លួនឯង ឈឺខ្ទោកៗ ព្រោះយប់មិញផឹកស្រាក្រហម អស់ច្រើនគួរសមដែរ ខណៈនោះទូរស័ព្ទនៅនឹងដៃ ក៏បន្លឺរោទ៍ឡើង
វីង!! វីង!! ៖
" អឡូថេយ៍ " ជីមីនដាក់ទូរស័ព្ទផ្អឹបត្រចៀក ឆ្លើយឆ្លងសម្តីជាមួយមិត្តសម្លាញ់ ដៃម្ខាងក្រសោបកាយតូច ដែលគេងលង់លក់ដោយមិនដឹងខ្លួន នាយកំលោះនិយាយខ្សឹបៗ ខ្លាចកូនស្រីភ្ញាក់។
( ឯងនៅឯណាជីមីន យប់មិញដល់ម៉ោងប៉ុន្មានវើយ
ជាតិទេ?) ថេយ៉ុងអង្គុយគងអន្ទាក់ខ្លា នៅក្នុងអូសហ្វីសញញឹមចុងមាត់ ដៃកាន់ប៊ិចបង្វិលចោទសំណួរ ទៅកាន់មិត្តសម្លាញ់ សួរធ្វើពើ សួរបែបឡកឡើយ ដូចមិនដឹងរឿង តែតាមពិតទៅថេយ៉ុង អាចនិងដឹងរឿងនេះផងក៏ថាបាន ទើបបានជាព្រឹកមិនទាន់ខលសួរសុខទុក្ខ ជីមីនដូច្នេះ។
" យើងនៅខុនដូរ ឯងកំពុងនិយាយពីស្អីថេយ៍? " សំណួររបស់ថេយ៉ុង អត់គិតមិនបាន និយាយអ្វីប្លែកៗ សួរថានៅឯណារស់ជាតិយ៉ាងម៉េច ដូចដឹងរឿងហេតុ កើតឡើងរវាងនាយនិងកូនស្រីយប់មិញអ៊ីចឹង ជីមីនជ្រួញចិញ្ចើម ភ្ញាក់ខ្លួនព្រើតនិងសំណួរមួយឃ្លានេះ។
( កូនស្រីដែលឯងដេកឱបនោះ ផ្អែមដែរទេ ហ្អឺស!! )
" អាថេយ៍ ឯង..."
( អឺយើងថាលេងទេ អូខេ! យើងប្រាប់ក៏បាន យើងជាអ្នកដាក់ថ្នាំចូលទៅក្នុងកែវទឹកក្រូច របស់នាងតូច យ៉ុនណា វាជាការដូពិសេស ពីយើង ឯងស្រលាញ់កូនខ្លួនឯង ឱ្យក្លាហានដូចប្រុសពៅផងវើយ សំណាងល្អសម្លាញ់) ថេយ៉ុងនិយាយបកស្រាយចំៗតែម្តង មិនចាំយូរ រឿងរ៉ាវកើតឡើងយប់មិញ ជាល្បិចរបស់ថេយ៉ុង ព្រោះទើសភ្នែកមិនសម្លាញ់ពេក លួចស្រលាញ់កូនស្រីចិញ្ចឹម ខ្លួនឯង មិនហ៊ានសារភាពមានតែលេងផ្លូវកាត់ បែបនេះឯង ទើបអាចជួយឱ្យជីមីន បំបាត់រាល់ភាពអៀនខ្មាស ទាំងប៉ុន្មានចំពោះកូនស្រី ហ៊ានបញ្ចេញដោយបើកចំហរ ក្រោយកើតរឿង នៅយប់មិញរួច។
" អាថេយ៍កុំទាន់បិទ ពុទ្ធោអើយ អាមិត្តទុរយស " គិតហើយសែនក្តៅក្នុងចិត្ត ខឹងមិត្តសម្លាញ់ មិនតិចទេ គេលេង
អ្វីឆ្គួតៗ ខុសរបៀបអ៊ីចឹង នេះយកកិត្តយស យកខ្លួនស្អាតស្អំរបស់កូនស្រីចិញ្ចឹមតែម្នាក់ ដែលខ្លួនស្រលាញ់ ស្មើជីវិត មកលេងសើច ត្រឹមតែមួយយប់ ទោះចង់បង្ហាញការស្រលាញ់ទៅកាន់នាង ក៏ដោយ ក៏មិនត្រូវប្រើ វិធីស្មោកគ្រោកទាំងនេះ ចេញមកដែរ វាខុសធ្ងន់ណាស់ ពេលនេះខួរក្បាលជីមីនគិតស្ទើរតែផ្ទុះ ទៅហើយ តើត្រូវដោះស្រាយដូចម្តេច?រៀបរាប់ប្រាប់បងប្រុសដូចម្តេច? ខួរក្បាលកំពុងគិត រឿងច្រើនយ៉ាង សុខៗមិនបានចាប់អារម្មណ៍កាយតូច គេងក្បែរ ដែលនាងសម្ងំគេងស្តាប់ លោកប៉ានិយាយទូរស័ព្ទ មុននេះ ទឹកមុខនាងស្រងូតស្រងាត់ កែវភ្នែករលីងរលោងដក់ដោយទឹកនេត្រា ភ្លាមនោះស្រីតូចក៏បន្លឺឡើង ៖
" បើប៉ាមិនចង់ទទួលខុសត្រូវលើកូន ក៏មិនអីដែរ អ្ហឹក!! ចាត់ទុករឿងទាំងប៉ុន្មាន កាលពីយប់មិញ ត្រឹមជាសុបិន្ត ទៅចុះ កូននិងបំភ្លេចវាចោល ពួកយើងទាំងពីរ ក៏ចប់គ្នាត្រឹមនេះដែរ មិនសេសសល់ ឈ្មោះប៉ានិងកូន បន្តទៅទៀតឡើយ ហ្អឹកៗ "
" យ៉ុន-យ៉ុនណាកូន កូនបានស្តាប់ឮរឿងមុននេះ ពិតមែនទេ? "

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
( ប៉ាឯងញ៉ាំគេហើយចង់ដោះដៃ យ៉ាត់ត្រូវថ្មោង😒)

To be continue