Parallel Universe

Chapter 20

“Surrender them.” I shook my head while looking at his eyes.

“I can't. I can't surrender them but I can talk to them about this. I'd hope they have a significant reason.” wika ko at pinahiran ang hilam na luha ko bago naglakad paalis. Napahinto ako saglit ng marinig kung nagsalita siya.

“Sana nga, sana may maganda silang rason! Dahil kahit kailan, wala akong nakikitang masamang ugali ni Aquiro.” I halted for a second before continuing in walking. 

Bumalik ako sa kinaroroonan nila at naisaayos na nila ang lahat. Napatingin na lamang ako kay Meiya na panay ang iyak. Ilang sandali pa ay lumapit sa akin si Meiya at niyakap ako.

“Ang k-kapatid k-ko,” naiiyak na wika ni Meiya kaya niyakap ko na lamang siya pabalik.

“Pin4tay nila si Aquiro! Hindi ko sila mapapatawad!” hagulgol ng prinsesa.

“Tama na hija.” Alo ng isang matandang lalaki at niyakap ang prinsesa.

Nang matapos na ang lahat ay pumasok ako sa loob ng silid ko at napasandal sa pinto ng silid ko.

Hirap na hirap na ako sa nangyayari sa buhay ko. Halos araw-araw ay nasasakal na ako sa mga ginagawa ni Scarlet. Nahihirapan na akong lunukin ang mga natitira kong konsensiya.

“I tried to understand your situation, Scarlet. But now, I don't know how to convinced myself that you are right.” I whispered in the air while my eyes is in the ceiling.

“Back then, I'd wish your happiness... but now, the all that I wish was varnish like a bubble.” I whispered and the air. A few minutes my tears are burst. I slid on the wall until I sat down.

Napahagulgol ako ng malakas at umaasang lahat ng sakit na dinulot sa pagkamatay niya ay mawawala.

I can't accept the whole truth that she take Aquiro's life in my one blinked. I don't know, if am I ready to accept her unexplained doing.

From my door, I peek for a little and a good spot to heard what they tackle about outside. They indiscussed about Aquiro's case.

“Sa tingin niyo, sino ang may gawa?” mahinahon at kalmadong tanong ng isang lalaki kay Meiya na sinisinok pa dahil nagmula pa ito sa pag-iyak.

“Wala po akong naisip na dahilan at motibo para paslangin ng gano'n na lamang ang kapatid ko.” naiiyak na wika nito.

“Paano po kayo nakakasiguro?”

“Isang daang porsyento po. Kahit kausapin niyo po sina Amiel at Danaya. Isa sila sa malapit na kaibigan ng kapatid ko.”

“Ako 'rin! Isa ako sa makakapagpatunay na walang atraso si Aquiro kahit kanino.” The princess snapped.

“Marami po'ng kakilala si Aquiro. Pero ang hindi ko lang maunawaan —.” hindi na natapos ni Meiya ang sasabihin niya ng tuluyan na siyang nahikbi.

“I-Ilang taon ko'ng k-kasama ang kapatid ko simula noon... wala akong n-narinig mula sa kanya na may k-kaaway siya 'o n-naagrabyado.” umiiyak na salaysay ni Meiya. Bumigat bigla ang dibdib ko. Hindi ko kayang pakinggan ang mga hinaing ng nakakatandang kapatid ni Aquiro. Siya ang mas apektado sa lahat ng nangyaring ito.

“May sinabi ba si Aquiro sa inyo bago siya bawian ng buhay?” tanong muli ng lalaki sa kay Meiya kaya natahimik 'rin ang mahinang paghikbi ko para pakinggan ang isasagot ni Meiya.

“M-Meyron p-po.” garalgal ang boses niya at halos hindi ito maririnig kung hindi mo lang pakinggan ng maayos.

“Maaari mo ba'ng isalaysay sa akin ang mga sinabi niya? Baka sakaling makakatulong ito sa malawak na imbestigasyon.” tanong ng lalaki habang patuloy pa 'rin itong nagsusulat sa isang papel.

“N-Nakilala niya ang suspect. S-Si M-Maia!” naiiyak na salaysay ni Meiya.

“Jabashi!” sigaw ng prinsesa ngunit agad 'din siyang sinita ng ilang nando'n.

“S-Sabi n-niya. B-Baka s-si D-Danaya daw ang isusunod kaya't kung maari ay bantayan palagi si Danaya. A-At maari 'din daw na ang prinsesa.” nalaglag ang panga ko sa narinig ko. Totoo? Pati ako, pinagbantaan ni Scarlet?

“Bakit ako nadamay diyan!” Reklamo ng prinsesa at rinig sa boses niya ang pagkayamot.

“T-Tinik ka 'raw sa plano nila.”

“Jabashi!” (Shit) sigaw ng prinsesa.

TO BE CONTINUED....