He Betrayed Me

Chapter 39

"Home"

~•~

Masayang pinagmamasdan ko si troy na naglalaro sa buhanginan. It's been one year since we left Paris. Kala ko dati di ko makakaya kasi nawala yung mga bagay na dapat pinanghahawakan ko para mag patuloy. But look at us now living happily and peacefully with troy and my family, away from the city and away from people who intend to hurt us. I left everything I had before and started a new life in this place.

"You should go home yanna." Nikko said while looking at the two kids.

I chuckled like it was a joke. But he just look at me seriously.

"I'm already home, nikko." I said while staring in my child who's playing in the seashore. "They are my home. Di ko alam kung may matatawag pa ba akong tahanan kapag nawalay ako sa mga bata nikko."

They put me in a situation where I had no other choice. Wala akong magawa kundi ang bumalik sa pilipinas na sobrang gibat ng nararamdam.

Hindi ito ang plinano ko.

Pero masaya ako sa kung anong meron ako ngayon. Masaya kami.

When I went back to the hospital then, I thought I'd only be there. I thought I couldn't move forward because of the pain the world was causing me. I have to leave things that should be mine just for the peace of our family.

Yung akala namin na magiging okay na ang lahat ay puro lang akala dahil nang magising si niesha at si Azy ang una niyang nakita.

Sobrang takot noon ang bata dahil sa mga sinabi sa'kanya nito.

"I'm sorry, yanna."

"But you can't have niesha and have Aaron too you cannot exist in two places at once."

Ha? Anong ibig niyang sabihin?

"You should've give up one for everything to be fine."

Kahit na gulong-gulo ako sa sinasabi nya ay pinilit ko paring makapasok sa loob ng kwarto ni niesha.

Na sana hindi ko nalang ginawa dahil mas lalo akong nanghina ng makita ko ang kalagayan ng bata.

Nagpupumiglas ito sa mga  nurse at doctor na sinusubukan siyang mapakalma.

"Don't touch me!" Sigaw nito habang sinusubukan niyang makawala.

"I-I want my mimi pleasee..." her eyes were filled with tears and her hands are shaking.

Para bang takot na takot sya sa mga taong nakapaligid sa kanya.

I burst into tears while seeing him like that.

"Your mommy is coming baby so please calm down." Sabi nung isa sa mga nurse.

"Liaw! Someone said she's leaving me for good."

What!

"She said that my mimi won't comeback she said that my mimi don't love me anymore." She said while crying.

Pinunasan ko ang luhaan kong pisnge upang makalapit sa'kanya. Di ko na kayang makita siyang nahihirapan ng ganito.

"M-mimi..." humihikbing tawag nya sakin ng makita nya ako.

I smiled sadly.

"You're awake." Umupo ako sa tabi ng kama nya. Kumalma na din sya kahit pa'paano. Agad na yinakap ako nito ng mahigpit nang makalapit ako. Sa bisig ko siya umiyak ng umiyak.

"I thought you're leaving me."

Hinaplos ko ang likod nya para tumigil na sya sa pag iyak pero mas lalo lang itong umiyak sa ginawa ko.