Chapter 18

75 3 1
                                    

Acceptance

~•~

"Hahatid na kita."

Tumango ako bilang pag sang'ayon sa'kanya. Sa oras na ito ang gusto ko lang ay makapagpahinga na. Masyado akong napagod kakaiyak kanina. Di lang ako pagod physically.

I was tired emotionaly and physically, I was exhausted. I don't know if I will be able to continue my life without my children. They are my only source of strength at these times so I will do my best not to lose them.

Dahil sa sobrang tahimik at walang balak mag salita samin in nikkolo siguro dahil na'rin sa nangyari kanina. Binaling ko nalang ang atensyon ko sa mga nag ta'taasang gusali na nadadaanan namin.

Di ko namalayan na nakatulog na pala ako. Dahil din siguro sa sobrang pag iyak kaya mabilis akong dinalaw ng antok. Nagising nalang ako ng maramdaman kong may humahaplos sa pisnge ko. I slowly opened my eyes and smiled at him.

"Sorry nagising kita."

"It's okay, syaka andito na din naman tayo."

Yumuko ito at hinalikan ang umbok ng tiyan ko. Nabigla ako sa biglaang galaw niya pero nakita ko nalang ang sarili ko na hinahaplos ang ulo niya habang siya naman kung to'do kausap sa kambal.

"Hi, I'm your daddy nikkolo. Don't be stubborn there para di mahirapan ang mommy niyo." Malambing na sabi nito.

Nakakatawa siyang tingnan habang kinakausap ang kambal sa Tiyan ko as if naman na maririnig na siya ng kambal. Bumaling ito sakin ng marinig ang pag bungisngis ko.

"What?" pinagtaasan ako nito ng kilay.

"Nothing, ang cute mo lang." mas lalo akong natawa dahil namula ang mukha niya hanggang leeg. So ganto pala kiligin ang isang Nikkolo Jake Scott.

"Kinikilig kaba?"

"No." namumulang umiwas ito ng tingin.

Mabilis siyang lumabas, kala ko iiwan niya ako dahil mukhang naiinis siya sakin. Pero umikot ito patungo sa passenger seat para pagbuksan ako. Inalalayan pa niya pa akong lumabas dahil baka mapano raw kami ng kambal. Hanggang sa makarating ako sa tapat ng elevator to'do bantay parin siya sa bawat galaw ko. Doble pag iingat ito sakin kumpara nung bago siya umalis ng bansa.

"Seriously Nikkolo, ang OA mo promise." natutuwa ako sa pagiging protective niya pero parang sobra naman na ata. Dinaig niya pa si kuya sa ginagawa niyang ito. Ganto din kaya si daddy once na matanggap niya ang pag bubuntis ko.

"Hayaan mo nalang ako, pwede ba!" He said.

"Fine! Bahala ka sa buhay mo." naiinis na sabi ko. Ang OA niya kasing masyado.

Nang bumukas ang elevator, inunahan ko na siyang pumasok. When he get inside he whisper some curses. I glared at him.

"Minumura mo ba ako?" Tanong ko.

"No, I'm just singing here. Di mo ba alam singer ako dati." pagpapalusot nito.

'I'll be the one'

'That stays till the end'

'I'll be the one'

'That need you again'

Natahimik ako ng biglang kumanta talaga ito. Halos manindig ang balahibo ko hanggang batok sa ganda ng boses niya.

'And I'll be the one that proposes'

'In the garden of roses'

'And truly loves you long'

'After our curtain closes'

He Betrayed MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon