He Betrayed Me

Chapter 32

'Avoiding'

~•~

Pagpasok ko loob nang bahay ay agad na bumungad sakin ang mukha ni nikko, mukhang nag aalala at the same time mukhang takot. Tiningnan ko lamang siya ng blangko syaka siya linampasan, pero di pa man ako nakakalayo ay naramdaman ko na ang kamay niya sa braso ko. I took a deep breath before I could face him.

"Yanna..." he said in a nervous tone. "About what you heard earlier--"

"Whatever I heard before nothing will change! Kahit pagbalik baliktarin ang mundo walang magbabago sa nakaraan, nikko!" I enterruped. "The past will remain in the past, nangyari na! May nawala ng buhay dahil sa pagiging selfish niyo. You know of all the people around me you are the only one I thought would be the last person to hurt me." Sabi ko bago siya tinalikuran. Pero pinigilan niya ulit ako.

"Please... hayaan mo akong ipaliwanag ang lahat. Ayaw kong matapos tayo ng ganito, yanna. Natatakot ako na wala kayo ng mga bata, napamahal na rin sila sakin. A-Ashianna...give me a chance to explain everything to you, please... Im begging." his voice began to tremble.

Gusto kong pakinggan lahat ng paliwanag nila sakin pero di ko kayang makita naman ang sarili ko na durog na durog dahil sa mga kasinungalingan nila. Masakit makita na yung dalawang importanteng lalaki sa buhay ko ay nagmamakaawa sakin ng ganito pero wala akong magagawa, they are the reason why I became like this.

"Nikko! I'll give you a chance to explain but... maybe not now di ko kasi alam kung makakaya ko pang lampasan ito kung may malalaman naman ako. Muntik na akong mabaliw ng mawalan ako ng anak at alam mo yun dahil ikaw lang ang nasa tabi ko noon to help me deal with everything I go through pero baka this time maging baliw na talaga ako kasi yung taong kasama kong harapin ang problema noon ay siya na ngayon amg dahilan kung bakit ako masisiraan ng ulo kakaisip kung ano bang nagawa kong masama sayo para saktan ako ng ganito." Sabi ko bago siya tuluyang tanalikuran.

"I'm really sorry, I love you."

Huling narinig ko mula sa kanya. if you really love me, why were you able to betray me?

Oo, di ko masuklian ang pagmamahal niya pero di namin deserved ng anak ko ang ganito. Di yun rason para lokohin niya kami ng ganoon katagal.

Ang sakit niyo naman magmahal.

Agad akong tumungo sa silid ng mga bata para silipin kung nagising ba sila dahil sa komusyon na naganap kanina. Laking pasasalamat ko naman na matagpuan silang mahimbing natutulog. Nagpasalamat din ako kay manang dahil 'di niya pinabayaan ang mga bata then I also apologized for the trouble that happened earlier. I felt sorry that their bedtime was interrupted because of what happened.

Pagkapasok ko sa aking kwarto ay agad akong humiga. Bakit parang mas narammdaman ko yung sobrang pagod ngayon kesa kanina. Di 'ba matatapos ang araw na ito nang di ako nasasaktan. Inaamin ko na madami akong kasalanan at mga kalokohan in my past but matagal ko na iyon pinagsisihan. Mula ng dumating sakin ang anak ko wala na akong ibang ninais kundi ang kaligayahan nila but this... di pumasok sa isip ko na hahantong kami sa punto na ganito. Kailangan ba talaga na lahat ng saya may kapalit na kalungkutan. Parang kanina lang ang saya-saya ko kasi napatawad na ako ng anak ko, it was just temporary fun.

Kailangan kong mag desisyon agad dahil alam na ni tristan ang totoo at mukhang balak niyang kunin sakin si troy.

Nakatulugan ko ang pag iisip nang mga nangyari kagabi. Di ko alam kung anong oras na ako nakatulog kagabi basta nagising nalang ako ng may maramdaman akong may humahalik sakin at yumuyugyog. Dahan dahan kong iminulat ang mata ko. Agad na sumilay ang ngiti sa aking labi ng bumungad sakin ang dalawang makulit.