Chapter 18

3.5K 98 3
                                    

Alexander

I smiled while looking at her sleeping peacefully.

The woman beside me, my Ysabella. My love. My life. And soon to be my wife.

After what happened to us, after she willingly gave herself to me, I suddenly felt more connected to her.

Hindi dahil sa may nangyari sa aming dalawa. Kundi dahil sa tiwala niya sa akin.

Looking back, hindi ko rin naimagine na aabot kami sa ganitong punto. Dahil parang suntok sa buwan na magkikita kami uli.

Naalala ko tuloy yung unang beses ko siyang makita.

She was wearing this red jacket. Too big for her kaya pati kamay niya ay natatabunan.

Her hair is fixed in a messy bun.

She has a light make up on her face. Maybe because she's one of the bridesmaid kaya nakaayos siya.

She's sitting far from everybody.

Looking so tired and sleepy.

She suddenly yawned.

Cute.

Then someone approached her. A guy who's wearing a barong. Maybe one of the groomsmen.

Too obvious na type siya. Nagtangka pa ngang hingiin yung number niya. She shooked her head.

Very good.

I smiled secretly.

Hindi ko alam kung gaano katagal ko siyang pinagmamasdan.

I want to know her name. So bad.

Hanggang sa ipakilala kami ng Tiya Elma niya. Sobra yung kaba ko. But when she opened her mouth, and started to speak, f*ck I thought I heard some angel's talk.

She has this soft and calm voice.

It really suits her soft features.

Dahil sa kaba, ni hindi ko man lang siya nakausap ng matagal. Ni hindi ko man lang nakuha ang number niya.

Akala ko hanggang doon na lang ang lahat. Taga-Maynila siya. Ako naman nandito sa Quezon. Nandito ang buhay ko.

Pero dumating ang pagkakataon na nagkita kami uli. And I promised to myself, hindi ko hahayaang makabalik sya sa Manila na hindi ko nahihingi yung number niya.

But to my surprise, I didn't only get her number.

She became my girlfriend.

At isa yun sa pinakamasayang araw sa buhay ko. Ang maging kasintahan si Ysabella.

Sabihin man ng iba na ang bilis ng mga pangyayari sa relasyon namin, hindi na mahalaga para sa akin.

Ang importante, kaming dalawa. As long as she believes in our relationship, that everthing will be fine as long as we have each other.

At seryoso ako sa kanya.

Kaya nung panahon na kahit pati siya ay may pagdududa sa relasyon namin, natakot ako.

What if magbago yung isip niya?

What if bigla niyang marealize na nagkamali siya ng desisyon na maging girlfriend ko?

Wala naman akong ibang magagawa kundi intindihin siya. She's confused and I can totally understand.

I just have to be patient and be there for her.

Some may say that opposite do attracts. But for me, not all the time.

Kasi with Ysabella, marami kaming similarities. Pareho kaming tahimik. Pareho kaming kumportable na mag isa. We're both soft spoken lalo na kapag may ibang tao sa paligid namin, halos magbulungan kami kapag nag uusap.

Before YouWhere stories live. Discover now