~ අවුරුදු දෙකකට පසූ...
කාලය ඇහිපිය ගහන පමාවෙන් ගෙවීගෙන ගියා...මේ වෙනකොට ටේහියුන්ග් පාසලේ අන්තිම විභාගයත් නිම කර පාසල් ගමන සම්පුර්ණයෙන්ම අවසන් කර තිබුනා...නමුත් ජන්කුක් නම් සුපුරුදු පරිදි තේ වත්තේ වැඩ වලට දුව පනිමින් යුනාටද උදව් පදව් වෙමින් වෙනදා වගේම කාලේ ගෙවලා දැම්මා...
දැන් ටේහියුන්ග්ට යහමින් අවුරුදු විස්සයි..ජන්කුක්ටත් අවුරුදු දහහත ලබන්න ඔන්න මෙන්න...ඔවුන් තවත් අවුරුදු දෙකකින් වයසට ගිහින්...දෙදෙනාම තවත් පරිනත යෞවනයන් බවට පත් වෙලා...
නමුත් ඔවුන්ගේ නොබිඳෙන සහෝදර බැඳීම දිනෙන් දින ශක්තිමත් වෙමින් වෙනදා මෙන්ම ප්‍රේමණීය ලෙස ගලාගෙන ගියා...
" මං සැරයක් කිව්වා ටේහියුන්ග්..ඔයා යන්නේ නැහැ..!!! "
සේරී ලිපේ තිබ්බ මැටි හට්ටිය කුරූ ගගා හිටිය හැන්දත් දික් කරමින් සද්දෙන් කෑගැහුව්වේ කුස්සියේ වැඩ කරමින් හිටිය අනිත් සේවකයෝ දෙන්නවත් ගැස්සිලා යන තරම් සද්දේන්...
" අනේ ඔම්මා..අද ගමේ හැමෝම එතනට යනවා නේ..."
" ඒ උනාට ඔයා යන්නේ නැහැ...පාඩුවේ තියෙන වැඩක් කරගෙන ගෙදරට වෙලා ඉන්න..."
" ඇයි ඔම්මා ඔයා ඔහොම "
ටේහියුන්ග් ඉදගෙන හිටිය බැම්ම උඩ ඉදගෙනම කකුල් දෙකත් ගස ගස ඇස් හිනී කරා...
" ටේහියුන්ග් , මං දැන් සිය පාරකට වඩා කිව්වා..තවත් එකට එක කියාගෙන ඇවිත් කෝටු පාර කන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා...යනවා ගිහින් වැඩක් කර ගන්නවා..."
" මේක මාර වැඩක් නේ...මට තමයි ඔක්කොම නිතී..මං ගිහින් අප්පාගෙන් අහනවා..."
YOU ARE READING
Call me by your name 🦋 ( Completed ✅)
Fanfictionපිටිසර ගම්මානයක එකට හැදී වැඩුනු පුංචි කොල්ලො දෙන්නෙක්... කාලය සුලඟ මෙන් හමාගෙන යද්දි ඔවුනොවුන් එකිනෙකාගේ ඇස් ඉදිරිපිටම තරුණ යෞවනයන් බවට පත්විය.... එයින් කෙනෙක් නම් ටේහියුන්ග්ය , ගමේ නම ගිය තරමක් ධනවත් පවුලකට හිමිකම් කිව්ව ටේහියුන්ග් වැඩිවියට පත් වීම...
