The Forced Marriage

Chapter Fifty Three

Dionne's pov

"Fuck you Margaux for making me wear this!" Iritang turan ni Naomi habang nakatingin sa suot niyang red flag costumes na para bang diring diri.

"Bagay naman sayo ah. Ang red flag mo kasi." Sagot naman ni Margaux at tinawanan pa si Naomi.

"Shut up, kung ayaw mong totoong pula ang maging costume mo kapag sinaksak kita sa tagiliran." Naomi said while coldly glaring at Margaux.

Itinaas naman ni Margaux ang kamay niya na parang sumusuko na siya bago tumawa.

Tahimik lang naman akong nakikinig sa pag aaway nilang dalawa.

Wala akong energy na makipag bardagulan sa kanila or kaya makipag usap.

I just want to lay down in a bed and curl into a ball while crying my heart out. Hindi ko makakalimutan kung gaano kalamig ang huling titig niya sa akin nung gabing nag lasing ako.

Kung gaano kalamig ang pakikitungo niya sa akin.

*FLASHBACK*

Tumayo ako at nag lakad papalabas ng hotel room para sana hanapin siya pero napansin kong bukas ang balcony kaya doon muna ako nag tungo dahil baka andun siya.

And I was right, andun nga siya nag iinom nanaman.

"Your drinking again." Mahina kong turan bago tumabi sa kaniya. Hindi naman siya nag salita at tumango lang sa akin.

"Well ahm...bakit hindi ka pa natutulog? Alas dos na ng madaling araw ah, hindi ka pa ba inaantok?" Tanong ko para may mapag usapan kami.

I miss her voice so much kaya kahit na malamig ang pakikipag usap nito sa akin ay ayos lang basta pansinin niya lang ako at kausapin. I just really want to hear her voice again and again.

"How can I sleep when you keep mumbling his name. Hindi pa ako ganun kamanhid para hindi makaramdam ng sakit." Sagot niya at uminom ulit sa beer can na hawak hawak niya. Napalunok naman ako.

"I'm sorry... you can sleep now, I'll just rent another room." I said and smile at her even though she was not looking.

Nag lakad ako papunta sa may kama para kuhanin ang cellphone at wallet ko pag katapos ay dahan akong nag lakad patungo sa pinto.

I stopped and look back at her. Nag tama ang mata namin saglit at kita ko ang malamig at walang emosyon niya lang na tingin sa akin bago mabilis na mag iwas ng tingin at nag patuloy sa pag inom.

Hinawakan ko ang door knob at dahan dahan iyong binuksan, hoping she'll stop me but to my disappointment...she didn't.

*END FLASHBACK*

And that was the last time na nag usap kami. Well, nag usap din pala kami kahapon or more like nag sagutan. She told me that she regret what she did back there kasi....ang sakit ko daw mahalin.

Napakagat ako sa ibabang labi ko at tumingala para pigilan ang luha ko.

Hindi ko ginustong saktan siya. I tried so hard to find a way to deal with Kiero na hindi madadamay si Keoni. Na hindi siya masasaktan pero kahit anong paraan ang gawin ko ay nalalaman at nalalaman padin yun ni Kiero. At sa bawat pag suway ko ay palala ng palala ang pag babanta niya sa buhay ni Keoni and I don't want to be the reason kung bakit may mangyayaring masama kay Keoni. So I kept my mouth shut at hinayaan siyang isipin ang kung ano anong masasama na maisip niya sa akin.