Rare mafia(Υπό διόρθωση)

Κεφάλαιο ⁴⁵

"Δεν μπορεσα να προστατέψω τους δικους μου"λεει οσο περπαταει μεχρι το παράθυρο και κοιταζει εξω. Εγω συνεχίζω να στέκομαι εκει που βρισκόμουν.

"Ξερεις...αν ειχα το θαρρος που εχεις εσυ οι δικοι μου μπορει να ζουσαν σημερα,τα πραγματα θα ηταν διαφορετικά και θα ήμουν παραπάνω απο χαρούμενη"μιλαει νοσταλγικά και τωρα κανω μερικα βηματα κοντα της αλλα σταματαω λιγο πιο πισω της.

"Δεν μπορω καν να προστατέψω τον ιδιο μου τον εαυτο!"μιλαει σαν να ειναι θυμωμένη"χθες εξαιτίας μου παραλίγο να μας επιαναν,αν εγω ημουν λιγο"λεει οσο γυρναει προς το μερος μου αλλο πλησιαζω και βαζω τον αντίχειρα μου πανω στα χειλη της κοιτώντας την μεσα στα ματια.

Η Καμελια θα ειναι ο θανατος μου. Το ηξερα απο πριν. Ακομη το ξέρω,αλλα παρόλα αυτα δεν θα αλλαζα τιποτα. Θα ειναι ο πιο λυτρωτικός θανατος και το εχω δεχτεί.

Αλλα πρεπει απο αυτον τον θανατο να μεινει κατι καλο πίσω. Πρεπει αυτος ο θανατος να αξίζει. Πρεπει να ωφελήσει. Καπως.

"Πρεπει να ξεχασεις εντελώς την χθεσινή μερα"μιλαω οσο παίρνω τον αντίχειρα μου απο τα χειλη της αφου σταμάτησε να μιλαει.

"Δεν σε βοηθαει σε τιποτα,η Ζανα θα φυγει απο τις ζωες μας και θα εισαι ασφαλής. Αυτη η μερα δεν συνέβη ποτε"μιλαω απαλα και εκεινη κουναει το κεφαλι της αρνητικά.

"Ομως συνέβη"απανταει και με το χερι της απομακρύνει παλι το δικο μου απο πανω της. Νιωθω πως με διώχνει και αυτο δεν μου αρέσει.

"Καμελια,κοιταξε με"προσταζω και εκεινη φέρνει τα ματια της στα δικα μου."Μην ξεχνας την Λιμπερτυ"της υπενθυμίζω.

Δεν μιλάει,μονο καταπίνει και συνεχιζει να με κοιτάζει. Η Λιμπερτυ ειναι σαν εκεινη ακριβώς.

Μονο που ειναι και ανήλικη ακομη,μεσα σε οσα της έτυχαν. Η Λιμπερτυ ειναι ακριβώς σαν εμάς. Εχασε τους γονείς της.

"Ας παμε τωρα να δουμε τι εχουμε να κανουμε για σημερα,εχουμε ηδη αργήσει"λεω και της χαμογελαω και χαμογελαει και εκείνη.

Σκύβω χαμηλά και την φιλάω για λιγο. Και επειτα βγαίνω απο το δωματιο παίρνω τα πραγματα μου και τα βαζω στις τσεπες μου και βγαινω εξω.

Μπαινω στο αυτοκινητο μου και περιμένω. Μετα απο λιγο βγαινει και εκεινη και πλησιαζει. Μπαινει μεσα και βαζω μπρος.