The Return of Mythians

Chapter 5

ATHALEIGH'S POV

I planned to go to my girlfriend's company after the crime happened in the shop. Sinama ko sina Dionysus at Hermes since kasama sila sa insidente kanina. Hindi ko mapigilan mapahilot sa sentido. Stress ka na nga sa trabaho, dumagdag pa itong mga makukulit na 'to.

I called Zaryl while driving the car. Nanlaki ang mga mata ni Dionysus nang makita iyon.

"Ate L-leigh, huwag mo na ako isumbong, ito naman-"

"Silence, give me peace for at least one minute." Buntong hininga ko sabi habang nagmamaneho. Tumikom ang bibig nito agad.

"Hello? What's up?" Bungad ni Zaryl sa linya.

"Have you watched the news?" I'm sure that crime reached the national TV news.

"Uh, is this about the guy in the shop? Yes, I have. You were there? May kailangan ka ba?" I can sense the worry in his voice.

"Not me, but the boys. Hermes and Dionysus were the witnesses of the crime. And this idiot told me something about... what is it?" Tanong ko kay Dionysus habang nasa daan pa rin ang tingin.

"Ay ako po ba?" Tanong ni Dionysus habang nakaturo pa sa sarili.

I sighed deeply and massaged my nose bridge.

"You're the only idiot in this car, who else?" Salubong kilay ma saad ko. Natawa ito na may halong kaba.

"Sabi ko nga, ate. Ano kasi, may dalawang suspek sa krimen kanina. Nahabol ko yung isa samantala nakita ko rin yung isa sa itaas ng building, babae siya." Seryosong sabi nito.

"How can you be sure that she's one of the suspects?" Tanong ko. Tahimik si Zaryl sa linya, nakikinig ng mabuti sa usapan namin.

"Sinubukan ng lalaki humingi ng tulong sa kanya, at parang may connection talaga sila. Humihingi siya ng tulong pero natatakot rin siya sa babae at the same time. Then I saw a samurai on her left hip, pumasok agad sa isipan ko ang hiwa sa dibdib ng lalaki."

Huminga ako nang malalim.

"And it wasn't a simple cut, kuya. It was the letter M. Akala ko sa una ay coincidence lang, baka may atraso yung lalaki sa taong na may pangalan na nagsisimula sa M. Pero doon na ako kinutuban nang nakayanan ako takasan ng babae, she managed to copy my moves, kuya. Iba ang galaw niya sa Selecter at Mythian! And she knew how to conceal herself, hindi ko na-sense ang aura o enerhiya nagmumula sa kanya."

Napatahimik ng ilang sandali si Zaryl, batid ko na nag-iisip ito.

"Who could that be?" Tanong ko sa kanya.

"Bring those to somewhere safe, Leigh. They're already involved in the incident, we aren't sure if they're enemies or not. Pero mas mabuti na may nagbabantay sa kanila." Zaryl instructed.

Napangiwi ako sa narinig habang nagmamaneho.

"You don't know how much Artemis wanted that to happen." Umiiling na sabi ko.

He chuckled.

"It's your duty to spoil her, you know her."

Nagpalitan ng mga tingin sina Dionysus at Hermes. Nakakunot ang mga noo.

"Babysitting is not my thing, Zaryl. Especially with these boys." Nadidismaya na saad ko.

"Hindi ba? Kaya pala nahulog ang loob mo sa dati mong inaalagaan. Ibang klase talaga ang alagang Leigh. Napatino mo." Pang-aasar niya.

I frowned. I ended the call right away, he's not helping. He's just stressing me out. Artemis has been telling me to take them in our custody. She's been insisting on it since then. Every time I refuse, she makes a sad face that makes me guilty for a week. How could I resist Artemis like that?