hey byun,kneel down for me 《هی بیون ، برام زانو بزن》

💼~ جلسه هشتم ~💼

سلام قشنگا شرمنده دیر شد خیلی درگیری دارم خیلی نقشه ها براتون دارم و خدا کنه بهش برسم
ووت یادتون نره☆☆☆
بوس بهتون😻😻😽😽

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

زندگی درسته که برای بکهیون یک نواخت می‌گذشت ولی تازگیا نمیدونست چرا انقدر هر روزش متفاوته
نمیدونست باید خوشحال و هیجانی باشه یا ناراحتو استرسی باشه

تمام این احساساتش هم به رئیسه عوضیش گره خورده بود
حس میکرد داره یک چیزایی تغییر میکنه ولی مشکل اینجا بود که هرچی بهش فکر میکرد نمیفهمید کجا در حال تغییره یا اصلا این تغییر خوبه یا بد

کلا خیلی تو مغزش درگیری بود
البته خودش که فکر می‌کرد اصلا هم درگیری نداره چون به خودش قبولونده بود کاری که داشت در ازای پول انجام می‌داد ممکن بود خیلیا در ازاش انجام بدن پس این اصلا بد نبود
بکهیون کار کثیفی نکرده بود و یا تنشو نفروخته بود

فقط خط قرمزی که همیشه جلوی پاش بودو اونو میدید و همیشه ۳ قدم ازش دور بود ایندفعه روش وایستاده بود و یا حتی بعضی وقتا روش لی لی کرده بود

البته یک موقع هایی هم به فکر این میافتاد که اگر شرایطش از این بدتر هم بود و پول خوردو خوراک هم نداشت شاید واقعا مجبور به تن فروشی هم می‌شد
وقتی این به ذهنش می‌رسید کلش رو چپو راست تکون میدادن به خودش میگفت

"هی بکهیون...پسر خدا هواتو داره...حالا شاید بعضی وقتا سرش شلوغ باشه از همهمه فرشته ها و بقیه آدما و صداتو نشنوه ولی خب بازم حواسش بهت هست"

اینجوری آروم میشد و سعی میکرد با جریان آب زندگی جلو بره و هر از گاهی هم زیرآبی بره
امیدوار بود تو این زیرآبی رفتنا یک موقعی خفه نشه

+پوووففف

به ساعت نگاهی کرد 36 دقیقه بعد یک جلسه مهم شروع میشد اما باید به رئیس پارک گزارش میداد
دقیقا بعد از اون آبرو ریزی موبایل خیلی سعی کرد باهاش روبرو نشه و فقط
فرار کنه چون از خجالت آب شده بود
تاحالا تو عمرش انقدر سوتی بد نداده بود

" کاریه که شده بکهیون...نمیشه جمش کنی...البته این دستور کوفتیه خودش بود که
بری یاد بگیری پس خجالت نداره"

سرشو به معنی مثبت تکون دادو چند بار این جمله رو تو ذهنش تکرار کرد

نفس عمیقی کشیدو به سمت اتاق رئیسش راهی شد

تق...تق تق

بعد از در زدن واجازه ورود داخل شد
خیلی سعی کرد از چشمای رئیسش تفره نره