#Uni
"ဒီ...ဒီနေရာက အမှိုက်သင်္ချိုင်းကြီးများလား''
ကြည့်ပါအုံး။ ဧည့်ခန်းကဆိုဖာမှာလည်း ဝတ်ပြီးသားကိုမှ ချွတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေဆိုတာဟာလေ တောင်လိုပုံလို့။
"နေစမ်းပါအုံး။ ဒါကိုအိမ်လို့ရော ခေါ်လို့ရရဲ့လား ''
အမြန်သွားပြီး အဝတ်အစားတွေကိုသိမ်းမယ်လုပ်နေတုန်း။
[ဇာတ်ကောင်ရဲ့အကျင့်စရိုက်နဲ့ ဆန့်ကျင်သောအရာများ မလုပ်ရ။ ]
"ရုတ်တရက်ကြီးပါလား ''
နားထဲကျယ်လောင်စွာ ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့် မျက်နှာလေးတောင်မဲ့သွားရတဲ့အထိ။
"မတတ်နိုင်ဘူးဟာ...ခုလိုနေရာမျိုးမှာတော့ မနေနိုင်ဘူး သိလား''
အမြဲအတော်အတန် အသန့်ကြိုက်တဲ့လူသားတယောက်အနေနဲ့ အဝတ်အစားတွေကိုလိုက်စုပြီး သိမ်းနေတုန်း။ ဆေးရုံအပေါက်ဝမှာလို ဓာတ်လိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ပစ်လဲသွားရုံမက သတိပါမေ့သွားတဲ့အထိ အပြစ်ပေးခံလိုက်ရသတဲ့လေ။
"ငါ့ခွီး system ''
++++++++++++++++++++
"ဒါ ငရဲပြည်ပဲဖြစ်ရမယ်...ငါငရဲကျနေတာများလား ''
ဖြစ်သင့်ရဲ့လား။ တအိမ်လုံးရှုပ်ပွနေပြီး ဖြစ်သလိုနေတတ်တဲ့ဇာတ်ကောင်ဆို တော်ပြီပေါ့။ အခုဟာကအဲ့လောက်နဲ့တင် အားမရဟန်နဲ့တူပါရဲ့။
"ဒီဆံပင်ရောင်မျိုး မြင်ဖူးကြရဲ့လား ''
ရေချိုးခန်းက မှန်ထဲမှာပေါ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဇာတ်ကောင်ပုံကို ကိုယ်ပြန်ကြည့်ရင်း တစ်စတစ်စငိုချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာမိတဲ့အထိ။
"ဒီစာရေးဆရာက ဒီဇာတ်ကောင်ကို ဘယ်ကတည်းက ဘယ်အငြိုးတွေနဲ့များ ဖန်တီးထားခဲ့ပါလိမ့်''
အရောင်နှစ်ရောင်စပ်ကိုမှ သူများတွေလို လှတပတလေးဆိုးထားရင် မပြောလိုပါဘူး။ ခုဟာက အရှေ့ဆံပင်ကိုကျခရမ်းရောင်ဆိုးထားပြီး အနောက်ကအပြာရောင်ကြီးတဲ့လေ။
"ငါ့ခွီး...ရုပ်လေးကယ်သွားလို့သာပေါ့..မဟုတ်ရင် ဘယ်ကအရူးမကြီးလဲလို့ ပြောယူရမဲ့အဖြစ် ''
YOU ARE READING
ဒီဗီလိန်ကောင်နဲ့တော့ ခက်နေပြီ
Fantasyသက်ထားမူယာဆိုတဲ့ကောင်မလေးတယောက်ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေခဲ့ရာကနေ မထင်မှတ်ဘဲ သူမသေခင်ကဖတ်ခဲ့တဲ့ဝတ္ထုဇာတ်လမ်းထဲကိုရောက်သွားရှာသတဲ့ သူရောက်သွားတဲ့ဇာတ်ကောင်ကလည်း အရမ်းကိုယုတ်မာပြီး ကြာကူလီဇာတ်ကောင်ဖြစ်နေတဲ့အပြင်နောက်ဆုံးသေဆုံးသွားရမည့် ဇာတ်ကောင်မျိုးဖြစ်န...
