" Ne konuda?" Pişkin pişkin gülüyor benim onun karşısında çıldırmak hoşuna gidiyordu herhalde?
" SENİ DELİ GİBİ SEVEBİLECEĞİME!" işaret parmağımla Ömer'i göstererek vurgu yaptım sözlerime.
" NİYE KİMSE İNANMIYOR NİYE?!!" Sağ sola yürürken , Ömer'in sesini duydum.
" Yani beni deli gibi sevmene gerek yok bence? Çünkü sen zaten delisin." Arkamı döndüm gülüşünden ne eksilmişti ne solmuş? Aksine çoğalmıştı güzel gülüşü.
" Ay çen şaka mı yapıyorsun çen? Şakamatik seni." Gülümsememin ardından gözlerimi devirdim, şuan onun "serseri" tavırlarını göremicek kadar sinirliydim.
" Defne abartmıyor musun biraz?" Sol omzundan yüzüne baktım yönüm Ömer'e dönük değildi.
" Yoo abartmıyorum." Derin bir nefes alarak bıkkın bir tonla kollarını göğsünde birbirinde bağladı.
" Peki ne yapabilirim senin için?"
"SEN HİÇ BİRŞEY YAPMA GİT MASAL OKU! BEN ZATEN SENİN HAYATINDA FAZLAYIM! HERKESE VARSIN BANA YOKSUN!"
" Defne çocuk ama o."
" PEKİ BUNDA BENİM SUÇUM NE ULAN?! "
" DEFNE BAĞIRMA! YETER!" Kimse anlamıyordu beni hatta Ömer de anlamıyordu beni.
Ben
Ben
Ben
Ömer'i
Çok
Seviyordum!!
" Hani ben seninde kız çocuğundum." Gözlerim doldu, biliyordum işte başıma geleceği; gözlerim dolacak ağlatacaktım sonra gülme krizim tutacaktı.
Bunlar olurken içimde büyüyen sevgi' den Ömer bir haberdi.
' Sıçtın Ömer sıçtın.'
" Şşt tamam ağlamak yok." Yüzümü ellerimi arasına almış beni inceliyordu her detayı her detayımı.
Göz kapaklarımı öptü, sanki göz kapaklarımın üzerine bir kuş kondu, beni öptükten sonra, kendine çekti başımı göğsüne yasladım.
" Ömer?"
" Hı?" Saçlarımı severken başıma öpücük kondurdu.
" Bana ' da masal okur musun?" Güldü ilk önce gülüşündeki o tınlama çok hoştu.
" Gülme! Okur musun dedim?"
" Okurum tabi sen ne istersen?"
" Nehir'e ne okicaksan bana da onu oku ama ayrı ayrı. " Bir süre Ömer ' den ses gelmedi başımı göğsünden kaldırıp yüzüne baktım kontrol amaçlı.
Gülmemek için dudaklarını ısırıyordu.
' ŞEREFSİZZ'
" Ömer ya."
" Hı?"
" Gülme." Dememle, ikimizde kahkaha attık! Ömer içinde biriktirdiği gülüşlerini dışarıya bıraktı bende sinirden kahkaha attım.
" Hadi çıkalım, daha fazla durmayalım burada, bok yolunda aşk yaşıyoruz aq! " Onun göğüsünde sımsıcacık bir evim vardı.
Gülüşü her zamanki gibi şendi.
" Bana söz vermeni istiyorum?"
" Ne sözü?"
"Nehir'e yakın olmayacaksın."
YOU ARE READING
Mafyanın Bakıcısı
FanfictionBir gün hastaneye ambulans ile hasta getirdiler ama getirmek ne kelime başbakan gelse o adamın yanında sönük kalırdı o derece herkes etrafında kul köle olurken ben sadece etrafında dağ gibi görülen adamlara bakar kaldım hepsi bir ağızdan " abi iyi o...
Mafyanın Bakıcısı-84
Start from the beginning
