The Kingdom Of Gardiena

Chapter 11

Allison Ivory Perez

The cold wind, and the sounds of waves made me calm, as I treat my soon to be husband. Both of them actually, the dumb guy and the dumber guy. Because of their sword fight they both have cuts. It isn't pretty deep, but I hate seeing blood.

"Ouch, please be gentle." He pleaded, kung di ka lang cute tinapon na kita sa dagat. Nag papacute ba ang aking soon to be husband na may sugat sa leeg na sarap pitikin.

"Why do we have to do this? di naman kami nasaktan ng sobra, mas masakit pa yung ginagawa mo." Saad ni Ethan, pinitik ko yung sugat niya kaya napasigaw siya.

"April please treat him, ayaw sakin eh." Tumayo nako at pumwesto malapit kay Seb. Nakaupo siya sa kama, kaya kinailangan ko tumabi sa kaniya. Nilapag ko ang mga yelo sa may tabi ko, tapos nilapitan ko ang sugat niya.

"Ouch! April be careful!" Sigaw ni Ethan, diniinan pa lalo ni April ang pag lagay ng yelo sa may binti niya. Habang ako nakapokus sa lalaking kanina pa ko tinititigan.

"Stop staring at me, you know I hate it." Ngumiti ako at hinalikan siya sa pisngi. Nung nakita ko na wala na masyadong dugo, nilinis ko na ng tubig, at pinahiran na ng tuyong bimpo. After nito kiniss ko yung sugat.

Sa mga bata diba pag may sugat sila kinikiss para mawala. Napangiti si Seb at gumulong gulong sa kama.

"Oa nito." Saad ni Ethan, kinilig ata si Seb ng sobra to the point na nahulog na siya sa kama.

"Kiss mo din." Saad ni Ethan bago makatanggap ng sampal. "Bahala ka diyan." Tumayo na si April at tumabi sa kuya niya. 

"I'm your brother! Kiss mee!" Sigaw ni Ethan bago sumenyas ng yakap kay April, dumila naman si April habang ako naman nilalagyan ng band aid yung sugat ni Ethan, mas malalim ang kaniya, at lalalim pa iyan pag galaw siya ng galaw.

"Kiss." Nakatanggap uli si Ethan ng sampal sa kabilang side naman, di mula saken, kundi kay Seb. "Asa ka."

Tumayo nako at kumuha ng mga pagkain para dun sa dalawa, mabuti nag dala ako ng ilang pagkain. Pagkatapo nila kumain, pareho silang nakatulog. Hinalikan ko pisnge ni Seb habang natutulog siya sa duyan niya. 

Lumabas naman ako at tumingin muna sa dagat. Bagaman mag susunset pa lang nakakatuwang makita ang kapaligiran na parang ang tahi-tahimik. Sa totoong buhay di ka na makakahanap ng ganito, yung pakiramdam na ang saya at napaka kalma.

Soon, babalik nako sa totoong buhay, sa realidad na puno ng problema. Kung nasa sakin, dito na lang ako. Ako naman si Ivory diba, prinsesa ako ng Gardiena, kailangan ako ng mga tao.

Natatawa ako sa sarili ko, pinapaasa ko lang sarili ko. Di ako si Ivory, ako si Allison. At lahat ng ito ay di totoo.

"Your thoughts are deeper than the sea, darling." Napatingin ako sa tumabi sakin. "Well, atleast the sea is beautiful, unlike my thoughts."

"Are you thinking of killing me?" Saad ni Ethan bago tumayo sa may edge ng ship. Dun sa inupuan ko nung muntikan nako mahulog.

"More likely pushing you." Natawa naman siya at tumalon sa isang pole na nakalabas. "I'm sorry lass, I can't die. I don't die. I've experienced so much more things than you did. Just a little shove won't kill me." Saad niya at lumambitin.

Nakita ko yung sword niya sa may bandang ilalim ng main sail. Kinuha ko ito at nag akmang itatapat sa kaniya. Pero bago ko pa ito maiswing, bumigat siya at nahirapan ako lalo sa pag galaw nito.

"Milady, that sword is an anchor. The only person who can hold that is the captain of the ship." Saad nito at ngumiti. "It is actually an anchor, my first ship's anchor." He proudly showed. Ngumiti siya na parang bata at pinakita ito sakin.

"Why is it so heavy, and you don't even have muscles." I said as he smirked.

"Excuse me?" Saad niya at tinaas ang mga manggas ng long sleeve niya, tumaba siya sa pole at humarap sakin, hinarangan niya ko ng mga braso niya na puno ng mga muscles.

"You're thin as paper, don't be arrogant." I said, smirking. Lumusot ako sa ilalim ng kamay niya at binigay yung sword niya. Kinuha ko na lang yung sowrd ni Seb. Unlike Ethan's sword mas disente tignan nag kay Seb.

Ang kay Ethan ay made of steel, kaya mas mabigat ang kaniya. Kay Seb ay iron. Kay Ethan simple lang ang designs, may mga waves sa gitna ng blade, at yung handle ay may wrapped na tela. Ang sword naman ni Seb ay kakaiba, kagaya ng sa blade na may kakaibang text, at ang handle ay may leather. 

Mas madaming details ang sword ni Seb, makikita mo sa kanya yung mga crowns, may mga tao, may mga bahay, at sa pinakang duo ay may jewel. Pink at blue ito, sa kabilang side ay pink kung saan may mga princess at crown, sumisimbolo ba ito sakin? At blue sa kabila, dun ay ang mga tao, at ang mga bahay, panigurado sumisimbolo ito sa kingdom.

"Wanna play squids and sharks?" Saad ni Ethan bago ngumiti.

"I don't know how to sword fight though." Mahina kong bulong.

"How about I train you, princess. Someday you will have to fight off people who would love your head, so you need to know how to defend your self." Ngumiti ako sa idea na kaya kong depensahan ang sarili ko at sila Seb, ilang araw na lang ako dito sa Gardiena, might as well enjoy it.

"First step, clear your mind. Any distractions will give the enemy opportunity to kill you." He started clapping his hands, and stomping his feet. Just like what the crewmates did before.

"What they did is not for music, nor for dancing." He started to circle me while clapping his hands in a beat.

"These are distractions. We human beings have the attention span of 6 seconds. One little noise, can easily throw you off." He said and before I knew it his sword was pointing at me. "See? you didn't even see me aim it at you."

"The slightest distractions can make your head full of ideas, thoughts, opinions, worries, anxiety and so on. Clear your mind. Be one with the beat, with the distractions. With everything that's around you. You are the cold breeze, you are the beat," He paused a bit, and went closely to me "you are everything." He whispered right next to my ear.

"Close your eyes." He said, I smirked. "Are you gonna kiss me?" I asked, pinitik niya noo ko. "Close your eyes, be quiet." Pinikit ko mata ko.

Para kaming nag lalaro ng hide and seek, but I was in a blindfold. Pumalakpak siya. "Never follow the sound." He said. Kaya nung pumalakpak siya sa right nag tungo ako sa left. Pero little did I know, that wasn't the instructions.

"Did I say you should move?" He said, as he pointed his sword at me right in front of me. Pag bukas ng mata ko nagulat ako, nakatapat ito sa may puso ko. "Are you gonna kill me?" Tumawa siya ng mahina at inalis yung sword. 

"Clear your mind." He said as he placed me back at the middle. "When I say go, close your eyes, imagine the whole dock of the ship. If you have even the slightest concern, you might fall over the edge." He stated which made me nervous.

"Okay." I said as I placed a blindfold over my eyes.

"Ready. Set."

What am I getting my self into?

"Go."