Through Secrets Unveiled

Chapter Thirty-Nine - The Secret That Will Change The Way You Think

"IT WAS GOOD," komento ni Renante sa unang pagtatalik nila ni Stacey. "You're such a bitch in bed, Stacey. On harlot levels."

"I don't want that," she answered, feeling her heart starting to crack when she heard those mean words for her coming from him.

"Why?" nang-uuyam na lingon ng lalaki sa kanya. "I thought you're always game? Don't be a coy, Stace. I know what you've been trying to do ever since. You want me, right? You itch for me? You got me now. Treat me like a meat. That's what you and I will be to each other— meats."

If Renante was declaring that he was already surrendering himself to him, Stacey was not happy. She was not happy at all... because he only laid out his body for her, but not his heart.

She wanted something more than his meat—his heartbeat.

"What's wrong?" hablot ni Renante sa kanya. Sa palagay niya, naubusan ito agad ng pasensya sa kanya dahil hindi na niya ito sinasagot. "Nasaan na ang tapang mo?"

Hindi siya nakasagot agad. Matalim na tinitigan lang niya ito kaya laking gulat niya nang itulak siya pasubasob ni Renante sa dining table. Then, he turned her to face him, brooding and looming over her Sa ginawa nito, nakatukod ang mga siko niya sa lamesa habang nakatingala rito. Nanlambot ang mga tuhod niya kaya nakabaluktot ang mga binti niya nang mauwi sa ganoong posisyon.

Renante pulled out his length and pulled her head by the hair to draw her face close to it. Dahil sa pagkakahila kay Stacey ng lalaki, napaluhod na lang siya sa harapan nito.

"Eat it," he roughly demanded.

Namilog ang mga mata niya nang makita ang pangangalit ng kahabaan nito ilang pulgada ang layo sa kanyang mukha.

Hindi pa siya sumagot kaya paulit-ulit na itong itinampal ni Renante sa kanyang mukha at mga labi.

"Renante!" iling ni Stacey matapos ang marahas na pagpupumilit ng lalaki. "Bitawan mo... ako!" Walang-tigil siya sa pag-iling kahit masakit na ang pagkakasabunot sa buhok nito ng kaharap.

Sa huli ay nagpumiglas si Stacey. Hindi pa siya nakakatayo nang tuwid nang lumipad ang kamay niya sa pisngi ni Renante at lumagitik sa balat nito.

Then, she weakly fell on a seat that almost stumbled at her weight because it wasn't just her body that was heavy—also her heart.

"Can't handle me now?" pagak na tawa ng binata habang inaayos ang sarili.

Napayakap na lang si Stacey sa backrest ng upuan na iyon bago nilingon si Renante.

"That's not you. This is not you, Renante..." Nanatiling matapang at mailap ang mukha niya habang pigil ang mapaiyak.

"Who are you to say who I am and who I should be?" he hissed.

The flashbacks only ended when Stacey blinked her eyes. Mula sa sala ng mansiyon ng mga Villaluz, natanaw niya ang daan patungo sa dining room na nagpaalala sa kanya sa unang gabi na pinagsaluhan nila ni Renante.

It was a fiery night full of passion. She gave her all to him that night! But the aftermath didn't look like the results of a devourous fire. It did not end up in ashes and nothing melted—not even Renante's heart. It was like the ruins after a thunderstorm—devastating and messy with broke pieces scattered everywhere, like her heart. Everything was just so fucked up way back then.

Pagkatapos mag-almusal ni Stacey sa Sondra's, dito niya naisipang magpunta sa bahay ng mga Villaluz dahil gusto niyang makausap si Tita Luz. Umaasa siya na magkakaroon siya ng ideya kung bakit pilit dini-delay ni Renante ang pagpapakasal nila. Hindi pa rin kasi natitinag ang paniniwala niya na hindi lang iyon dahil sa magkaaway ang mga nanay nila. Stacey could feel it in her gut that there must be a deeper problem than that.