Fake Love Spell (Completed)

Chapter 66

Chapter 66: Day 1 / Part 2

Pearl's Pov

"Bakit ang tagal mo?" tanong ko kay Dwight na magulo pa ang damit at ang kaniyang buhok.

"Fvck, may humabol na naman sa akin." inis niyang sagot sa akin.

Hindi ko alam pero parang kinabahan ako ng bahagya.

"Eh paano kung ulitin na naman nila iyong ginawa nila sa inyo ni Xander? Baka maaksidente na naman kayo nang  dahil sa kanila." kunot noo kong tanong.

Narito nga pala kami ngayon sa cafeteria, nag-aalmusal si Dwight kasi hindi pa daw siya kumakain.

"Subukan lang nila, papatayin ko silang lahat!" galit na ani niya bago sumimsim sa kaniyang kape.

Hindi ako natatakot kay Dwight kahit na ganito siya kung mag-salita. Alam ko na alam niyang bawal pumatay nang tao...

"Maiba tayo, ano na nga palang update sa kaso ninyo ni Xander? May lead na ba ang mga pulis?!" ilang araw na rin kasi kaya imposible na wala pang lead ang mga pulis.

"Pina-stop ko ang investigation!" ani niya na nakapagpa-mulagat sa akin.

"Huh? Baliw ka ba? Eh paano natin ngayon malalaman kung sino ang utak nang aksidenteng nangyari?!" nakapatong pa ang dalawa kong kamay sa lamesa kaya bahagya niyang ginalaw ang kaniyang kamay para hawakan ang mga kamay ko.

"Ako na mismo ang hahanap sa kanila. Kilala ko na sila, ayokong madamay ka pa!" aniya at bahagyang pinisil ang aking kamay.

"Sino sila? Pwede mo bang sabihin sa akin?" pag-uusisa ko.

"No, hindi pwede. Huwag ka na pong makulit, mapapahamak ka lang eh!" pinisil niya ang kanang pisngi ko kaya nilayo ko kaagad ang mukha ko sa kaniya.

Inirapan ko na lang siya...

Nakaupo lang ako habang nakatingin sa kaniya, panay lang ang kain niya, may time pa na sinusubuan niya ako kaya napipilitan tuloy akong kainin ang mga pagkain sa kutsara niya kahit na busog pa talaga ako.

"Ate Pearl? President Cheon, congrats po ah. Kayo na po pala, akala po talaga namin hindi na po kayo ang magkakatuluyan!" biglaan na lang lumitaw sa harap namin si Rona.

"Uy, kumusta? Okay ka lang ba?" pangungusmusta ko naman sa kaniya.

"Okay lang po ako Ate..." sagot naman niya.

"In fact, nililigawan ko pa lang siya." aniya tsaka nag-wink sa akin. "Not fair, tinatawag mong Ate si Pearl tapos President Cheon sa akin? Call me Kuya na lang para balanse!" dagdag niya kaya napatingin kami sa kaniya.

"Talaga po? As far as i know, hindi mo po gusto na tinatawag kang Kuya nang sino man!" don't worry Rona, hindi lang ikaw ang may akala niyan.

"Oo nga..." gatong ko naman.

"Noon 'yon, iba na ngayon!" pagtatanggol niya sa kaniyang sarili.

"Kung ganoon, thank you po Kuya Dwight, ninong po kayo ah tapos ninang po si Ate Pearl!" ani pa ni Rona habang naka-ngiti ng malapad.

Parang baby na talaga namin ang batang ito. Bukod kasi sa mas bata kaysa sa amin, napaka-lambing rin niya. Sana lang talaga'y alagaan siya nang magiging ama nang anak niya.

"Oo naman, you don't have to say about that! Alam ko na 'yan rati pa!" wika ni Dwight bago bumalik sa kinakain niya.

Pagkatapos naming tumambay sa cafeteria, nagkahiwalay muna kami ng landas ni Dwight kasi may aasikasuhin ako sa room namin, tapos siya may gagawin raw sa room rin nila, medyo busy kami kasi inaasikaso namin ang booth namin.