Tehlikeli Yakınlaşma [BXB]

|32|

Ahmet.

İsteyen hayalindekiyle devam edebilir tabii ki.

-

Keyfi çok yerindeydi. Hayatında belki de son zamanlarda en çok mutlu olduğu zamanı yaşıyordu. O kadar aç kalmıştı ki bu duyguya, yabancılaşmıştı.

Sevdiği adamla yaşadığı gece aklından çıkmıyordu. Öylesine heyecanlanmıştı ki, bir an için kalpten gidecek sanmıştı. O anları yıllarca hayal etmişti fakat böyle bir anda gerçekleşeceğini tahmin etmemişti. Üstelik kavga etmelerine neden olan sebepten sonra böyle bir şey yaşamaları daha da şaşırtıcıydı.

Uzandığı yatağında sanki bulutların üzerindeymiş gibi kollarını başının altına koymuşken gülümseyerek tavanı izliyordu.

Tekrar tekrar düşünüyordu o gece yaşadıkları anları. O dokunuşlarını, öpücüklerini, onu ağzına alışını ve kendi elleriyle adamı boşalttığı... Bunları düşündükçe kendi kendini sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibi heyecanlandırıyordu. 

Ahmet yavaştan kendini onun kollarına bırakıyordu ha? Belki de gerçekten bu şey olacaktı, bir anda... Belki de artık kabul ediyordu adam. Hatta sevgili bile olabilirlerdi. Olamaz mıydı? Olabilirdi.

Cengiz gibi gamsız birisi aşkından deli gibi kendi kendine gülümsüyordu. Bunu arkadaşları görse bile inanmazdı. Cengiz ve birinin yolunda köpek olmak ha? Asla. Cengiz sadece kendini düşünürdü. En azından dışarıya öyle gösterirdi. Dostluk bağları aşırı sağlamdı, Cengiz iyi bir dosttu tabii ki ama her şeyden önce kendini düşünürdü.

Annesi kapısını açıp içeriye girdiğinde düşüncelerinden sıyrılmıştı. Yemek hazırdı. Bu yüzden kalkıp odasından çıktı.

Bu sırada yer sofrasının etrafında oturan kalabalık ev ahalisi sessizce akşam yemeklerini yiyiyorlardı.

"Canımı sıkıyor şu ev işi. Hayır nereden çıktı bir anda?" diye söylendi Baran önündeki pilavdan bir kaşık almadan önce.

Oturdukları ev annesinin zamanında evlilik yaptığı fakat sonradan büyük bir kavga ile ayrıldığı eski eşindendi. Yani üvey babalarının eviydi. Ağrıdan taşınıp buraya geldiklerinden beri bu evde hiçbir sıkıntı olmadan oturuyorlardı. Ta ki birkaç gün öncesine kadar...