[Unicode]
နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရွှမ်းကျီးသည် ဒေါသထွက်နေသော ဒါရိုက်တာရှောင်းထံမှ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို အခက်အခဲမရှိဘဲ နားလည်သွားခဲ့သည်။ သူ့အနေဖြင့် အသံတိတ် သက်ပြင်းမချဘဲ မနေနိုင်။ လောင်ရှောင်းသည် တကယ်တော့ အထူးပညာရေး၏ စံပြပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်သည်။ သူသည် ဝက်များ၊ ခွေးများထက် ဆိုးရွားသော ဒေါသနှင့် မွေးဖွားခဲ့လျှင်ပင် သူ့အနေဖြင့် အတိမ်းအစောင်းမခံသော အချိန်မျိုးမှာပင် ကိစ္စရပ်များကို တစ်စိုက်မတ်မတ် စီစဉ်နိုင်၏။
ရွှမ်းကျီးသည် နတ်ဆရာမန္တန်ကို တစ်ဝက်မျှသာ နားလည်ပါသော်လည်း ပြောမထွက်နိုင်သော ပင်ကိုအသိစိတ်အရ ရှန့်လင်ယွမ်း၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို ချက်ချင်း သဘောပေါက်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။
"လောင်ရှောင်း ငါ ပြောတာကို အရင်နားထောင်ဦး။ ဘာကိုမှ မရှင်းပြနဲ့၊ ဘာကိုမှ မတုံ့ပြန်သေးနဲ့ဦး..."
ရှောင်းကျန်း - "သောက်ချေးနဲ့မှ။ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းတောင် မသိတာကို ငါက ဘာသွားပြောရမှာလဲ"
"တံလျှပ်လိပ်ပြာတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောရရင် ရန်သူတွေက အမှောင်ထဲမှာ၊ ငါတို့က ဟင်းလင်းပြင်ထဲမှာ။ ငါတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို ဘယ်လောက်ထိ နောက်ကြောင်းလိုက်နိုင်လဲ၊ အဖွဲ့စည်းထဲမှာ ဘယ်လောက်အမြစ်တွယ်နေလဲ၊ ဒါမှမဟုတ် လူဘယ်နှစ်ယောက် ပါဝင်ပတ်သက်နေလဲဆိုတာ မသိကြဘူးလေ၊ ဟုတ်တယ်မလား"
ရွှမ်းကျီးသည် မည်မျှပင် ရှင်းပြပါစေ လုံလောက်မည်မဟုတ်မှန်း သိသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ရှန့်လင်ယွမ်းကို တိတ်တဆိတ် အပြစ်တင်ရန်နှင့် ကိစ္စများကို ထူးခြားဆန်းကြယ်သောပုံစံဖြင့်သာ ထားထားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
" မင်းဆီမှာ ဒီလိုအပြစ်ဖော်ဆုံးမလို့ရမယ့်ဟာမျိုး ရှိတာနဲ့ ဒီလိုမျိုးလုပ်မယ်ဆိုတာ ငါ သိတယ်။ နတ်ဆရာမန္တန်နောက်ကွယ်မှာ အခြေခံသဘောတရားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ တရားဝင် အသိမှတ်ပြုထားတာမျိုး မရှိတဲ့အကြောင်းကို ဘာလို့များ မစဉ်းစားခဲ့ရတာလဲ။ လူအားလုံးက လက်ခံပြီမလို့လား။ သူတို့တွေ ဒါကို ကြားတောင် မကြားဖူးဘူးလေ။ အဲဒါကြောင့် ငါတို့တွေ အဲဒါကို သက်သေအဖြစ် ဘယ်လိုလုပ် သုံးလို့ရမှာလဲ"
