I Know You

Epilogue

We can't find Deinah! Damn it!

"Where are you, baby?" I mumbled.

Hiwa-hiwalay kami ng sasakyan at wala pa rin kaming balita kay Deinah. It's our fault. Kung hindi siguro kami nagsagutan, hindi sana s'ya aalis.

It's already midnight. Where is she? My phone rang. Ate Haille's calling.

"Hey, any news---"

["Hospital called me. She got infected."] I heard her sobs.

"Calm down, Ate." Ako mismong nagpapakalma ay hindi na rin mapakali. Fuck! Bakit si Deinah pa?

["Pauwi na 'ko. I'll get the cure."]

"Okay. Wait for me."

I drove as fast as I can. Mukhang kararating lang din ni Ate. Tumakbo agad ito papasok ng bahay.

"Careful!"

"Diejer!" Mukhang kanina pang naghihintay si Nian. She looks so worried. I wanted to hug her but I can't. We're outside the room. "Nasaan si Deinah? Okay lang ba s'ya?"

"She's... She's infected, Nian. Nahawa s'ya ng virus."

Hindi na ito nakapagsalita at lumabas naman si Ate na dala ang mga test tube kung saan nakalagay ang cure.

"Wait." Kumuha ako ng isa at sinabihan si Nian na pumunta sa kwarto namin. "Inject it to Elle. She needs it."

She stared at me for a second and I felt that she wanted to say something. Wait...

"I already injected that to you. I just want to make sure that Elle---" she cut me off by kissing my lips.

"Take care."

Ate Haille and I are on our way to DL Hospital. I am the one who drove her car. Wala na s'ya sa sarili dahil sa pag-aalala kay Deinah.

Halos punuan na rito sa ospital kahit na madaling araw ay may isinusugod kung hindi infected sa virus ay emergency na galing sa aksidente o kung saan.

Nakarating kami sa ward kung nasaan si Deinah at isang nurse na balot na balot ang umaasikaso sa kanya.

"Deinah!" Ate Haille cried.

Sobrang putla ng kapatid namin at mukhang nahihirapang huminga. Umalis ang nurse kaya isinara ni Ate ang kurtina sa paligid ng kama ni Deinah.

Nilagay n'ya sa syringe ang cure at itinurok sa braso ni Deinah.

"I hope, it will work on her."

"You should rest, Ate. Ako na ang magbabantay---"

"Deinah!" Ngayon pa lang nakarating ang matanda at ang bago niyang asawa. Sila na raw ang magbabantay kay Deinah.

Nakaka-suffocate silang makasama sa iisang lugar kaya lumabas na lang kami ni Ate Haille. I gave her hot choco from vending machine.

"Here."

"Thanks." I sat beside her and look at the parking lot.

"Ipapa-abort mo?"

"Of course not! Magkamatayan na." Natawa naman ako sa kanya.

"Sino ba kasing tatay n'yan? Pagulpi naman ng isa."

"I don't know but I am sure that he's handsome."

"Alangan namang makipag-se---"

"Jon! 'Yang bibig mo."

Hindi ko alam kung ilang oras na kami rito. Naputol lang ang pag-uusap namin nang may humatak kay Ate.