Yine uzun bir bölüm 😂
Keyifli okumalar
Bugün evde sadece biz vardık. Misafir yoktu, akraba hiç yoktu. Huzuru hissedebiliyor musunuz?
Gece eve gelince hemen uyumuştum. Uykuyla uyanıklık arasında Tuğkan abinin geldiğini hatırlıyordum. Rüya da olabilirdi emin değildim. 'İyi uykular Peri kızım.' dediği cümle kafamda yankılanıyordu sadece.
Dün ağzım açılmışken bunu da sormalıydım. Şu an düşünüyorum da saçma sapan her şeyi sormuştum.
Geç yatmama rağmen erken kalkmıştım ve kendimi çok enerjik hissediyordu. Koca mutfakta tek başımaydım.
Mutfağa ilk girdiğim zaman çalışanlar vardı ama onlara çıkmaları için ricada bulunmuştum. Zar zor ikna etmiştim.
Çeşit çeşit kahvaltı hazırlamıştım. Krepler, omletler, patates kızartması, sigara böreği diye uzayıp gidiyordu. Evet, ev artık kalabalık değildi ama yine de kendi ordumuz vardı.
Çay demlemiştim. Şimdi ise domates doğruyordum. "Peri?"
Arkamı dönüp baktığımda Tuğkan abi gelmişti. Kocaman gülümsedim. "Günaydın." dedim neşe ile.
O da sırıttı. "Günaydın." Etrafı inceledi. "Sen mi yaptın?" dedi şaşkınlıkla. Kafamı salladım. "Parmaklarınızı yiyeceksiniz."
Yanıma geldi. "Çalışanlardan niye yardım istemedin, onlar nerede?"
"Yalnız kalmak istediğimi söyledim. Zorda olsa çıkardım onları." dedim ve kıkırdadım. Çünkü en son birine yalvarıyordum.
Kaşlarını çattı. "Keşke yardım etselerdi. Yorulmuşsundur."
Omuz silktim. "Size hazırladığım yemekte çok yorulmuştum. Bu ne ki?"
Kahkaha attı. "İsyan mı ediyorsun?"
Dudağımı büzdüm. "Kazanmış olsam ağzımı açmazdım."
Sırıttı. "Onlara bu işi vermemeliydik."
Kafamı salladım. "Peki, yapabileceğim bir şey var mı?"
"Aslında masayı hazırlamak istiyordum ama mutfak o kadar büyük ki, malzemeleri bulana kadar canım çıktı."
Yine kaşlarını çattı. "Niye yardım istemedin?"
Omuz silktim. Ofladı ve birine seslendi. "Fatma abla."
İçeri bir teyze geldi. O, dün pişileri tabağa koyan teyzeydi.
"Buyur, Tuğkan oğlum."
"Masayı hazırlar mısınız?"
"Tabi oğlum." dedi ve geri çıktı. Gözlerimi devirdim. "Yardım etmiş olmuyorsun."
Göz kırptı. "Bende peynir falan doğrarım."
Gözlerimi kıstım. "Güzel doğra."
"Hay hay." dedi ve buzdolabına ilerledi. Bende domates kesmeye devam ettim.
Birkaç dakika sonra içeri çalışanlar geldi. Masayı hazırlamak için tabak ve bardakları aldılar.
"Annem uyandı mı?"
Peynirleri keserken konuştu. "Evet, biraz sonra gelir."
"Ne oluyor burada, siz niye hazırlıyorsunuz kahvaltıyı?" dedi Gülcan teyze.
Ona da aynı gülümsemem ile baktım. Tuğkan abi benim yerime cevap verdi. "Peri, kendi hazırlamak istemiş kahvaltıyı. Bende yeni uyandım yardım ediyorum."
