35 🎠

17.7K 1.9K 478
                                    

Keyifli okumalar

Uraz'dan

Evde şu an sadece ben vardım. Salonda, şirket ile ilgili birkaç maili cevaplıyordum. Biraz yorgun hissettiğim için işe evde devam ediyordum.

"Uraz."

Kafamı kapıya doğru çevirdim. Nil abla gelmişti. Yanıma geldi ve oturdu.

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldum da sen niye erkencisin, bir şey mi oldu?"

Önümdeki tableti, orta sehpaya koydum. "Biraz yorgun hissediyorum, bende işe evde devam edeyim dedim."

Elini alnıma koyunca, duraksadım. "Biraz ateşin var. Ama ben dedim sana soğuk suları tek seferde içme diye. O kadar spor yapıyorsun, terli terli suları hemen dikiyorsun kafana."

Nil ablanın bana bu kadar ilgili davranması, beni çok mutlu ediyordu.

İlk başlarda garipsiyordum. Sonuçta annem bizi terk etmişti ve o bile bana böyle davranmamışken, Nil abla, beni Peri'den ayırmıyordu.

"Oğlum iyi misin cidden?"

Daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Birde oğlum demesi vardı. Çocuklar gibi elim ayağıma dolaşıyordu.

"İyiyim merak etme Nil abla. Şu işim bitsin, biraz yatarım."

Nil abla kaşlarını çattı. "Ben ne diyorum sen diyorsun. İş falan yok bugün. Direkt odana çık, bende sana bitki çayı yapayım."

"Ama-"

"Aması yok. Bu işi yapmadın diye şirket batacak değil ya. Hem batsa bile senden önemli değil. Şimdi odana."

Hiç düşünmeden bir anda sarıldım. Nil abla bana ne kadar yakın davransa da ben bazen çekiniyordum. Çünkü onun gerçek oğlu değildim. Bu beni biraz geri çekiyordu.

"Oğlum, cidden beni korkutuyorsun artık," derken bir yandan o da bana sarıldı. "İyi olduğuna emin misin?"

"Şu an daha iyiyim."

"Ama ben Tuğkan'a diyeceğimi biliyorum. Çok çalıştırıyor değil mi seni?"

"Bak bana söylemekten çekinme. Kulağını çekmenin vakti geldi değil mi babanın?"

İstemsiz güldüm. Benim için babamı karşısına alıyordu. Keşke Nil abla, keşke sen benim annem olsaydın.

"Ben aldım cevabımı. Hatta bugün, koltukta mı yatsa?"

Gülüp geri çekildim. "Bende bahçede yatarım o zaman."

Elini saçıma koydu ve okşadı. "Kapı gibi Nil ablan varken zor o iş."

Kalbim çok hızlı atıyordu. Çocukken babam da böyle saçımı okşardı. O günlere dönmüştüm resmen.

"Artık lafımı ikiletme ve odana çık."

*

Eşofmanlarımı giymiştim ve yatağımda yatıyordum. Hatta durmadan sırıtmak istiyordum. Kafamı iki yana salladım. Koca adamsın Uraz, kendine gel. Sadece çay yapacaktı. Babam da yapıyordu sonuç olarak.

Peri KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin