[WattpadRomance TR Okuma Listesinde]
Zihnimde akmakta olan bir kum saatinin sesini duyuyordum. İnce, dar kısımdan geçen tanecikler üzerime doğru akıyordu. Bedenime yapışmış kum tanelerinin ağırlığı, ruhumdaki ağırlığa eşitti. Sanki geçmiş, üzerime ç...
Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, keyifli okumalar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🎲
Vezir Şah Kurt, Ağzından
Bana, 'Sen kötü birisin.' dediler ama hiç kimse neden kötü olduğumu sormadı. Bende üstelemedim ve onları yazdığım sayfaları kopardım.
Yazdım, sildim.
Silemediklerimin üzerini çizdim.
Ben bir kalemin hiç gelmeyen mürekkebi gibi,
Yüreğimdeki merhameti sildim.
Soğuk bir kar gecesi, parmak uçlarım kana bulanmıştı benim. Kardeşimin yanağına bıraktığım parmak izlerim, yere düşmüş bedenin görüntüsü gibi zihnime işlemişti. Soğuktan titreyen bedenimi bir süre sonra bulduklarında yanımda ne kardeşim vardı ne de kardeşim dediğim insan.
İzlerini arayıp sorguladığım her gece, zihnimden hiç silinmeyen bedenimin görüntüsü çıkageliyordu. Karın içine gömülmüş kanlı başım, dilimdeki zehri oluşturan yılana aitti. O gece, o karlı gecede aslında ben ölmüştüm. Yeniden doğduğumda zihnimin içinde artık benim düşüncelerim yoktu. Yılana sarılmış bir ruhun teslimiyeti vardı.
Nemesis.
Nyx'in kızıydı ama intikamımdan dolayı bana verdikleri isim buydu.
Umursamadım ve o adın kutsallığı adına ant içtim. Beni bıraktıkları o gecenin intikamını alacaktım. Bir gün telefonuma gelen bir çağrıya cevap verdiğimde intikamımın alınamayacağını öğrendiğim gün olmuştu. Kız kardeşim, intihar etmişti ve Barbaros ölmüştü.
O gün ağlayabilirdim, ağlayamadım.
O gün dağılabilirdim, dağılamadım.
Biliyorum ben o gün intikamımdan vazgeçebilirdim, vazgeçemedim.
Zihnime taht kurmuş ve kontrolü ele geçirmiş o yılanın tıslayan sesi, ruhumun dört bir yanını sarmış ve çığlık çığlığa kuyruğunu sallamaya devam ediyordu. Elime bir silah aldığımda sesi kesildi ve silahı tuttuğum ele gücünü bıraktı. Elimdeki silah, dilimdeki sessizlikti. Aklımdaki plan, onun yeniden doğan ruhuydu.
Karşımdaki adamın gözlerine baktığımda yansımasından kendimi gördüm. Kehribara dönük gözleri, zihnimde ve ruhumda yaşayan yılanı hatırlatıyordu. Zihnimde bir anda bir adamın resmi geldiğinde bir adım geriye çekildim. Karşımdaki adam bana sadece yılanı hatırlatmıyordu.
O adamın ağabeyini, Barbaros'u hatırlatıyordu.
"Bir günün var Zeus. Bir gün sonra cehennem balosu kurulacak ve orada herkes gerçekleri öğrenecek. Herkesin gerçeği öğrenmesini mi yoksa Andromeda'yı bana teslim mi etmek istersin?"
