Umudum AŞK# YENİDEN YAYINDA#

22.BÖLÜM(***Bu İşte Bir Terslik Var***)

Bir el ve ardından dokunuş,

Buz kesen bir yürek,

Benimle Evlen diyen dudaklar.

Hayaller ve Gerçekler,

Hayaller DOĞRU,

Gerçekler YANLIŞ,

Bu işte bir terslik var.

Bu yürekte sensizlik var.

Bu hayatta bir eksiklik var.

Sensizliğin büyük eksikliği…

 

   Beren, geçen yoğun iş temposunun ardından tüm ihtişamıyla kendini gözler önüne seren batan güneşi seyretmek yerine odasında gözlerini kapatmış ayaklarını uzatarak dinlenmeye çalışıyordu. Son haftalarda yaşanan hızlı değişimleri ve yapılan yenilikleri düşünüyordu. “Her şey ne kadar da hızlı değişiyor, tuhaf,” diye iç geçirirken birden Alex’ in kızgın ve yüksek sesiyle irkildi. Korkudan gözlerini açıp öyle bir yerinden zıpladı ki hızlı bir şekilde kendini toparlamasa yere düşebilirdi

“Lanet olsun bu adama, hissetmiştim bunu lanet olsun.”derken o kadar hiddetliydi ki, Beren ne olduğunu anlayamamış adeta yerinde taş kesilmişti.

“Sana söylemiştim değil mi? Bu adamla işimiz var diye,” Alex, o kadar sinirliydi ki sinirden sandalyeye tekme atıp yumruklarını sıkmaya başladı.

Beren, sinirden küplere binmiş yüzü öfkeden kıpkırmızı olan arkadaşına bakıyordu. Konunun çiçeği burnunda yeni patron Mert AZDER olduğu belliydi ama bu adam Alex’ i bu kadar çılgına çevirecek ne yapmış olabilirdi.

“Alex, bir sakin ol da konuş, hiçbir şey anlamıyorum.” Derken anlamaz gözlerle ona şaşkın şaşkın bakarken bir açıklama beklediği her halinden belli oluyordu.

“Beren, ben bu herifi öldürürüm, cidden bak resmen gel beni öldür diyor,” Gözlerini öyle bir açtı ki bir an gerçekten öldürebileceğini düşündüm.

“Alex,  Allah aşkına doğru düzgün anlat şunu, bu halinin sebebi ne ? Ne oldu sana?” Bir an önce işin aslını öğrenebilmek için artık sabırsızlanmaya başlayan bir ses tonu kullanmıştı.

“Beren, ben, ben bugün terfi aldım.” Sesi o kadar üzgün ve bezgin çıkmıştı ki kendini koltuğa bırakırken az önceki halinden eser kalmamıştı. Ama bu defa sinir kat sayısının artma sırası Beren’ deydi.

“Alex, çıkardığın tüm yaygara terfi aldığın için miydi? İnsanlar terfi alabilmek için kırk takla atıp yapmadıkları şey kalmaz senin şu yaptığına bak. Sen daha ne istiyorsun, bu kadar sinirlenip yıkıp dökmenin anlamı ne ?” diye konuşurken Beren’ in sesi yükselmiş kaşları çatılmıştı.

“ Beren, bu benim için terfi değil düpe düz sürgün”

“Ne? Sürgün mü? Ne sürgünü? Ne diyorsun ya hiçbir şey anlamıyorum?” tuhaf bakışlarını arkadaşına yöneltirken sabırsızlığı hissedilir derecede artmıştı.

Oturduğu koltukta kendini biraz daha sakinleştirmiş, başını iki elinin arasına almış kara kara düşünüyordu. Karanlıklar içine gömdüğü düşüncelerinden kurtularak bir an kafasını kaldırıp gözlerini açtı. Kızın huzur veren ama bir o kadar da hüzünlü gözlerinin en derinlerine baktı.

“Beren, yeni patron terfi alarak Ankara’da ki diğer şirketin başına gönderiyor beni. İşin özü ben, ben gitmek istemiyorum.” Sesi o kadar çaresiz, kırgın, gözlerinden o kadar acı çektiği belli ediyordu ki Beren kendini çok kötü hissetti.

“O zaman kabul etme, neden bu kadar büyütüyorsun?” Konuşurken sesini hareketleriyle birlikte umursamaz bir havaya sokmaya çalışsa da arkadaşının bundan pek de etkilendiği söylenemezdi.

“Asıl sorun da bundan sonra zaten.”

“Nasıl yani?”

“Bizim işten hiç anlamayan patron beni üstü kapalı tehdit etti. Ya Ankara’ya gideceksin ya da seni bu piyasadan silerim dedi. Bırak mimarlığı markette kasiyerlik bile yapamazmışım. Benim gibi değerli ve başarılı bir mimarın tecrübelerinden yararlanacakmış beyefendi, onlar dışında hiçbir firma ile çalıştırmazmış beni. Psikopat herif…” diye konuşurken içinden saydığı küfürlerin haddi hesabı yoktu. Beren ise olanlara anlam veremiyor hayret dolu bakışlarına engel olamıyordu.

“Bu adamın amacı nedir ya? Geldiğinden bu yana şirketi talan etti. Önüne geleni ya işten çıkardı ya da başka bir yere gönderdi.” Beren, sinirlerine hâkim olmadan konuşmaya başlamıştı.

“Önüne geleni değil Beren, dikkatini çekerim bizim ofisteki erkekleri darmadağın etti. Etrafına baksana tek bir erkek kalmadı.” Gözleri kısık kızın gözlerine anlaması için dik dik bakıyordu.

“Abartma Alex,”  Sesi yok artık der gibi çıkmış buda Alex’ in tamamen çileden çıkmasına sebep olmuştu.

“Ben mi abartıyorum Beren? İşine gömüldüğün için odanın dışında neler olup bittiğinin farkında bile değilsin.” Alex’ in sesi o kadar ciddi çıkmıştı ki, Beren istemsizce odasındaki camdan dışarıyı süzerek düşünmeye başladı. Gerçekten de Alex haklı olabilirdi. Patron daha başlayalı 1 ay olmadan çalışanların çoğu değişmişti.

“Vardır mutlaka bir sebebi.” Derken sesi o kadar cılız çıkmıştı ki söylediğine kendisi bile inanmamıştı.

“Sebep, doğru elbet varmış bir sebebi. Kendi gibi iş bilmez birini İstanbul’dan getirecekmiş. Söylenenlere göre sevgilisi için uygun ve güvenli bir ortam hazırlıyormuş. Malum beyimiz çok kıskançmış.”  Sesi o kadar aşağılar gibi çıkmıştı ki öfkesinden Beren’ in yüzünün değiştiğini bile fark edemedi.

Alex’ in bu sözlerinden sonra Beren eski günlerini hatırladı. “Hatırlamak mı? Kendimi kandırıyorum. Bir an yalnızca bir an bile aklımdan çıkmıyor ki, zaman geçtikçe acılarımı hatırlamak da zorlansam da, güzel anlar istila ediyor aklımı, aşkım yüreğimde şahlanıyor.” Diye iç geçirdi. Yüreğinin özlemi her gece gözyaşlarına eşlik ediyordu. Unutamıyordu, kahretsin ne yaparsa yapsın hala o adamı, adını bile anmaya korktuğu içinin titrediği adamı deli gibi seviyor yüreğinde aşkını yok edemiyordu.

Beren yine iç dünyasında hesaplaşmalar yaşarken Alex’ in sesiyle yüzündeki hüzün bulutlarının yerini şaşkınlık belirtisi kapladı.

“Sende gel, evlen benimle Beren.” Alex, gözleri pırıltılı yüreği umutlu Beren’ in ellerine sarılmış sımsıkı tutuyordu.

“Sen de gel birlikte gidelim. Evlen benimle…” Bu söz Beren’ in tüm hücrelerine acı getiren bir hüzündü. Sadece bir erkekle hayal ettiği bir anı başka bir erkeğin ağzından duymak onun canını yakmış, ellerine başka bir erkeğin elinin değmesi onu korkutmuştu. O ses, o ses yine tekrarlıyordu ve Beren hiçbir şey yapmadan boş gözlerle sadece Alex’ e bakıyordu.

“Evlen benimle, Seni Seviyorum…”

DAHA FAZLASINI DUYMADIM

DUYAMADIM

SESSİZ BİR FİLM İZLER GİBİYDİM

BOŞ BAKIŞLAR

HİSSİZLİK

BOŞLUK

HİSSETTİĞİM VE HİSSETTİRDİĞİM TEK ŞEY KOCAMAN BİR BOŞLUK

PEKİ YA SONRA?

DEVAMI 23. BÖLÜMLE BİRLİKTE ÇOK ÇOK YAKINDA…