Umudum AŞK# YENİDEN YAYINDA#

14.BÖLÜM

Yapamadı, Beren’ in canını yakmak için çıktığı yolda yaptığı tek şey kendini aldattığını düşündüğü kadına ayrılık mektubu bırakmak oldu. Ferhat Bey’in restaurantının önüne geldiğinde deli gibi sevip, kıskandığı kadını camın kenarında dalgın dalgın otururken gördü. Ne yapmış olursa olsun Beren’ e kıyamadı, ona dünyayı zindan edecek gücü kendinde bulamadı. Eline bir kâğıt kalem geçirip sadece içindeki kızgınlığı kustu. Mektubun ulaşmasını bile beklemeden içinden söküp atamadığı aşkıyla İstanbul’a doğru son süratle bilinçsizce yola çıkmıştı. Aklında gördükleri,  yüreğinde hastalık gibi onu saran aşkı bir bilinmeze doğru yol alıyordu.

***

Ferhat Bey hastane odasında yatakta yatan kızının cansız bedenine bakıyordu. “Bu hale nasıl geldik, ben nasıl fark edemedim, nasıl engel olamadım,” diye iç geçirirken sıkmaya başladığı elini yumruk yaptığının farkında bile değildi. Kızgın, kırgın ve öfkeliydi. Duygularını ve durumunu açıklayan başka hiçbir kelime yoktu. Camın kenarına gidip dışarıda dolaşan insanları hiçbir şey düşünmemek için izliyordu.

Beren, gözünü açtığında beyaz bir tavana bakıyordu. Güneş yavaş yavaş içeriye süzülürken nerde olduğunu anlamaya çalışıyordu. Kalkmak için hareket ettiği anda vücudunda hissettiği keskin ağrı ile inledi. O ağrıyı kırgın bir ses böldü, nerde olursa olsun o sesteki kırgınlığı hissedecek ve anlayacak olan tek kişi ise kızı Beren’ di.

“Hareket etme, doktor çağırıp geliyorum.” Diyen Ferhat Beyden başkası değildi. Beren, babasının çökmüş omuzlarını, kıpkırmızı olan gözlerini ve darmadağın olmuş yüzünü gördüğünde kendini çok daha kötü hissetti. Babasının bu halde olmasının sebebi kendisiydi ve ona iyi bir açıklama yapması gerekiyordu. Elinde bir acı hissetti, yavaş yavaş kolunu kaldırdığında sıkmaktan kaskatı olmuş yumruk halinde duran elini gördü. Eli mosmor olmuştu, yavaş yavaş parmaklarını açtığında tırnaklarının avuç içine battığını ve kanamış olduğunu gördü. Ama onu asıl yıkan sıkmaktan elinde buruşmuş ve kan bulaşmış olan kâğıdı görmesiydi. Beren, yaşadığı anları hafızasında tekrar canlandırırken, gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu. “Bu kadar basit miydi? Hiçbir suçum yokken, sevdiği kadını bile dinlemeden, ne olduğunu bile anlamadan, bunu bana nasıl yapar ?” diye aklındaki düşüncelerle boğuşurken içeriye giren doktorun sesiyle tüm düşüncelerden zorda olsa kendini çekip aldı. Doktor kontrolleri gerçekleştirirken, Beren’ in dinlemediği bir sürü şey söylüyordu. Beren ne konuşulanları anlıyor, nede olup bitenleri algılıyordu. Yüreği Umut tarafından enkaza dönüşmüş acı çekerken, aklında ise içini kemirip duran bir şüphe, dillendirmeye korktuğu bebeğiydi. “Acaba o iyi mi?” diye içinde anlam veremediği acı dolu bir boşluk hissediyordu. Doktor odadan çıktığında Ferhat Bey hiddetle Beren’ e döndü.

“Bebeğin babası Umut muydu?” sesi o kadar kızgın çıkıyordu ki Beren, babasının hiddeti ve Umut’un adıyla korkmuş gözlerle bakıyordu. Beren, hem şaşkın hem tedirgindi. “Babam bebeği ve Umut’u nasıl? Aman Allah’ım” diye korkuyla aklından geçen düşünceleri kovarken hemen kendini umutsuz bir şekilde savunmaya geçti.

“Baba, ben şey anlatacaktım”

“Kes sesini Beren,” Babası öyle yüksek sesle bağırmıştı ki, ilk defa babasını böyle görüyordu.

“Baba,” sözüne devam etmesine bile izin vermeden Ferhat Bey kızının sözünü kesmişti.

“Neyi anlatacaktın söyler misin? Tanımadığın bir adamla birlikte olup üstüne birde çocuk peydahladığını mı? Söyler misin bana yaptıklarının nasıl bir açıklaması olabilir? Sen, sen bunu bana nasıl yaptın? Ben, ben bunu hak edecek ne yaptım? Söyler misin ne yaptım?” Ferhat Bey’in sesi öyle titredi ki sözler yüreğinden diline süzülürken, Beren’ in kalbine bıçak gibi saplanıyordu. Beren artık gözyaşlarını tutamıyordu.

“Baba, ben sadece âşık oldum. Senin anneme, annemin sana âşık olduğu gibi âşık oldum. Senin anneme baktığın gibi onun da bana baktığını gördüm. Evlenecektik biz.” Derken hıçkırıkları sözünü kesti.

“Peki, nerde Beren, âşık olduğun adam nerde?” Beren, babasının sözleriyle boşluğa düşüyordu. Kolum, kanadım dediği, tüm her şeyiyle teslim olduğu, sırtını dayandığı, güvendiği adam artık yoktu. Onu terk etmiş, terkedilmişti. Gözyaşlarıyla kardeş olmuş hıçkırıkları yüzünden konuşamıyor, adeta kızın yüreği sökülüyordu. Ferhat Bey, kızının bu haline daha fazla bakamıyordu. Kapıya yönelirken kızına sırtını dönmüş ve son sözleriyle artık Beren’ in daha fazla dayanamayacağını da biliyordu. Ama o sözler kapıdan çıkmadan önce dilinden dökülürken kızının asla eskisi gibi olmayacağını biliyordu.

“Senin aşkın Beren, babana ve bebeğine mal oldu. Benim senin gibi bir kızım yok artık.” Diyerek hızlı adımlarla kendini kapının dışına attı. Beren duyduklarıyla sert bir zemine çakılmıştı. Nefes almakta zorlanıyordu. Ferhat Bey, dışarıya çıktığında kendini taşımakta zorlanan ayakları yüzünden yere çökmüş küçük bir çocuk gibi içini çeke çeke ağlıyordu.

“Babana ve bebeğine mi? Bu ne demek oluyor? Baba bu ne demek?” diye bağırırken babasının arkasından sesi daha fazla yükseliyordu. Canı yanıyordu, sevdiği herkes ama herkes onu terk etmişti. Umut, babası şimdi de bebeği. İçinde tarifi imkânsız bir boşluk vardı.

Beren’ in vücudundan ruhu çekiliyordu.

“Bebeğim, bebeğim beni bırakmış olamazsın. Bırakamazın beni. Sende terk etme beni, geri dön bebeğim, geri dön,” diyen çığlıklarını duymamak için babası kulaklarını tıkıyordu.

 Beren’ in yüreği dağlanırken, babası tarifi imkânsız yaralar alıyordu. Kızı için üzülse de onu affedemiyordu. Yaşadığı, duyduğu şeyleri ömrü boyunca unutamayacaktı. Ferhat Bey, zorla ayağa kalktı. Kızını acılı bir şekilde hastane odasında bırakıp, sevdiği kadına doğru yol almıştı. Derdini paylaşmalı, ona olanları anlatmalıydı. Karısının mezar taşını sevip onunla konuşmaya ihtiyacı vardı. Beren’ i bir hastane odasında bıraktığı için karısından özür dileyecekti.

***

Sevdiği kadını dinlemeden öfkesine yenik düşen Umut, gerçekleri öğrenecek mi?

Umut’un yaptıkları yüzünden babasının güvenini ve bebeğini kaybeden Beren hayatına devam edebilecek mi?

Ferhat Bey, tüm her şeyi unutup kızına eskisi gibi sarılabilecek mi?

Tüm merak edilenler, yeni bölümlerle çok yakında J