Chapter - 9

6.6K 293 17
                                    

Unicode >>>

" ကို.. ကိုကို.. ကျွန်တော်တို့ .. "

ရှန်ဝိုင်း၏ အသံအား မကြားသယောင်ပြုကာ သြမံလက်က ဆက်လှုပ်ရှားသည်။ ထိုသူရဲ့ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်များက အနည်းငယ်အေးစက်နေ၏။ လက်ချောင်းတို့ကို အသာအယာကွေးကာ ရှန်ဝိုင်းရဲ့အရာကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲလာသည်။ ထိပ်ဖူးကို လက်မဖြင့် ဖိလိုက်ပြီး ရှန်ဝိုင်းရဲ့အရာတစ်ခုလုံးအား စိတ်တိုင်းကျ ချယ်လှယ်ကိုင်တွယ်၏။ အနှီလူရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ရှန်ဝိုင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားရကာ ခြေထောက်မှာ မတ်မတ်ရပ်နိုင်စွမ်း တကယ်မရှိတော့ပေ။ ဖင်ထိုင်ရက်ကျသွားသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသူ၏ လက်ပင်ဖြစ်လင့်ကစား ရှန်ဝိုင်း သည်းမခံနိုင်။ မိမိမှာ လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်သည့်အပြင် သွေးသားဆန္ဒတို့ နုပျိုလတ်ဆတ်နေရာ အထိအတွေ့တစ်ခု, အကြည့်လေးတစ်ချက်, စကားလေးတစ်ခွန်းကြောင့်နဲ့ပင် မထင်မှတ်ထားတဲ့ နှုတ်ဖြင့်တောင် ဖော်ပြလို့မရနိုင်လောက်သည့် ကိစ္စများဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။

သြမံ ရှန်ဝိုင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်၏။ မိမိလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ရုံမျှသာ ရှိသေးသော်လည်း ထောင်မတ်လာသော အရှေ့မှလူ၏ အရာကိုကြည့်ကာ နှာမှုတ်လိုက်သည်။

ဒီကောင့် တုန့်ပြန်နိုင်စွမ်းကြီးက လွန်တာပေါ့!

" မင်းက ဂေးလား? "

မျက်နှာထက် အပြုံးမမည်သည့် အပြုံးတုဆင်မြန်းရင်း မေးလာသူကြောင့် ရှန်ဝိုင်း ဘာဖြေရမှန်းမသိပေ။

ဂေးလား?

ပြန်မဖြေနိုင်။

သူသိသည်မှာ သူ့အသက် ၁၇နှစ် ရောက်လုရောက်ခင် အချိန်အထိ မည်သည့်မိန်းကလေးကိုမှ စိတ်ဝင်စားခဲ့ခြင်း မရှိဘူးဆိုတာပင်။

ရှန်ဝိုင်းက အနေအေးတဲ့အထဲ ပါသည်။ တသီးတသန့်နေတတ်သော်လည်း မွေးရာပါချစ်ခင်စဖွယ်မျက်နှာပိုင်ဆိုင်ထားခြင်းကြောင့် မျက်နှာမြင် ချစ်ခင်ပါစေ ဆိုသည့်ဆု မတောင်းပဲ ပြည့်၏။ သူ့ကို ကြိုက်နှစ်သက်သူ များပြားပေမဲ့ သူ့ဘက်မှ ပြန်စိတ်ဝင်စားခဲ့ခြင်းမရှိ။ သူ့ရဲ့ရေခဲတုံးလို ခံစားချက်အား ကြောက်ရွံထိတ်လန့်အောင် ရင်တုန်စိတ်လှုပ်ရှားအောင် ပြုလုပ်နိုင်စွမ်းရှိသူမှာ လင်းသြမံ ယောက်သာရှိသည်။

HELOT (ကျေးကျွန်)Where stories live. Discover now